ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1788

เหยียนปู๋อ้าวตั้งใจจะไปหาถูซานฉาน แต่เห็นเธอกำลังบินพุ่งไปทางหนึ่งด้วยความรวดเร็วพอดี

เขาดีใจทันที เขารู้สึกว่าตัวเองช่างเป็นบุตรแห่งสวรรค์...ไม่สิ บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆ คิดอะไรก็ได้อย่างนั้น!

เหยียนปู๋อ้าวไม่ได้รีบร้อนประกาศตัวว่าเป็น ‘บุตรแห่งสวรรค์’ เพราะเมื่อคิดถึงซู่เป่าผู้มีหน้าตางดงามและเต็มไปด้วยชีวิตชีวาแล้ว...

เขาก็รู้สึกไม่อยากเป็นบุตรแห่งสวรรค์ แต่กลับอยากเป็นคนที่ยืนอยู่ข้างกายวิถีสวรรค์เสียมากกว่า…

เหยียนปู๋อ้าวบินโฉบไม่กี่ครั้งก็มาถึงหน้าประตูจิ่วโยว

แล้วเขาก็เห็นซูอีเฉินและคนอื่นๆ รวมถึงจักรพรรดิชิงหัวและเจ้าแห่งวิถีสวรรค์!

เขามองด้วยความตกใจ！

เดี๋ยวนะ พวกเขาจะไปจิ่วโยวงั้นหรือ?

เหยียนปู๋อ้าวรู้จักดินแดนจิ่วโยว ผีบำเพ็ญส่วนใหญ่กล่าวว่าที่นั่นเป็นสถานที่อันตราย ผีบำเพ็ญทั่วไปไปแล้วจะไม่สามารถทนรับกฎแห่งวิถีของจิ่วโยวได้...

แต่ก็มีข่าวลือที่เป็นความลับว่า ผู้ที่สามารถอยู่รอดในจิ่วโยวได้ สุดท้ายจะกลายเป็นผู้ทรงพลัง!

เหยียนปู๋อ้าวมองดูซูอีเฉิน แล้วจู่ๆ ก็รู้สึกถึงความผิดปกติ

ที่หน้าประตูจิ่วโยว พลังของเขาดูบริสุทธิ์ขึ้น ไม่เหมือนพลังของผีบำเพ็ญอีกแล้ว…

และรอบตัวถูซานฉานก็มีกฎแห่งวิถีที่ปั่นป่วนหมุนเวียนอยู่ ซึ่งเหยียนปู๋อ้าวรับรู้ได้อย่างชัดเจน!

ตอนที่ระดับพลังของเขาตกต่ำลงก็เป็นแบบนี้เลย

แล้วเขาก็ได้ยินถูซานฉานพูดอะไรสักอย่างที่คล้ายกับว่า ถ้าต้องเริ่มต้นใหม่ก็ไม่เป็นไร…

เหยียนปู๋อ้าวรู้สึกว่าตนเองค้นพบความลับบางอย่าง!

ซูอีเฉิน ผู้เป็นเจ้าของอาณาจักรธุรกิจในโลกหลังความตาย และยังเป็นญาติผู้ใหญ่ของเจ้าแห่งวิถีสวรรค์กลับทิ้งสถานะที่ดีเช่นนี้ไปเพื่อไปจิ่วโยว

ถูซานฉานอยู่ในระดับกลางของพญายมแล้ว แต่ถึงกับยอมทำลายขั้นพลังของตัวเองเพื่อจะไปจิ่วโยวให้ได้!

เพราะฉะนั้น จิ่วโยวต้องมีความลับในการกลายเป็นผู้ทรงพลังซ่อนอยู่!

เหยียนปู๋อ้าวรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที…

เขาตัดสินใจแล้วว่าจะต้องไปจิ่วโยวให้ได้!

**

ซู่เป่ามองสบตากับซืออี้หราน

ซืออี้หรานใช้จิตเทพส่งเสียงกระซิบกับเธอ “แมลงวันน่ารำคาญ จะไล่ไปให้พ้นๆ ไหม?”

ซู่เป่ายิ้ม “แม้จะเป็นแมลงวัน แต่เราก็ต้องเคารพโชคชะตาของมัน”

เธอถอนจิตเทพกลับมาและหันไปพูดกับพ่อของตัวเองว่า “พ่อบอกว่าพลังที่แท้จริงจะได้มาจากการต่อสู้ ยิ่งสู้ยิ่งแข็งแกร่ง ใช่ไหมล่ะ!”

มู่กุยฝานรู้ดีถึงกลยุทธ์ของลูกสาว เขาจึงพยักหน้าอย่างจริงจัง “ถูกต้องแล้ว”

ทุกคนมองเห็นกระสอบทราย...ไม่สิ ทุกคนเห็นเหยียนปู๋อ้าวกันหมดแล้ว แต่ก็ทำเหมือนไม่ได้เห็นอะไร

จากนั้นประตูจิ่วโยวก็เปิดออก ในทันทีที่มันเปิดออกมา กลิ่นอายของกฎแห่งวิถีที่เข้มข้นและบริสุทธิ์ยิ่งกว่าพัดผ่านเข้ามา!

เหยียนปู๋อ้าวตื่นเต้นจนตัวสั่น ใช่แล้ว เขาคิดไม่ผิด!

ดินแดนจิ่วโยวคือสถานที่ที่มีกฎแห่งวิถีที่บริสุทธิ์ยิ่งกว่า ไม่แปลกที่พวกเขาต้องการจะไป!

เหยียนปู๋อ้าวมุ่งมั่นเต็มที่ สายตาจับจ้องไปที่จักรพรรดิชิงหัว จากนั้นก็หันไปมองพระแม่ธรณี และสุดท้ายมองเจ้าแห่งวิถีสวรรค์ด้วยความอาลัย...

เขาอยากให้เจ้าแห่งวิถีสวรรค์สอนบทเรียนพิเศษให้เขาอีกครั้ง แต่ก็รู้ดีว่าตอนนี้เป็นไปไม่ได้แล้ว

เพราะคราวก่อนเขาได้ล่วงเกินเจ้าแห่งวิถีสวรรค์ แถมยังตวาดเธอไป…

เหยียนปู๋อ้าวเต็มไปด้วยความเสียใจและโทษตัวเอง แต่ตอนนี้ก็ไม่มีเวลาคิดมากไปกว่านี้

ระหว่างหาวิธีกลับไปเอาใจเจ้าแห่งวิถีสวรรค์กับการไปดินแดนจิ่วโยว เขาตัดสินใจเลือกอย่างหลัง!

【ฉันคือบุตรแห่งโชคชะตา! สักวันจะต้องแข็งแกร่งเหมือนกับเธอให้ได้!】

เหยียนปู๋อ้าวเป็นคนหยิ่งผยอง เพราะฉะนั้นเลยรอจังหวะที่ประตูจิ่วโยวใกล้จะปิด เขาคำนวณเวลาพอดีแล้วเผาผลาญกฎแห่งวิถีของตัวเองและพุ่งทะยานเข้าไป!

ประตูสู่ดินแดนจิ่วโยวเปิดออกแล้ว ผู้บำเพ็ญธรรมดาทั่วไปไม่จำเป็นต้องมาเสี่ยงเก้าชีวิตเพื่อไปจิ่วโยวอีกต่อไป

ส่วนเขาคอยจับจังหวะที่ประตูใกล้ปิดแล้วค่อยพุ่งเข้าไป ต่อให้จักรพรรดิชิงหัวและคนอื่นๆ จะรู้ตัวก็สายไปที่จะหยุดเขาได้แล้ว!

(ซู่เป่า ซืออี้หราน พระแม่ธรณี และมู่กุยฝานต่างมองเหยียนปู๋อ้าวที่เผาผลาญกฎแห่งวิถีของตัวเอง และพุ่งทะยานเข้าไปเหมือนจรวดที่ถูกจุดด้วยดินปืนอย่างไม่สะทกสะท้าน...)

เยียนปู๋อ้าวไม่รู้เลยว่าตัวเองเหมือนตัวตลกที่ถูกมองออกอย่างชัดเจน

เมื่อเขาพุ่งเข้าไปในจิ่วโยว ประตูก็ปิดลงพอดี!

ด้านหลังเหมือนจะได้ยินเสียงจักรพรรดิชิงหัวแสดงความเสียใจและโกรธเกรี้ยว ฮ่าๆ!

เขาคิดไว้ไม่มีผิดเลย จังหวะพอดีเป๊ะ!

“โอกาสมาแล้ว…” เหยียนปู๋อ้าวตื่นเต้นกับโลกใบใหม่ตรงหน้า!