ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 184

ซูลั่วขมวดคิ้ว “ไม่ใช่บ๊ะจ่างแบบนั้น ลุงหมายถึงว่าลุงเจอผี เรื่องผีที่เธอเล่าให้ลุงฟัง……ลุงเจอผีเข้าจริงๆ แล้ว”

ซู่เป่ามองไปทางเขาอย่างสงสัย “ไม่มีผีนี่คะ!”

แต่ว่ามีไอหยินอยู่ตามตัวของลุงสี่จริง

ซูลั่วเอ่ย “เธอไม่เห็นก็ปกติ เพราะว่าเขาอยู่ตรง…..”

เขากำลังจะชี้ไปข้างกาย แต่ก็พบว่าผีตัวนั้นไม่อยู่เสียแล้ว

ซูลั่วมองซ้ายมองขวาไปรอบๆ ไม่เห็นเงาของผีตัวนั้นแล้ว

หนีไปแล้ว?

จี้ฉางออกไปตรวจสอบทันที ไม่นานก็เข้ามาแล้วเอ่ย “น่าจะหนีไปแล้ว หนีเร็วอยู่นี่”

เขาหันไปมองซูลั่ว “มีไอหยินออกมา น่าจะเจอผีร้าย”

ซู่เป่า “แล้วจะทำยังไง?”

ดวงตาของจี้ฉางประกายวาบ ทำยังไง ในเมื่อผีร้ายตัวนั้นมาหาซูลั่ว ถ้าอย่างนั้นก็ให้เขาออกไปล่อเหยื่อ แค่นี้ก็สามารถล่อผีหญิงออกมาได้แล้ว

ซู่เป่าลุกขึ้นยืนริมเตียง เมื่อยืนขึ้นก็สูงเท่าอกซูลั่วพอดี

“ลุงสี่ ก้มหน้าลงมาหน่อย” เธอเขย่งเท้า ก่อนที่พยายามจะยื่นมือออกไปข้างหน้า

ซูลั่วเอนตัวลงมา

ซู่เป่าลูบหัวเขาเบาๆ แล้วก็พึมพำอะไรบางอย่าง “ลูบหัวหมาน้อย ไม่ให้มีเรื่องทุกข์ใจ”

จากนั้นมือเล็กๆ ก็เลื่อนลงมาตบที่ไหล่ของเขา ขาของเขา “ลูบขาหมาน้อย ทุกเรื่องราบรื่น!”

ซูลั่ว “…….”

ไอหยินที่มองไม่เห็นสลายหายไปแล้ว

ซูลั่วรู้สึกสบายตัว จิตใจค่อยๆ สงบลง

มุมปากของเขายกขึ้นแล้วเอ่ยถาม “ใครสอนเธอเนี่ย?”

ซู่เป่าชี้ไปทางจี้ฉางอย่างไร้เดียงสา “ท่านอาจารย์หนูค่ะ!”

ซูลั่ว “…….”

เรื่องนี้พี่ใหญ่เคยเล่าให้เขาฟัง ว่าข้างกายของซู่เป่ามีอาจารย์อยู่ บางทีอาจเป็นเพราะว่าเธอโดนทำร้ายมาเนิ่นนาน ก็เลยเห็นภาพหลอนคิดว่ามีคนมาปกป้อง

แต่ก็ยังมีความเป็นไปได้อีกอย่างคือ อาจารย์คนนี้มีอยู่จริง ไม่อย่างนั้นซู่เป่าจะรู้เบอร์ของซูอี้เซินได้ยังไง?

แต่ตอนนั้นซูลั่วยังไม่เชื่อเท่าไหร่ เขาคิดว่าซู่เป่าน่าจะมีปัญหาด้านจิตใจมากกว่า เขายังทะเลาะกับซูอีเฉินเรื่องที่อีกฝ่ายไม่ยอมส่งซู่เป่าไปพบจิตแพทย์อยู่เลย…..

ตอนนี้…….

