ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 528

บนโลกใบนี้บางคนก็เป็นแบบนี้แหละ เดิมทีตัวเองก็มีมีชีวิตที่ดีอยู่แล้ว แต่ก็ต้องเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่นหน่อย พอเทียบแล้วก็ไม่พอใจสักอย่าง

หยวนหยวนรู้สึกว่าตัวเองน่าสงสารมาก และรู้สึกว่าพระเจ้าไม่ยุติธรรม

น้ำตาเธอคลอเบ้าพร้อมส่ายหัวเบาๆ “ขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง…ฉันไม่ควรพูดว่าน้องสาวตาย…”

หานหานรีบถีบเธอทันที “ยังจะพูดอีก!”

หยวนหยวนร้องไห้ฮือๆ

มู่เหม่ยหัวมองไปที่นายหญิงซูด้วยความกระวนกระวายใจ “เอ่อ เด็กมันไม่รู้เรื่องน่ะค่ะ คำพูดเด็กๆ…นายหญิงซูอย่าถือสาเลยนะคะ…”

นายหญิงซูยิ้มเยาะ “ฉันค่อนข้างไม่โอเคเลยล่ะ!”

นายหญิงให้ป้าอู๋คืนกำไลที่พวกเธอให้มากลับไป “อันนี้พวกเธอเอากลับไปเถอะ! พวกเราก็อย่าติดค้างอะไรกันเลย น้ำใจอันนี้ของเธอฉันไม่อยากรับไว้”

เธออยากเรียกให้อาเนี่ยเรียกคนให้ไล่ออกไป แต่จู่ๆ ก็นึกถึงซู่เป่า ไม่แน่ใจว่าซู่เป่าอยากจะทำอะไร ก็เลยได้แต่ทำหน้าเย็นชาแล้วไม่พูดอะไรต่อ

กำไลในมือมู่เหม่ยหัวมีเงาดำซ่อนไว้เพื่อแอบสอดแนมอยู่ลับๆ

เขาไม่ได้ซ่อนวิญญาณทั้งหมดไว้ในกำไล เพียงแต่ซ่อนวิญญาณไว้บางส่วนก็เหมือนกับการแยกร่างนั่นแหละ

เขามองไปรอบๆ อย่างระมัดระวังและเอ่ยในใจลับๆว่า เจ้าตัวเล็กนั่นยังไม่กลับมา

เขาไม่ได้รู้สึกถึงการมีอยู่ของเธอและจี้ฉาง

ปรากฏว่าหลังจากที่เงาดำโดนซู่เป่าทำให้กระจัดกระจาย ก็ไม่สามารถหาทางกลับมารวมกันได้อีก

แม้จะไม่ตาย แต่ก็เจ็บหนัก

สิ่งที่ทำให้เขาโมโหกว่าเดิมก็คือตอนนี้ซู่เป่าที่ยังอายุแค่ห้าขวบ กลับสามารถทำให้เขาบาดเจ็บสาหัสได้ขนาดนี้

เพราะฉะนั้นเขาจะต้องรีบกำจัดเธอก่อนที่เธอจะโต และทำให้เธอฝ่าด่านเคราะห์ล้มเหลว!

แต่เงาดำก็รอบคอบระมัดระวัง

เขาไม่สามารถเผชิญหน้าตรงๆ เพราะว่าหนึ่งคือซู่เป่ามีตำหนักพญายมอยู่ในมือ สองก็คือถ้าเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นมาแล้วพวกพญายมจากโลกใต้พิภพรู้เรื่องเข้า ก็ไม่แน่ใจว่าจะมีคนยืนอยู่ข้างเขาหรือเปล่า

เพราะฉะนั้นเขาจะต้องมองหาจุดอ่อนของซู่เป่าให้เจอ!

เกี่ยวกับการฝ่าด่านเคราะห์ในชาตินี้ของเธอ จุดอ่อนคืออะไร? ก็คงต้องเป็นครอบครัวที่เธอใส่ใจมากที่สุด

เงาดำจะค่อยๆไปมีอิทธิพลกับนายหญิงซูแล้วไซโคเธอทำให้เธอมาอยู่ฝั่งเดียวกับเขา ในช่วงเวลาคับขันก็เอามาเป็นตัวประกันเพื่อเอาไว้ขู่ซู่เป่า

เงาดำมีทั้งความทะเยอะทะยานและรอบคอบ เขาไม่ได้ไปสัมผัสไอหยินตรงๆกับนายหญิงซู แต่จะควบคุมมู่เหม่ยหัวแทน

มู่เหม่ยหัวรู้สึกหัวร้อนขึ้นมา ก็เลยลากตัวเองไปนั่งอยู่ข้างๆนายหญิงซู แล้วพยายามอยากจะจับมือนายหญิงซูด้วยความกระตือรือร้นพลางพูดไปด้วยว่า “ไม่ว่าอย่างไรเราก็ถือว่าเป็นครอบครัวเดียวกัน เสี่ยวฝานเป็นลูกเขยตระกูลซู ส่วนฉันก็เป็นพี่สาวของเสี่ยวฝาน…”

นายหญิงซูขมวดคิ้วแล้วหลีกเลี่ยงการสัมผัสของมู่เหม่ยหัว

มู่เหม่ยหัวไม่ยอม

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ๆ เธอก็มีความคิดดื้อดึงที่แวบเข้ามาในว่าจะต้องไปสัมผัสนายหญิงซู

มักรู้สึกเหมือนกับว่าแค่ไปสัมผัสตัว งั้นก็ถือว่านายหญิงซูยอมรับเธอแล้ว

ชั้นบน ตำหนักพญายมของซู่เป่าเปลี่ยนขนาดกลายเป็นว่าใหญ่เท่ากับเต็นท์เพื่อเอาไว้ปิดกั้นกลิ่นอายทั้งหมด ส่วนซู่เป่าและจี้ฉางก็ซ่อนอยู่ข้างใน

“ท่านอาจารย์ จะไม่ถูกหาเจอจริงๆใช่ไหม?” ซู่เป่าถามด้วยเสียงเบาๆ

จี้ฉางพูดเสียงปกติ “ไม่ต้องห่วง ตำหนักพญายมเป็นของวิเศษที่ดีที่สุดในโลกใต้พิภพ สามารถแยกหยินหยางสองภพได้ และซ่อนการมีอยู่ของเราได้ ไม่นับอะไรหรอก”

ซู่เป่าพยักหน้า ถ้าพูดอย่างนี้ละก็ ที่เธอลงไปเก็บสมบัติรอบนี้ก็ถือว่าคุ้มจริงๆ

ต่อไปถ้าเธออยากกินขนมก็จะได้แอบมากินในตำหนักพญายม

ใช่สิ! ยังสามารถเอาขนมมาซ่อนในตำหนักพญายมได้ด้วย คุณยายไม่มีทางหาเจอแน่นอน!

ทันใดนั้นซู่เป่าก็รู้สึกว่าตำหนักพญายมมีประโยชน์มากจริงๆ มีประโยชน์กว่าน้ำเต้าวิญญาณอีก

（น้ำเต้าวิญญาณ “?”

ตำหนักพญายม “?）

จี้ฉางจ้องไปที่กำไลของมู่เหม่ยหัวแล้วเอ่ยเบาๆว่า “พร้อมหรือยัง?”

ซู่เป่าดึงธนูและเตรียมจะเล็งไปที่กำไลของมู่เหม่ยหัวพร้อมเอ่ยว่า “พร้อมแล้วค่ะ!”

จี้ฉางกำลังรวบรวมสมาธิอยู่ พอหันไปอีกทีก็ถึงกับต้องเบิกตากว้างทันที

เธอมีธนูอีกคันหนึ่งตั้งแต่เมื่อไหร่?!

แถมยังเป็นลูกธนูหยินด้วย!!

นี่มัน…กระสุนที่ยิงมาจากที่สว่างมันง่ายที่จะหลบ แต่ยากที่จะป้องกันธนูที่ยิงมาจากความมืดชัดๆ…

ซู่เป่าหรี่ตาข้างหนึ่ง หลังจากนั้นก็ดึงคันธนูเต็มแรงจนคันธนูแทบจะโค้งเป็นครึ่งวงกลม ตึงแน่นสุดๆ

“ไปซะ!” เสียงเด็กเบาๆของซู่เป่า รู้สึกเหมือนเย็นชายังไงบอกไม่ถูก ลูกธนูหยินพุ่งออกไปด้วยความเร็ว!

ฟิ้ว!