ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1760

ฝานซือฉิงมองเฝิ้งเอ๋อร์อย่างคาดหวัง

ไม่คิดว่าเฝิ้งเอ๋อร์จะพูดอย่างโกรธ “มาโยกแขนฉันทำไม ยังทำฉันซวยไม่พออีกหรือไง”

ฝานซือฉิงชะงัก รู้สึกอึดอัดขึ้นมาในทันที

แต่กลับเห็นเฝิ้งเอ๋อร์หันร่างอย่างโกรธเคือง

ฝานซือฉิงที่เคยคิดว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด รู้สึกว่าเธอทำอะไรผิดไปจริงๆ หรือเปล่าชั่วขณะ

เธอคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่าตนเองทำผิดอะไร แต่เธอก็ขอโทษโดยสัญชาตญาณ “เฝิ้งเอ๋อร์ ขอโทษนะ ฉัน...”

ทั้งคู่เดินไปด้วยกัน เฝิ้งเอ๋อทำหน้าตึง ส่วนฝานซือฉิงก็อ้อนวอนไม่หยุด

**

ในที่สุดซูจิ่นอวี้ก็จับตัวผีหลายใจและรู้เรื่องราวจนได้

ผีหลายใจถ่ายภาพเนื้อหาที่เสี่ยวต๋าอ่านใจออกมาได้ให้เธอดู

ซูจิ่นอวี้ตะลึง1 “ว่าไงนะ พวกเธอมีกลุ่มซุบซิบอื่นที่ไม่ชวนฉันเข้าไปเหรอ”

ซูจิ่นอวี้ตะลึง 2 “เห้ย ไอ้ผีสาวนั่นกล้าได้ยังไง พระแม่ธรณีไม่ได้ด่าผิดคนจริงๆ ตาบอดชัดๆ”

ไม่คิดว่าเพิ่งด่าเสร็จ เสี่ยวติงตังก็วิ่งเข้ามา

“แย่แล้วพี่อวี้ ผีสาวที่ตาบอดนั่นมาอีกแล้ว”

ซูจิ่นอวี้ “???”

ผีหลายใจ “???”

มีเรื่องให้ติดตามอีกแล้ว

**

มู่กุยฝานเพียงแค่ไปส่งของให้ท่านบรรพบุรุษ และเกิดอารมณ์อยากค่อยๆ เดินกลับมาช้าๆ เขาได้เจอกับผีสาวเฝิ้งเอ๋อร์อีกครั้ง

เฝิ้งเอ๋อร์หาข้ออ้างสะบัดฝานซือฉิงทิ้งจากนั้นรีบมาที่เมืองเฟิงตูทันที

จริงๆ เธอแค่อยากมาตามสืบข่าวสารการเดินทางของจักรพรรดิเฟิงตูในเมืองเฟิงตูก่อน ไม่คิดว่าเธอแค่เงยหน้าก็เจอกับจักรพรรดิเฟิงตูในทิศไม่ไกลพอดี

เฝิ้งเอ๋อร์ดีใจเป็นอย่างมาก แม้เธอจะเพิ่งถูกพระแม่ธรณีสั่งสอนมา แต่เธอรู้ดีว่าโอกาสนั้นไม่เคยรอ

“ท่านจักรพรรดิ...” เฝิ้งเอ๋อร์บินเข้าไปตัวเบา ด้วยสีหน้าที่คาดหวัง

ได้ยินว่าผู้ชายภายนอกสุภาพมากเท่าไร ลับหลังก็จะชอบความเปิดกว้างและตรงไปตรงมามากเท่านั้น

เฝิ้งเอ๋อร์ไม่รอให้มู่กุยฝานเอ่ยปาก เธอรีบหยิบหนังสือออกมาเล่มหนึ่ง พร้อมเอ่ย “ขออภัยท่านจักรพรรดิ เฝิ้งเอ๋อร์มามอบหนังสือให้ท่านค่ะ หนังสือเล่มนี้ต้องมีประโยชน์ต่อท่านจักรพรรดิและพี่จิ่นอวี้แน่”

เฝิ้งเอ๋อร์ฉลาดมากๆ เธอรู้ว่าไม่ว่าหนังสืออะไรก็ไม่เข้าตาท่านจักรพรรดิ

แต่ท่านจักรพรรดิสนใจซูจิ่นอวี้เป็นอย่างมาก...

แต่ท่านจักรพรรดิสนใจซูจิ่นอวี้เป็นอย่างมาก...ดังนั้นเธอจึงพูดพ่วงซูจิ้นอวี้

มู่กุยฝานรับหนังสือมาจริงๆ

เฝิ้งเอ๋อร์ดีใจเป็นอย่างมาก หนังสือเล่มนี้ เรื่องแบบนี้ เธอเชื่อว่าต่อให้มีผู้ชายสิบคนก็ต้องมีสักสิบเอ็ดคนที่แอบอ่านลับหลังภรรยา

“ท่านจักรพรรดิคิดว่าหนังสือเล่มนี้เป็นอย่างไรบ้าง...” เฝิ้งเอ๋อร์เกยตา มองไปที่มู่กุยฝานอย่างทะเล้น “นี่เป็นตำราลับที่ฉันได้มาจากตำหนักถ้ำที่พังทลาย...มีประโยชน์มาเลยนะ”

“หากท่านจักรพรรดิสนใจ เฝิ้งเอ๋อร์สามารถลองเป็นเพื่อนท่านได้...”

นัยน์ตาของมู่กุยฝานค่อยๆ มีไอเย็นปกคลุม เขาหัวเราะเย็น “ไม่คิดว่าผีสาวที่ชอบผู้หญิง จะสามารถเปลี่ยนเพศที่ชอบได้ด้วย”

เฝิ้งเอ๋อร์คิดว่าเป็นไปได้ จึงกัดปากเอ่ย “ตอนนั้นอายุน้อย ไม่รู้เรื่อง หักห้ามใจต่อสิ่งยั่วยวนไม่ได้ แต่จริงๆ แล้วยังไม่รู้จักความรักเลย เพียงแค่ควบคุมไม่อยู่ ตอนหลังจึงได้รู้ว่าที่ฉันมีต่ออีกฝ่ายมีเพียงความรู้สึกผิดและความรับผิดชอบ...”

“จนได้มาเจอกับท่านจักรพรรดิ เฝิ้งเอ๋อร์จึงได้รู้ว่าอะไรคือรักแรกพบ และความใคร่ระหว่างชายหญิง...”

มู่กุยฝานจ้อง ‘ตำราลับ’ ในมือด้วยสีหน้าย่ำแย่...นี่เป็นตำราเกี่ยวกับการฝึกวิชาคู่

ไม่น่ามองแม้แต่นิด

มู่กุยฝานรู้อยู่แล้วว่านี่เป็นวิธีที่เฝิ้งเอ๋อร์เอาไว้หยั่งเชิงเขา ร่างของเขาเย็นยะเยือก เขากำมือแน่น ‘ตำราลับ’ ในมือกำลังจะกลายเป็นผุยผง

เวลานี้ล่ะซูจิ่นอวี้เร็วเชียว บินเข้ามาอย่างกับโจรที่ถูกสายฟ้าไล่ล่า

ตะโกนมาตั้งแต่ทิศไกล “เดี๋ยวก่อน...!”

ท่าทีของมู่กุยฝานชะงัก

ซูจิ่นอวี้ตะครุบเข้ามา แย่งตำราในมือของมู่กุยฝานมาทันที หนำซ้ำยังบินเร็วจนเบรกไม่อยู่และพุ่งเข้าไปในอ้อมอกมู่กุยฝาน

ก่อนหน้านี้ผีหลายใจเคยบอกเธอ ผู้ชายอดทนนานเกินไปไม่ได้ ต่อให้ไม่อยากมีชู้สุดท้ายก็ต้องมีชู้แน่

ซูจิ่นอวี้ไม่รู้ว่าผีหลายใจตั้งใจพูดแบบนั้นหรือเปล่า หากชอบและรักคนคนหนึ่งจริงๆ จะทนไม่ไหวได้ยังไงกัน

เธอก็แค่รู้สึกว่ามู่กุยฝานก็เหมือน ‘ผู้ชายส่วนมาก’

ซูจิ่นอวี้จับหนังสือไว้พร้อมบอก “ช่างเถอะ นายจะมีความคิดอะไรก็เป็นเรื่องปกติ”

มู่กุยฝาน “?”

เข้าใจผิดเหรอ

ไม่มีทางหรอก

เขาวาป อุ้มซูจิ่นอวี้ไปยังห้องในตำหนักพญายมของตนเองทันที

ซูจิ่นอวี้อยากไป เขาก็กักเธอไว้แน่น ไว้ในอ้อมกอดของเขา

“เอ้า เธอดูก่อนว่าเป็นหนังสืออะไร”

ซูจิ่นอวี้ “......”

ตอนนี้เธอไม่อยากดูแล้ว

มู่กุยฝานพลิกหนังสือออก

จากนั้นฉากที่ซูจิ่นอวี้ยังคิดไม่ถึงแม้แต่ในฝันก็ได้เกิดขึ้น

เธอซุกอยู่ในอ้อมกอดของมู่กุยฝาน ทั้งคู่กำลังอ่าน...หนังสือลามก

ซูจิ่นอวี้ “นะ-นะ-นี่มัน ไม่ค่อยดีมั้ง”

เธออ่านหนังสือมามากมาย...ไม่สิ อ่านนิยายมามากมาย แต่เธอยังไม่เคยอ่านหนังสือแบบนี้จริงๆ

เธอรีบยื่นมือไปปิดไว้พร้อมบอก “ขอบคุณนะ ขอให้แข็งแรงปลอดภัยตลอดชีวิต แต่ฉันกลับไปอ่านเองดีกว่า”

มู่กุยฝาน “......”

เดี๋ยวสิ ช่วยหึงต่อได้ไหม

มู่กุยฝานรู้สึกว่า เขาคงเป็นผู้ชายคนแรกที่คาดหวังให้ภรรยาของตนเองหึง...