ซูลั่วขยับแว่นตามความเคยชิน แล้วถึงได้รู้ว่าตัวเองไม่ได้เอาแว่นมา

ซูอีเฉินเดินถือไอแพดเข้ามา ก่อนที่จะเอ่ยเสียงเรียบ “ยังไม่ตื่นใช่ไหม? มาดูข่าวบันเทิงเช้านี้ รับรองนายตื่นแน่นอน”

ซูลั่วรับไอแพดมา ก็เห็นพาดหัวข่าวสีดำตัวหนา

【ราชาแห่งวงการรุ่นใหญซูลั่วเสียท่า】

รูปภาพประกอบคือตอนที่เขาสวมชุดคลุมนอนวิ่งออกมาจากโรงแรม ท่าทางของเขาเหมือนหงอคงตอนที่ถูกปล่อยตัวออกมาจากเขาอู่หาง ขาดแค่ข้อความประกอบว่า ‘ฉันออกมาแล้ว ฉันออกมาแล้ว’ ก็เท่านั้น…….

ในตอนที่กำลังคิดอยู่นั้น เมื่อเลื่อนลงมาด้านล่าง ก็มีชาวเน็ตตัดต่อภาพเพิ่มให้เขาแล้ว

ซูลั่ว “……..”

ชาวเน็ตต่างตกตะลึง พากันคาดเดาว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ถึงทำให้ราชาแห่งวงการบันเทิงวิ่งออกมาจากโรงแรมโดยไม่สนใจภาพลักษณ์ แล้วหายไปไม่พบตัว

มีคนบอกว่าเขาละเมอ

บ้างก็บอกว่าเขาเมา

แฟนคลับบอกว่าเขาอินกับบทมากเกินไป เพราะว่าตอนนี้บทที่เขาได้รับเป็นคนบ้า ทุ่มเทกับการทำงานเกินไปแล้ว555!

มีคนมาเถียงกลับ นี่ไม่น่าจะเหมือนบ้า น่าจะเจอผีนะ……

ซูลั่วอยากจะไปตอบคอมเมนต์เหลือเกิน เดาได้ตรงเผง

แต่เมื่อคิดถึงฐานะของตัวเอง…….ซูลั่วทำได้แค่ไปแก้ตัวบนบัญชีเว่ยป๋อของตนเอง

【ต้องขอโทษด้วย แม่ของผมสุขภาพไม่ดีนัก เมื่อวานเกิดเรื่องนิดหน่อย ผมเลยรีบกลับบ้านมา】

เมื่อคิดถึงเรื่องที่เกิดเมื่อเช้า ก็คิดว่าข้อแก้ตัวนี้ไม่ค่อยเข้าเท่าไหร่นัก

แม่เขายืนขึ้นได้แล้วนับว่าเป็นการเกิดเรื่องไหมล่ะ?

แฟนคลับก็มาแสดงความเห็นอกเห็นใจกันทันที

【ที่แท้เป็นแบบนี้เอง! ฮือๆ ๆ พี่เป็นคนกตัญญูมากจริงๆ!】

【รีบร้อนขนาดนั้น แม่ของพี่ไม่เป็นไรใช่ไหม….ขอให้ปลอดภัยๆ!】

【น้ำเสียงแบบนี้ สถานการณ์น่าจะไม่ดีแน่เลย! เมื่อก่อนเวลาพี่โพสเว่ยป๋อไม่ใช่แบบนี้นะ! น่าจะเกิดเรื่องอะไรกับคุณน้าแล้วจริงๆ…..ฮือๆ หวังว่าคุณน้าจะไม่เป็นไร! /สวดมนต์/*/*】

【จะร้อง ทำไมถึงเป็นแบบนี้ พี่คงจะตกใจมากเลย/ร้องไห้】

ต่อมา ก็มีแฟนคลับหลายคนที่ยังไม่เข้าใจสถานการณ์แต่ทึกทักไปก่อนแล้ว

【คุณน้าไปสบายนะคะ! /สวดมนต์/*/ธูป/เทียน】

【ฮือๆ ๆ คุณแม่ซูไปดีนะ! /จุดไฟ/จุดไฟ/จุดไฟ】

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน