ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1753

ผีสาวพูดต่อ

“ฉันรู้สึกโกรธเคืองมาก จึงไปถามเธอว่าหมายความว่ายังไง หรืออยากแสดงอะไร”

“เธอตอบว่าแน่จริงก็ไปหาผู้ชายสินสอดล้านห้าสิ เธอก็อยากแสดงให้เห็นว่าเธอคู่ควร”

“เธอบอกว่า [ต่อให้ฉันจะหาผู้ชายแสนต่ำทราม ก็ยังดีกว่าแต่งงานกับเธอ]”

ซูจิ่นอวี้ อา ทีหนึ่ง “นี่มัน?”

ฝานซือฉิงผายมือ “เดิมทีฉันเองก็รู้สึกโกรธมาก ในใจคิดเธอจะทำอะไรก็เรื่องของเธอ”

“แต่ในวันแต่งงาน ฉันก็ยังแอบไปดูอย่างอดไม่ได้…ฉันยังคงรักเธอมากๆ พอเธอแต่งงานจริงๆ ฉันก็ยังรู้สึกเศร้ามากๆ”

“และไม่คิดว่าจะได้ยินสิ่งที่พ่อแม่ของเธอคุยกันโดยไม่ได้ตั้งใจ ที่แท้เรื่องสินสอดก็เป็นแผนที่พ่อแม่เธอและพ่อแม่ฉันวางแผนขึ้นมาด้วยกัน”

พ่อแม่ทั้งคู่อยากใช้เรื่องนี้ เพื่อให้ ‘แตกหัก‘ กันตอนกินข้าว

นับแต่โบราณสิ่งที่ทำใจคนร้าวฉานได้มากที่สุดคือผลประโยชน์ ดังนั้นพวกเขามั่นใจว่าเมื่อพูดถึงเรื่องเงิน และใส่สีตีไข่เข้าไป ต้องแยกทั้งคู่ออกจากกันได้แน่ๆ

ขอแค่ทั้งคู่รู้ว่าผู้หญิงก็เป็นแบบนี้ได้เหมือนกัน บางทีอาจจะผิดหวังกับผู้หญิง แล้วไปแต่งงานมีลูกตามปกติ…

“ฉันไม่คิดว่าพ่อแม่ฉันก็เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ หนำซ้ำด้วยวิธีที่เจ้าเล่ห์แบบนี้…”

ซูจิ่นอวี้ฟังถึงตรงนี้ แล้วคิดถึงนิสัยของผีสาว

เธอเริ่มรู้สึกไม่ดี…

“เดี๋ยวสิ อย่าบอกนะว่าเธอเลยไปขอโทษ แล้วอ้อนวอนให้อีกฝ่ายให้อภัยน่ะ!”

ผีสาวพยักหน้าอย่างมั่นใจ “ใช่ไง ก็ในเมื่อเป็นเรื่องเข้าใจผิดไม่ใช่เหรอ ที่เธอแต่งงานกับผู้ชายก็เพื่อยั่วโมโหฉัน”

ซูจิ่นอวี้ “……”

มู่กุยฝาน “……“

ฝานซือฉิงรู้สึกผิดมาก เพราะอย่างไรก็เป็นแผนที่เห็นชอบจากผู้ปกครองทั้งคู่

เธอตามหาอีกฝ่ายอย่างร้อนรน และบอกเรื่องนี้ไป

ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะตอบว่า

“แล้วยังไงล่ะ อย่างน้อยก็แสดงให้เห็นจิตใจชั่วร้ายของเธอ แค่สินสอดสามแสนยังไม่อยากให้ เธอจะรักฉันขนาดไหนกันเชียว”

ผีสาวส่ายหัว “เธอตอบแบบนี้น่ะ”

ซูจิ่นอวี้จิ้ปาก “แฟนเธอนี่มันสุดขั้วจริงๆ”

ไม่สิ ต้องบอกว่าแฟนของเธอทุกคนมีนิสัยสุดขั้วมากเลย

ครั้งนี้ก็เป็นผู้หญิงใจง่าย

ซูจิ่นอวี้ถามต่อ “แล้วเธอตายยังไงล่ะ”

ผีสาวเอ่ย “ฉันรู้นิสัยของเธอ เธอหุนหันแบบนี้ล่ะ แม้ฉันจะเป็นฝ่าย*ในความสัมพันธ์นี้ แต่ในชีวิตประจำวันฉันมากกว่าที่เป็นฝ่ายยอมและดูแลเธอ”

ดังนั้นอีกฝ่ายจึงคิดว่าฉันควรให้สินสอดเธอ

“ฉันไม่อยากให้เธอเสียใจไปตลอดทัังชีวิต พวกเราต่างชอบผู้หญิง หากแต่งงานกับผู้ชายก็จะเจ็บปวดทั้งชีวิตน่ะสิ”

ซูจิ่นอวี้แอบคิด อีกฝ่ายอาจไม่ได้เจ็บปวดทั้งชีวิตก็ได้ ด้วยนิสัยนี้ บางทีอีกไม่กี่ปีก็คงโวยวายเพื่อจะหย่าแล้ว

หนำซ้ำจะต่อยหมัดแล้วหมัดเล่าเพื่อการหย่าด้วย

ซูจิ่นอวี้หมดคำพูดจริงๆ “เธอร้องไห้ทำไม ถ้าจะบอกว่ารักเธอ แต่ก็ยังเลือกที่จะแต่งงานต่อ”

“อีกอย่าง อีกฝ่ายเป็นคนบังคับให้เธอโดดลงไปด้วย”

ผีสาวส่ายหน้า “ไม่โทษเธอ พ่อแม่ของเธอรับสินสอดไปแล้ว หากเธอไม่แต่งงาน ก็ต้องคืนเงินก้อนนั้นไป เธอมีเงินที่ไหนกัน!”

ซูจิ่นอวี้กรอกตา

เคยเห็นแต่ไอ้คลั่งรักที่ตามจีบผีหลายใจ แต่คนคลั่งรักนี่มีทุกที่จริงๆ

ซูจิ่นอวี้พูดอย่างอึดอัด “ไม่คุยเรื่องก่อนตายของเธอแล้ว พูดตอนนี้ดีกว่า…”

คำพูดของเธอหยุดลงกระทันหัน

เพราะเธอคิดถึงเรื่องของผีสาวกับแฟนคนปัจจุบันเธอก็ไม่ได้ดีนัก

เมื่อเธอกำลังคิด ก็เห็นผีสาวอีกคนหนึ่งลอยมาจากทางทิศไม่ไกล

ผีสาวเห็นฝานซือฉิง หยุดลงด้วยสีหน้าย่ำแย่ และเอ่ย “ฝานซือฉิง ฉันคิดว่าเธอเสียใจซะอีก เลยตั้งใจออกมาหาเธอ…”

“ไม่คิดว่าเธอจะมีความสุขดีนี่” เธอพูดประชด “ฉันอุตส่าห์ยอมรับวิญญาณที่ไม่สะอาดอย่างเธอ เธอยังริอาจมาหาผู้หญิงคนอื่นเหรอ”

“เธอทำฉันรู้สึกขยะแขยงจริงๆ”

ฝานซือฉิงลนลานขึ้นมาในทันที เธอตามขึ้นไปโดยสัญชาตญาณ “ไม่ใช่นะ เฝิ้งเอ๋อร์ ฟังที่ฉันอธิบายก่อน”

ซูจิ่นอวี้ “……”

เธอบ่นด่า “จบเห่ จุ้นเรื่องไม่น่าจุ้น อารมณ์ไม่ดีเลย!”

มู่กุยฝาน “……”