ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 193

ม่านตาของซูลั่วหดลง เขาลุกขึ้นมาอย่างรุนแรง

ถังเถียนเถียนตกใจ “กะ-กะ-เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ”

เห็นว่าผีผู้หญิงกำลังจะกัดไปบนคอของซูลั่ว จู่ๆ ซู่เป่าก็โยนของบางอย่างออกไปเป็นเสียง ฟิ้ว กระแทกเข้าปากของผีผู้หญิงอย่างพอดิบพอดี

กร๊อบ

เสียงที่ทำให้รู้สึกเสียวฟันดังขึ้น ผีผู้หญิงถอยหลังอย่างร้อนรน พยายามคายของในปากออกไป

เธอจึงพบว่า ที่เธอกัดไปคือเต่าตัวหนึ่ง!

คุณปู่เต่าตกลงบนโซฟา ตกลงด้วยท่าหลังแนบพื้น จึงกางขาทั้งสี่ข้างของมันโบกอย่างร้อนรน

โอ้ย ชีวิตวัยชราของเขาเกือบหายแล้ว!

ซู่เป่ารีบพูดขึ้น “ขอโทษนะคะ คุณปู่เต่า!”

ตอนนั้นในมือของเธอมีแค่คุณปู่เต่า เลยโยนออกไปแบบถนัดมือน่ะ…

ขาของเต่าเกี่ยวที่วางโซฟาไว้ได้ ในตอนที่เขากำลังจะพลิกตัวกลับมาได้ เสี่ยวอู่ก็วิ่งขึ้นไป เหยียบเขาเอาไว้

เต่า “……”

ซู่เป่ามองไปทางผีผู้หญิงแล้ว จี้ฉางเองก็ขยับมือ พร้อมกล่าว “ดูท่าผีร้ายจะไม่ออกมาแล้วล่ะ”

ซู่เป่าพยักหน้า “เจ้าเล่ห์จริงๆ!”

เสี่ยวอู่ที่เหยียบกระดองเต่าอยู่ขาลื่น จึงพยักหน้าพร้อมกล่าว “ขาลื่นๆ”

ผีผู้หญิงเจียวเจียวมองไปทางพวกเขาอย่างเจ็บใจ จากนั้นเอ่ยถาม “พวกแกคิดจะทำอะไรกันแน่…”

ตั้งแต่ที่เธอปรากฏตัว พวกเขาทั้งคู่ก็ไม่ได้สนใจเธอ

เธอคิดว่าทุกคนจะสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างไม่มีปัญหา เพียงแค่ให้เธออยู่เคียงข้างซูลั่วไปตลอดก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้

แต่ตอนนี้เธอเพิ่งรู้ ยัยตัวเล็กนี่จะมาปราบเธอจริงๆ

ทำไมกัน เธอเพียงแค่อยากอยู่เคียงข้างพี่ชาย ทำไมต่อให้เธอตาย ทุกคนก็ยังมาขัดขวางเธอ

“เพราะงั้นเธออยากทำอะไรกันแน่” ซู่เป่าจ้องไปทางผีผู้หญิง

ผีผู้หญิงหัวเราะแหะๆ “ตอนฉันตาย ฉันเอาวันเดือนปีเกิดของพี่ชายไปทำพิธีแต่งงานผีมา หึๆ เพราะงั้นตอนพี่ชายมีชีวิตอยู่เขาคือคนของฉัน ต่อให้เขาตาย เขาก็อยู่ได้แค่กับฉัน…”

“ในเมื่อพวกแกไม่อยากให้ฉันอยู่เคียงข้างพี่…งั้นก็ให้พี่ตายดีกว่า เมื่อเขาตาย ฉันก็จะสามารถอยู่พี่ได้ตลอดไป ตลอดไป…”

ซูลั่วได้ยินแล้วรู้สึกระทึกหัวใจเป็นอย่างมาก

เขาคิดถึงคำที่อาเนี่ยเคยพูด ตอนเจียวเจียวตาย เธอใส่ชุดแต่งงานสีแดง ข้างเตียงวางรองเท้าส้นสูงสีแดงไว้ หน้ากระจกก็มีเทียนสีแดงสองเล่มจุดอยู่…

ซู่เป่าโบกมือพร้อมกล่าว “ลุงสี่ เร็วเข้า เอาอาวุธของหนูออกมาจากกระเป๋าเสี่ยวอู่”

ถังเถียนเถียนที่ยังยื่นหัวอยู่ตรงหน้าประตู “??”

ลุงหลานคู่นี้กำลังเล่นอะไรกัน

กลับเห็นซู่เป่าวิ่งมาทางนี้ภายใต้ความยุ่งเหยิง เธอเงยหน้าพร้อมกล่าว “ลุงถัง ตอนนี้พวกเราค่อนข้างยุ่ง คงดูแลลุงไม่ได้แล้วล่ะ บ้ายบาย!”

ปัง ประตูถูกปิดลง

ถังเถียนเถียนที่อยู่หน้าประตู ???

ไม่ให้โอกาสลุงหน่อยเลย

“คุณหนูซู่เป่า อยากเล่นอะไรเหรอ เดี๋ยวลุงสั่งคนไปทำให้”

ให้สร้างสวนสนุกให้ยังได้เลย

ด้านในไม่มีใครตอบ

ถังเถียนเถียนลูบจมูก จากนั้นพูดอุบอิบ “แม่ครับ รอบนี้ไม่ใช่ผมไม่คว้าโอกาสนะครับ ความรวยและจนอยู่ที่ชะตา ส่วนความเป็นตายอยู่ที่ฟ้าลิขิต เรื่องของคนอื่นผมอย่าไปยุ่งเลยดีกว่า…”

ประธานถังจากไปพร้อมพูดเสียงซุบซิบ

ที่เขามองไม่เห็นคือ นอกหน้าต่างบานใหญ่ มีผีที่สวมใส่ชุดสีดำยืนอยู่

เขาหรี่ตามองไปทางประตูที่ปิดสนิทอยู่ แล้วจากไปอย่างรวดเร็ว

เจียวเจียวไร้ประโยชน์แล้ว ทิ้งเลยก็ได้!

ก่อนจากไป ผีชุดดำโบกมือให้กับถังเถียนเถียนช้าๆ…

ไม่รู้ทำไม จู่ๆ ถังเถียนเถียนก็สะดุด เดินออกไปหลายก้าวและชนเข้ากับหน้าต่างบานใหญ่

“ซี้ด…”

จี้ฉางราวกับสัมผัสได้ รีบลอยออกไปดูทันที

ในอากาศแฝงไอพิฆาตเอาไว้อย่างมิดชิด แต่เมื่อผสมกับไอชีวิตที่ถังเถียนเถียนส่งออกมา ก็ยากที่จะดูออกว่าเขาหนีไปทางไหนแล้ว

จี้ฉางหัวเราะเย็นๆ “เจ้าเล่ห์มากจริงๆ รู้จักการปกปิดไอพิฆาตด้วย