ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 181

ทั้งบ้านของเด็กหญิงรู้สึกมืดมนหมดหนทาง ดวงตาไร้ซึ่งแสงสว่าง

เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังติ๊งๆ ๆ ขึ้น เด็กหญิงไม่กล้าที่จะเปิดออกดูว่าแจ้งเตือนอะไร

แต่ถ้าไม่เปิดออกดู เธอเองก็รู้สึกอยากรู้…….

เธอหลับตาลงแล้วกดเปิดโทรศัพท์ ในใจไม่มีความหวังใดหลงเหลืออยู่แล้ว

จากนั้นก็พบว่า บัญชีของเธอมีคนทักส่วนตัวมามากมาย และเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

ส่วนมากเป็นทักมาขอโทษ…..

“เกิดอะไรขึ้น?!” เด็กหญิงงุงงน

พ่อและแม่ของเธอเองก็รีบเข้ามาดู ตอนนี้เองพวกเขาถึงรู้ว่า เสียงวิพากษวิจารณ์ได้เปลี่ยนทิศทางไปตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วไม่รู้

พวกเขาหาสาเหตุจนไปเจอคลิปตัวต้นฉบับ ที่แท้แล้วตำรวจท้องที่ได้มีการออกประกาศ ว่าซ่างชิงเป่ยที่เป็นเจ้าของบัญชีนั้นปลอมเป็นเด็กหญิง แล้วเขียนข้อความที่แสนน่ารังเกียจลงมาให้เห็น ทำให้สังคมเกิดความวุนวาย และตอนนี้เขาได้โดนโทษจำคุก 15 วัน

อีกทั้งบัญชีที่แท้จริงของเด็กหญิงก็มีคนขุดขุ้ยจนเจอ คอมเมนต์คลิปวิดีโอของเธอล้วนมีแต่คำขอโทษ

เด็กหญิงดีใจจนร้องไห้ออกมา เริ่มที่จะมีความหวังกับโลกใบนี้อีกครั้ง!

ส่วนซ่างชิงเป่ยนั้น โดนด่าจนแทบบ้า บัญชีของเขาถูกปิดตัวลง ดังนั้นความโกรธแค้นของชาวเน็ตจึงไปลงที่โทรศัพท์ของพ่อแม่เขาแทน

ในโลกใบนี้ พระเจ้าจะไว้ชีวิตใครบ้าง

วินาทีนั้นพ่อแม่ของซ่างชิงเป่ยก็โดนด่าแทบเป็นแทบตาย…..

เพื่อนและญาตรอบๆ ต่างก็ใช้ ‘คำพูด’ มากมายมา ‘เสียดสี’ พวกเขา ทั้งสองคนโมโหมากตามหาลูกชายไปทั่ว

“ฉันจัดการฆ่ามันเลยยังดีกว่า!” พ่อซ่างชิงเป่ยด่าออกมา

แม่ซ่างชิงเป่ยถอนหายใจ “ไปเรียกเขากลับมาเถอะ!”

ถ้าไม่พูดอะไรคงไม่เป็นไร พอพูดขึ้นมาพ่อซ่างชิงเป่ยก็โมโหขึ้นมาทันที “จะเรียกยังไง? เรียกให้กลับมาเหรอ? นอกจากเสียว่าคุณตีมันให้เป็นเด็กเอ๋อนั่นแหละ มันถึงจะเชื่อฟัง”

แม่ของเขาร้องไห้ “บอกตั้งนานแล้วว่าอย่าออกไป ก็ไม่ฟัง! ออกไปอยู่ข้างนอกไปแปดปี ขนาดเงินกลับมาฉลองปีใหม่ที่บ้านยังไม่มี ฉันยอมให้เขาเป็นเด็กเอ๋อยังดีกว่าเลย! ให้อยู่บ้านช่วยที่บ้านไป ดีกว่าไปสร้างเรื่องข้างนอก!”

สองสามีภรรยานั้นรู้ดี ลูกของพวกเขาเจ้าเล่ห์มาตั้งแต่เด็กแล้ว

เจ้าเล่ห์จนไม่เข้าเรียน ไม่ยอมทำเรื่องแบบที่คนปกติเขาทำกัน มักจะคิดทะเยอทะยานอยากที่จะรวย

สองสามีภรรยาต้องมานั่งหวาดกลัวอยู่ทุกวัน กลัวว่าจะเกิดเรื่องอะไรเดือดร้อนมาถึงที่บ้าน กลัวว่าคนอื่นจะมาคิดบัญชีถึงบ้าน

แต่ว่ายังไงก็เป็นลูก จะทิ้งก็ไม่ได้……

ซ่างชิงเป่ยที่ติดคุกอยู่ตอนนี้ ไม่ได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นเลย

ต่อให้จะโดนขังแล้ว เขาก็ไม่รู้สึกอะไร ก็แค่ 15 วันไม่ใช่หรือไง?

