ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 289

ผู้จัดการเดินทางมาถึงสุสานตระกูลของตระกูลซูทันที พบว่า “ทีมย้ายสุสาน” อยู่กันครบถ้วน พวกเขาจะย้ายสุสานจริงด้วย

เขารีบเดินไปหาซูอีเฉินทันที พร้อมถามอย่างรนราน “ท่านประธานซู นี่มัน…”

ซูอีเฉินมองเขาทีหนึ่ง ที่แท้เป็นผู้จัดการแผลกจำหน่ายของสวนสุสาน

จากนั้นตอบเบาๆ “ย้ายสุสาน”

ผู้จัดการเหงื่อไหลซิบเต็มหัว นี่มันคำตอบไร้ค่าชัดๆ

เขาก็เห็นอยู่ว่ากำลังย้ายสุสาน!

“คือ…ท่านบรรพบุรุษต่างก็อยู่นี่กันดีๆ ทำไมจู่ๆ ถึงย้ายล่ะ ไม่มีใครบอกผมเลย…ผมไม่เห็นใบขอย้ายสุสานเลยนะครับ”

ซู่เป่าได้ยินว่าย้ายสุสานต้องรอคนอื่นอนุญาตด้วย ก็รู้สึกงงงวยและไม่เข้าใจ

“เราให้บ้านให้บรรพบุรุษของพวกเรา ทำไมต้องขออนุญาตกับพวกคุณด้วยล่ะ” เธอถามอย่างสงสัย

ผู้จัดการการจำหน่ายยิ้มมารยาท “คือแบบนี้นะครับ การย้ายสุสาน ยังไงก็ต้องส่งคำขอ และรอให้ทางเราอนุญาตก่อนจึงจะสามารถ…”

ซู่เป่ารู้สึกสงสัยมากยิ่งขึ้น “ท่านบรรพบุรุษเป็นบรรพบุรุษตระกูลเรา ทำไมต้องรอพวกคุณอนุญาต พวกคุณไม่ใช่ยมบาลสักหน่อย”

สีหน้าของผู้จัดการแข็งทื่อ

ซูอีเฉินยื่นใบคำขอให้เขา พร้อมกล่าวเสียงเย็น “พวกเราดำเนินขั้นตอนทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว”

การส่งใบคำขอ ต้องรอให้เขาอนุญาตงั้นเหรอ

สายตาของซูอีเฉินเย็นยะเยือกขึ้น “ผู้จัดการหลี สำเหนียกตำแหน่งของคุณด้วยนะครับ”

“ใบขอย้ายสุสาน มีไว้เพื่อให้ทางสวนยืนยันตัวญาติผู้ตาย ป้องกันการโดนปลอมแปลงของโจรขโมยสุสาน ไม่ได้มีไว้เพื่อให้พวกคุณเป็นใหญ่!”

ซูอีเฉินแผ่แรงกดดัน สีหน้าของเขาเย็นยะเยือก วินาทีนี้เขาคือท่านประธานซูที่ทุกคนต่างเกรงกลัวไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลัง

สีหน้าของผู้จัดการซีดเผือกลงทันที และพูดตอบอย่างถี่รัว “ใช่ครับๆๆ ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น ผมหมายถึง…หากทางเรารู้ล่วงหน้า จะได้ช่วยพวกคุณเตรียม…”

ตั้งแต่ที่ตระกูลซูมาตั้งสุสานตระกูลไว้ที่นี่ ที่นี่ก็กลายเป็นที่ดินมงคลทันที ที่ดินไม่เพียงพอกับความต้องการ

ภายในจึงมักกั๊กที่ไว้ ให้เหล่าคนมีตำแหน่งฐานะ เพื่อสามารถสนองพวกเขาได้เมื่อพวกเขาต้องการ

ดังนั้นจึงมีคนวงในหลายคนที่มาขอร้องเขา เก็บที่ดินสุสาน หรือเก็บสิทธิไว้ให้พวกเขา

ผู้จัดการหลีทะนงจนเป็นนิสัย เมื่อกี้ที่เขาพูดจึงเผลอเก็บอาการไว้ไม่ได้ ใช้ตระกูลซูเป็นตัวเรียกลูกค้านานไป ทำให้เขาคิดไปเองว่าตนอยู่เหนือผู้อื่น

ซูอีเฉินไม่เหลียวมองเขาแม้แต่นิด และตอบเสียงเย็น “ไม่จำเป็น”

ซูอิ๋งเอ๋อร์หลุดหัวเราะ “เรื่องของพวกเรา ต้องรอให้คุณมาเตรียมหรือไง พวกคุณเป็นอะไรของพวกเรากัน”

ไม่เห็นเหรอว่าตระกูลซูคนเยอะน่ะ

จอบคนละเล่ม ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง สามารถขุดจนปูนทะลุได้เลย

ผู้จัดการอ้าปาก

ตระกูลซูเป็นตัวเรียกลูกค้าของสวนสุสานชิงซานเชียวนะ หากตระกูลซูย้ายออก รายได้ของสวนสุสานจะหายถึงครึ่งหนึ่ง

เขาจะยอมตระกูลซูย้ายออกได้อย่างไรกัน

ผู้จัดการหลีวางตัวไว้ต่ำต้อยมาก พร้อมยิ้มไถ่โทษ “ท่านประธานซู ผมสอบถามได้ไหมครับว่าทำไมถึงย้ายสุสาน มีด้านไหนที่พวกเราทำได้ไม่ดีหรือเปล่า ให้โอกาสทางเราแก้ไขได้หรือไม่”

ซูอีเฉินไม่อยากเปลืองน้ำลายกับเขา

ต้าโถวหัวใจดี บีบเสียงพูดกับเขา “ซู่เป่าบอกมา ฮวงจุ้ยของที่นี่ไม่ดี ท่านบรรพบุรุษไม่ชอบ!”

รอบๆ ยังมีผู้คนที่ไหว้สุสานอยู่มากมาย ได้ยินประโยคนี้ต่างชะงัก

เรื่องจริงงั้นเหรอ

ตระกูลซูยังบอกที่นี่ฮวงจุ้ยไม่ดี

งั้นฮวงจุ้ยที่นี่ต้องไม่ดีจริงแน่