ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 425

ซู่เป่ามองลูกอมครึ่งเม็ดอย่างงุนงง

เธอชอบลูกอมหวาน ๆ

แต่ไม่ชอบลูกอมเข้าปากไปแล้ว

แต่...แต่ว่า...พี่สาวก็ล้างสะอาดแล้วนะ ถ้าหากไม่รับไว้ พี่หานหานจะเสียใจไหม

มู่กุยฝานเลิกคิ้วดูเจ้าตัวเล็ก ดูว่าเธอจะทำอย่างไร

เห็นเพียงซู่เป่ารับลูกอมมา...

ครุ่นคิดสักพัก จากนั้นก็ฉวยโอกาสตอนหานหานไม่ทันตั้งตัวยัดมันเข้าไปในปากเธอ

“พี่หานหาน พี่กินเถอะ พี่กินเถอะ!” เธอพูดต่อ “หนูให้พี่นะ พ่อเคยบอกว่าของที่ให้คนอื่นไปแล้วไม่ควรเอากลับมาอีก แบบนั้นมันไม่มีมารยาท”

มู่กุยฝานหัวเราะ

อ้างชื่อเขาตลอดเลยนะ...

ในสายตาของลูกรัก เขาเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ

ดวงตาของเทพเจ้าสงครามมู่เปล่งแสงระยิบระยับราวกับท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวขึ้นมาในทันใด

หานหานยังคงคะยั้นคะยอให้ซู่เป่าเอาลูกอมไป มู่กุยฝานก็อุ้มซู่เป่าขึ้นมาได้ทันเวลาพอดี แล้วเดินขึ้นชั้นบนไปเลย

พร้อมกับพูด “เรื่องผีหน้าซื่อใจคดตนนั้นตอนนี้พ่อช่วยหนูรวบรวมหลักฐานไว้เรียบร้อยแล้ว”

ซูเหอเหวินเดินออกมาพอดี พูดอย่างเย็นชาอยู่ที่ชั้นบน “ซูเมิ่งหาน! การบ้านของเธอทำเสร็จแล้วเหรอ”

หานหานพึมพำกลืนน้ำลาย แล้วก็กัดลูกอมจนแหลกละเอียด เดินหน้าละห้อยขึ้นไปชั้นบน

ในห้องซู่เป่า

ซู่เป่าหยิบโทรศัพท์คุณยายขึ้นมาดูคลิปต่อ

เมื่อเช้านายหญิงซูบอกว่าให้เล่นแค่อีกสักพักแล้วจะยึดโทรศัพท์คืน ตอนนี้ก็ผ่านไปครึ่งวันแล้วยังอยู่ในกระเป๋าซู่เป่าอยู่เลย

“คลิปพวกนี้เป็นคลิปช่วยเหลือหมาแมวไม่ใช่เหรอ” ซูเหอเวิ่นหูผึ่งได้ยินผีหน้าซื่อใจคดก็ขึ้นมาเลย ก่อนจะถามอีก “เกี่ยวอะไรกับผีเหรอ”

ซู่เป่าก็เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นวันสองวันนี้ให้เขาฟังหนึ่งรอบ

ซูเหอเวิ่นดูคลิปสั้นพวกนี้อีกครั้ง ก็รู้สึกว่าไม่ว่าจะคลิปไหนก็ดูผิดปกติหมดเลย

“พี่ว่าพวกนี้ไม่ใช่คนดี!” เขาพูด

มู่กุยฝานพูด “ถึงแม้จะมีพวกกากเดนอยู่ แต่ไม่สามารถมองเพียงด้านเดียวแล้วเหมารวมทั้งหมดได้”

ขณะที่กำลังพูดซู่เป่าก็ดูคลิปที่ใหม่ล่าสุด

“เอ๊ะ นี่มันป้าไป๋เงินกู้นี่นา”

ซูเหอเวิ่น “อะไรคือไป๋เงินกู้”

มู่กุยฝานยิ้มแก้ให้ “คือไป๋ซานซาน”

คลิปนี้เป็นคลิปที่ไป๋ซานซานช่วยหมาไว้เมื่อวาน

ในคลิปไป๋ซานซานสีหน้าเป็นกังวล ขอความช่วยเหลือไม่หยุด

[มันน่าสงสารมากเลย! คุณช่วยฉันหน่อยนะ...ช่วยเอามันไปส่งโรงพยาบาลหน่อย]

[ใครก็ได้ช่วยฉันที มันหนักมากเลยฉันยกไม่ไหว...]

เด็กสาวหน้าตาดี ทั้งตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยฟองจากปากหมา

ท่ามกลางสายตารังเกียจของคนรอบข้าง บวกกับคำอ้อนวอนของเด็กสาวหน้าตาดี

ทั้งสองสร้างความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด ยิ่งเป็นการตอกย้ำว่าเด็กสาวมีจิตใจที่ดีกว่ามาก

ซูเหอเวิ่นดูสีหน้าที่รีบร้อนของเธอ ถ้าหากไม่รู้มาก่อน อาจจะคิดจริง ๆ ว่าผู้หญิงคนนี้ดูรีบร้อนจริง ๆ นะ

ในขณะนั้นเองก็มีหนึ่งเสียงดังขึ้น [ระวังหหน่อย...]

ภาพในจอก็สว่างวาบ และเป็นภาพมู่กุยฝานปรากฏขึ้นมาในเฟรมอยู่สองวินาที

เป็นเพราะช็อตนี้แหละที่ทำให้คลิปนี้ดัง มีคนกดถูกใจเกินหนึ่งล้าน ในคอมเมนต์มีแต่ไปทางเสียงเดียวกัน [อุ้ย ๆ ๆ] [เขาหล่อมากเลย] [ว้าววววว]

ซู่เป่าชี้ไปที่คลิปแล้วโวยวาย “คุณพ่อ นี่มันไม่ใช่แล้วนะ!”

ความจริงต้องเป็นเธอกับพี่เสี่ยวปาพูดก่อน แล้วพ่อถึงค่อยพูด แต่ในคลิปไม่มีเธอกับพี่เสี่ยวปาเลย

มู่กุยฝานขมวดคิ้ว “เธอตัดต่อ”

วีดิโอถูกตัดต่อจริง ๆ ด้วย ก็เลยปรากฏแค่ประโยคที่ดูเป็นห่วงของมู่กุยฝาน แต่บทสนทนาหลังจากนั้นก็ไม่มีอีก

จากนั้นภาพในจอก็สั่น เห็นเพียงเงาคนเลือนลางอุ้มหมาไปโรงพยาบาล และหมอก็บอกว่าหมดหวังแล้ว

หลังจากนั้นไป๋ซานซานก็ร้องไห้ตลอดทาง แล้วก็หาต้นไม้เพื่อเอาหมาที่ตัวแข็งทื่อขุดฝังลงไปในหลุม

ตั้งแต่เริ่มจนจบก็มีคนยืนอยู่ข้างหลังของเขาโดยถ่ายให้เห็นเพียงแค่ถึงเอว