หลังจากนี้ 15 วันออกไป ก็ยิ่งแมนขึ้นไปอีก!

ตอนนี้เขาเริ่มเข้าใจเรื่องการตามกระแสแล้ว เหตุการณ์เด็ดๆ เกิดขึ้นทุกวัน ขอแค่เขาจับจุดเรื่องพวกนั้นแล้วเอามาใส่สีตีไข่หน่อย ก็เกิดแล้วง่ายๆ แบบนั้นเลย

พวกที่พากันถ่ายวิดีโอกันซื่อๆ พวกนั้นน่ะมันพวกโง่ คนฉลาดเขาก็ต้องรู้จักหยิบเรื่องแบบนี้มาใช้ประโยชน์ ทั้งประหยัดสมอง ทั้งยังดังง่ายด้วย……

ซ่างชิงเป่ยคิด ดวงตายิ่งเป็นประกาย เขานั่งพิงกรงเหล็กของห้องขังแล้วหัวเราะออกมา

ตอนนี้เองที่หน้าประตูมีเสียงติ๊งต่องดังขึ้น มีคนร่างเล็กและใหญ่ยืนอยู่ด้านหน้า

มู่กุยฝานกับซู่เป่านั่นเอง

ซ่างชิงเป่ยรู้สึกเหมือนโดนสาดน้ำเย็น มีสติขึ้นมาทันที

เขาเอ่ยถามตะกุกตะกัก “พะ พวกคุณคิดจะทำอะไร?”

มู่กุยฝานเอ่ยเสียงเย็น “ไม่ต้องกลัว แค่จะมาคุยกับนายอย่างเป็นมิตรเท่านั้นเอง”

ซ่างชิงเอ่ย “……”

อีกแล้ว!

“พะ พี่ชาย โหดหน่อยก็ดีนะ…..” ซ่างชิงเป่ยแทบจะร้องไห้ เป็นมิตรของอีกฝ่ายเขารับไม่ไหว

ในที่สุดซู่เป่าก็ได้เจอคุณลุงน่ากลัวที่ตัดนิ้วแล้ว…..เธอจับชายเสื้อของมู่กุยฝานแน่นขึ้น

ก่อนที่จะเอ่ยถามเสียงเบา “ท่านอาจารย์ บนหัวเขาไม่มีผีนี่?”

แต่น่าแปลกมาก บนตัวคนคนนี้มีไอพิฆาต

บนตัวของคนที่ยังมีชีวิตอยู่ ทำไมถึงมีไอพิฆาตได้?

จี้ฉางจ้องซ่างชิงเป่ย ก่อนเอ่ยขึ้น “เป๋าน้อย รู้จักฉือเม่ยฮว๋างเหลียงไหม?”

ซู่เป่าส่ายหน้าไปมา

จี้ฉาง “ฉือเม่ยฮว๋างเหลียง ในอดีตหมายถึงผีปิศาจประเภทต่างๆ แต่ตอนนี้หมายถึงคนเลวแบบต่างๆ”

“ในเมื่อเป็นคน ทำไมในตัวอักษรฉือเม่ยฮว๋างเหลียง(อักษรจีน) ถึงมีตัวที่สื่อความหมายว่าผีอยู่ด้วย? ตอนนี้คนต่างก็บอกว่าคนน่ากลัวกว่าผี ก็เลยใช้ตัวอักษรนี้ด้วย”

“แต่ในความจริงแล้ว บนโลกใบนี้มีผีอยู่แบบหนึ่ง พวกมันเป็นวิญญาณที่เป็นคนมีชีวิต แต่กลับไม่แตกต่างกับผีเลย”

ซู่เป่าฟังอย่างงุนงง เหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ

“หมายความว่าคุณลุงคนนี้คือ ผีที่เป็นคนมีชีวิต?”

จี้ฉางถอนหายใจ

พูดมาตั้งนาน

กลับอธิบายได้ความหมายเท่ากับคำสั้นๆ ของอีกฝ่าย?

อาจารย์เอ่ย “ก็ใช่…..”

ซู่เป่าหันไปมองเขาอย่างสงสัย “ผีที่มีชีวิตก็คือผีไหม ท่านอาจารย์พูดให้ยุ่งยากทำไมกัน มันจับต้องไม่ได้”

จะสอนเด็กคนนี้ต่อไปดีไหม?

จี้ฉาง “…….”

ซู่เป่าเอ่ยถามอีกครั้ง “ท่านอาจารย์ ถ้าเราเก็บวิญญาณผีมีชีวิตนี้ไป คุณลุงคนนี้ยังจะมีชีวิตอยู่ไหม?”

จี้ฉางเอ่ย “ถ้าเราเก็บวิญญาณนี้ไป เขาก็ไม่มีชีวิตแล้ว อาจารย์จะทดสอบว่าเป๋าน้อยจะจัดการกับเขาอย่างไร?”

ซู่เป่านิ่งคิด จากนั้นก็เอ่ยออกมา “ฆ่าเขา?”

มู่กุยฝานที่เปิดนั้นขึ้นดื่มนั้น น้ำพุ่งออกจากปากทันที “แค่กๆ เด็กน้อย อย่าพูดอะไรบ้าๆ!”

เขาพาเธอมาดูซ่างชิงเป่ย ไม่ได้ให้มาฆ่า…..

ซู่เป่ารีบยกมือปิดปากทันที

ซ่างชิงเป่ย “!!”

เขาเข่าอ่อนขาพับกระแทกพื้นดังตุบ “พะ พี่ชาย พี่ชายอย่าฆ่าผมเลย…..”

ซู่เป่าเอ่ยออกมา “ถ้าบอกว่าไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น คุณจะเชื่อไหม…..”

ซ่างชิงเป่ยบ่นอุบอยู่ในใจ เชื่อก็บ้าแล้ว!

เขาร้องไห้แล้วโขกหัวลงกับพื้น ปากก็ขอร้องให้ไว้ชีวิต รับรองว่าออกไปเขาจะไม่ทำเรื่องแบบนี้อีกแล้ว พูดพึมพำไม่หยุด

ซู่เป่าเม้มริมฝีกปาก ไม่เชื่อเขาเลย

“แล้วควรจะทำยังไง?” เธอหันไปเอ่ยถามจี้ฉางอย่างจริงจัง

จี้ฉางเอ่ย “เก็บไอพิฆาตของเขามา ผ่าวิญญาณออกมาครึ่งนึง”

ซู่เป่าตกใจ “หมายความว่าจะต้องทรมานมากเลย? แล้วจะกลายเป็นคนเอ๋อไหม?”

ซ่างชิงเป่ย อะไรนะ! พวกเขายังจะซ้อมเขาให้เจียนตาย ให้เอ๋อไปเลย!?

เอาให้เสียสติไปเลย เด็กคนนี้ไม่ได้ไร้เดียงสาเหมือนหน้าตาจริงด้วย โหดมาก!

เขาก็แค่ขอกระแสหน่อยเท่านั้นเองไม่ใช่เหรอ?

บ้านพวกเขามีเงินกันขนาดนั้น ทำไมคิดมากกันจังเลย!

ซ่างชิงเป่ยโวยวายออกมาทันที “ช่วยด้วย! คุณตำรวจช่วยด้วย! ! จะฆ่าคนแล้ว!”

มู่กุยฝานยกยิ้มขึ้น อดที่จะเอ่ยออกมาไม่ได้ “ร้องไปเถอะ ร้องให้…..”

ซู่เป่ารีบพูดต่อทันที เธอรู้ดีว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไร!

“ร้องให้คอแตกก็ไม่มีคนมช่วยหรก!” เธอเอ่ย

ซ่างชิงเป่ยพึ่งรู้ตัวว่า ตอนนี้ตัวเองถอยมาจนติดผนังแล้ว

เด็กคนนี้ไม่ใช่คุณหนูที่ไร้เดียงสา เบื้องหลังน่าจะมีอะไรมากกว่านั้น……

ซ่างชิงเป่ยเอ่ยออกมา “ปล่อยผม…..”

เป็นครั้งแรกที่ซู่เป่าจับผีมีชีวิต รู้สึกลังเลไม่น้อย

ยังไม่ตายเลย ควรจะจับไปไหม?

จี้ฉางมองออกถึงท่าทางลังเล รู้ดีว่าทำให้เธอต้องลำบากใจ

เพราะไม่ว่ายังไงตอนนี้เธอก็ไม่ใช่ยมบาลที่ไร้จิตใจ เป็นเพียงเด็กคนนึง…..

เขาคิดดังนั้น แต่ก็เห็นเด็กน้อยหลับตาลง เหมือนให้กำลังใจตัวเองแล้วตะโกนออกมา “จัดการแล้วนะ!”

จี้ฉาง “…….”

มู่กุยฝาน “…….”

ซ่างชิงเป่ย “!!”

ซู่เป่าคิดง่ายๆ

ก่อนที่จะมาเธอได้ฟังเรื่องที่ซ่างชิงเป่ยทำมาจากพ่อแล้ว เธอแค่รู้สึกว่า คนแบบนี้จะต้องทำเรื่องทำร้ายคนอื่นเพื่อเงินอีกอย่างแน่นอน เขาจะต้องทำเลวแบบนี้อีก

แล้วทำไมไม่จัดการตั้งแต่ตอนนี้เสีย?

อีกอย่างก็ไม่ได้จะทำให้เขาตาย แค่ทำให้เขาเสียสติไปเท่านั้น

คุณยายมักจะบอกว่า คนบ้าก็มีความสุขของคนบ้า ดังนั้นกลายเป็นคนบ้าก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร…..