ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1733

ซ่งซือเสวี่ยได้ยินเสียงซูเจ๋อหมิงพูดอย่างจริงจัง ก็รู้สึกเหมือนฟังครูสอนคณิตศาสตร์ในสมัยมัธยมปลายกำลังอธิบายโจทย์

เธอไอเบาๆ แล้วพูดว่า “เมื่อคืนนายบอกว่ามีคนสวมรอยเป็นฉันงั้นเหรอ?”

ซ่งซือเสวี่ยเพิ่งตื่นนอน และรู้สึกเสียใจกับเรื่องเมื่อคืนมาก

เธอจึงถามด้วยความรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ

ซูเจ๋อหมิงตอบว่า “ใช่ ฉันสืบจนเจอแล้วว่าเป็นใคร”

“เป็นคนที่เรียนโรงเรียนเดียวกับเธอ อยู่มอห้าห้อง 217 ชื่อฟางจือเมิ่ง”

ซ่งซือเสวี่ยไม่นึกเลยว่าเธอแค่ลองถามดูเฉยๆ แต่ซูเจ๋อหมิงถึงกับสืบหาตัวคนสวมรอยได้เลย

เธออึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดอย่างสงสัยว่า “ฟางจือเมิ่ง? ฉันไม่รู้จักเธอเลยนะ”

ซูเจ๋อหมิงพยักหน้า “ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าทำไม แต่เดี๋ยวจะลองตรวจสอบเพิ่มเติมดู”

ทั้งสองคุยกันอีกสองสามประโยคแล้วก็วางสายไป

ซ่งซือเสวี่ยมองมือถือตัวเองแล้วนั่งนิ่งไปสักพัก

“ซือเสวี่ย?” แม่ของซ่งซือเสวี่ยเคาะประตูเข้ามา “มีอะไรหรือเปล่า?”

ซ่งซือเสวี่ยส่ายหน้าแล้วตอบว่า “คุยโทรศัพท์น่ะค่ะ ไม่มีอะไรหรอก”

เธอรู้สึกว่านี่เป็นเรื่องเล็กน้อย เลยไม่ได้เล่าให้แม่ฟัง

แม่ของซ่งซือเสวี่ยยิ้มแล้วพูดว่า “ซูเจ๋อหมิงโทรมาเหรอ?”

ซ่งซือเสวี่ยประหลาดใจ “แม่รู้ได้ยังไง?”

แม่ของเธอเคาะหัวเธอเบาๆ “คนอื่นอาจจะไม่รู้จักหนูดี แต่แม่เป็นแม่ของหนูนะ จะไม่รู้ได้ยังไง?”

ทุกครั้งที่รับสายแล้วมีอาการเหม่อหรือกำลังคิดอะไรอยู่ มันก็มีแค่สายจากซูเจ๋อหมิงนั่นแหละ

“อย่าคิดมากเลย ตั้งใจเรียนไปก่อน บางเรื่องค่อยว่ากันทีหลัง” แม่ของซ่งซือเสวี่ยเอ่ย

ซ่งซือเสวี่ยพยักหน้า “หนูรู้แล้วค่ะ”

ตอนสายๆ ซ่งซือเสวี่ยก็ติดต่อเพื่อนของเธอ และบอกว่าแอคนั้นเป็นแอคที่สวมรอย อย่าโดนหลอก

เธอยังโพสต์ข้อความบนหน้าโซเชียลมีเดียเพื่ออธิบายเรื่องนี้ พร้อมเปิดเผยแอคของคนสวมรอยอีกด้วย

แต่เธอก็ไม่ได้ทำถึงที่สุด อย่างน้อยก็ไม่ได้เปิดเผยชื่อฟางจือเมิ่ง เพราะเธอยังไม่ตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้

**

ฟางจือเมิ่งนอนทั้งวันหลังจากอดนอนมาทั้งคืน

ระหว่างวันเธอก็ตั้งนาฬิกาปลุกขึ้นมากินข้าวเที่ยง

พอเปิดคอมพิวเตอร์อีกครั้งเธอก็ต้องตกตะลึง เพราะเฟสของเธอเด้งแจ้งเตือนข้อความไม่หยุด

เป็นข้อความที่มาด่าทอเธอทั้งหมด

ถึงขนาดที่มีคนดึงเธอเข้ากลุ่มแชทในเฟสแล้วทั้งกลุ่มก็ด่าเธอพร้อมแท็กเธอ

【สมองมีปัญหาหรือไง? มาสวมรอยเป็นซ่งซือเสวี่ย ช่างกล้านัก!】

【สมองมาจากกองขยะ แล้วยังกล้ามาหลอกพวกเราอีก!】

ในขณะที่กำลังพูดกันอยู่ ข้อความที่คลาสสิกที่สุดจากอีกฝ่ายก็มาถึง:

【ฉันแค่ล้อเล่นกับเพื่อนของเธอ ไม่ได้ทำอะไรที่ผิดร้ายแรงสักหน่อย แต่เพื่อนของเธอกลับมาด่าฉันหยาบคายมาก! คนแบบเธอก็มีเพื่อนแบบนี้กันทั้งนั้น พวกเธอก็เป็นแค่ขยะ!】

ซ่งซือเสวี่ย “???”

เพื่อนๆ ของเธอ “???”

【เชี่ย วันนี้ฉันได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ เจออะไรแปลกๆ เข้าจนได้!】

【พี่สาวช่วยส่องกระจกดูตัวเองหน่อยได้ไหม? ถ้าไม่มีกระจก ก็ใช้ฉี่ส่องแทนก็ได้!】

【สวมรอยเป็นคนอื่นแล้วโดนด่ามันก็สมควรแล้ว ถ้าไม่ทำเรื่องต่ำๆ แบบนี้ใครจะมาด่าเธอล่ะ?】

ฟางจือเมิ่งโกรธจนแทบกระอักเลือด

เธอรู้สึกว่าคนพวกนี้ไร้เหตุผลสุดๆ!

เธอทำผิดก็แค่พูดว่า ‘อย่าสวมรอย’ ก็จบแล้ว แต่พวกเขายังมาด่าเธอ แถมยังเอาเธอไปประจานอีกด้วย

ทำไมถึงไม่มีมารยาทขนาดนี้?

ซ่งซือเสวี่ยยังโพสต์เรื่องนี้บนโซเชียลโดยเฉพาะอีก ช่างใจแคบจริงๆ!

【พวกเธอรอดูได้เลย คราวหน้าฉันจะสวมรอยเป็นอันหยาเจิน】

ซ่งซือเสวี่ย “???”

ทุกคนอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง ไม่คาดคิดเลยว่าเธอจะ ‘ตอบโต้’ แบบนี้…