ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 61

สายตาของโจวอวี่สบกับสายตาของซูลั่ว ทันใดนั้นดวงตาก็เป็นประกาย

“คุณซูคะ!”

ซูลั่วไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆ ถึงนึกถึงคำพูดของซู่เป่าเมื่อครู่ ในใจก็เศร้าสร้อยอย่างไม่มีเหตุผล!

ถ้าดวงความรักของเขาคือโจวอวี่ ฉันจะฆ่าคนเสียคืนนี้เลย!

ซูลั่วไม่พูดไม่จา มองโจวอวี่ที่เดินผ่านไปอย่างสีหน้าไร้อารมณ์

โจวอวี่อยู่ในชุดเดรสสีเทาเงิน เหมือนสีของทักซิโด้ของเขาเป๊ะ

โจวอวี่มายืนอยู่ข้างๆ ซูลั่ว บวกกับซู่เป่า ราวกับครอบครัวสามคนอย่างนั้น

นักข่าวจมูกไว รีบถ่ายภาพแชะๆ ทันที

ถ้าปล่อยภาพนี้ออกไป คงได้มีหัวข้อสนทนาของอาทิตย์ถัดไปแน่!

โจวอวี่เงยหน้าขึ้น ขนตายังมีน้ำตาเกาะอยู่ ใบหน้าดูจริงใจ

“คุณซูคะ เมื่อกี้ฉันพูดอะไรผิดไปหรือเปล่าคะ ถ้ามีละก็ งั้นฉันก็ต้องขอโทษคุณซูด้วยนะคะ...”

ซูลั่วแสยะยิ้มมุมปาก แต่นัยน์ตากลับไม่มีรอยยิ้มเลยแม้แต่น้อย

“เฮ้อ...ไม่มีใครบอกเหรอว่าคุณน่ารำคาญมาก” เขาก้มเล็กน้อย ดวงตาเผยการเหน็บแนมออกมานิดหน่อย

สีหน้าของโจวอวี่สั่นเครือ!

“ฉัน...” เธอกัดริมฝีปาก “เป็นเพราะเสียงของฉันเหรอคะ คุณซูคะ นี่เป็นเสียงจริงๆ ของฉัน ถ้าคุณไม่ชอบ วันนี้ฉันจะเริ่มซ้อมเสียง... ”

ซูลั่วหัวเราะเยาะอย่างไม่ออกความเห็น

ซู่เป่ากระพริบตา มองนี่ทีมองนั่นที ทำท่าราวกับคิดอะไรอยู่

เธอพาดตัวบนไหล่ของซูลั่ว ถามซืออี้หรันที่อยู่อีกฝั่งอย่างกระซิบกระซาบ

“พี่อี้หรันคะ นี่เรียกว่าผีตามหลอกหลอนใช่ไหม!”

ซืออี้หรัน “อืม”

ซู่เป่าหยักหน้า ได้เรียนรู้อีกแล้ว

“คุณน้า คุณน้านี่ช่างเป็นผีตามหลอกหลอนจริงๆ” เธอเรียนรู้เดี๋ยวนั้นและใช้เดี๋ยวนั้นเลย

โจวอวี่กัดริมฝีปาก กระซิกๆๆ “ซู่เป่า ว่าพี่แบบนี้ไม่ได้นะ...”

อันที่จริงโจวอวี่เองก็รู้ว่าตัวเองถูกรังเกียจ แต่ที่เธอยืนอยู่ตรงนี้อย่างผีตามหลอกตามหลอนก็เพราะอยากสร้างกระแส

นักข่าวตรงหน้ายังคงถ่ายภาพแชะๆ เธอทนอีกหน่อยก็พอ...

รอรูปปล่อยออกไป มีประเด็นกับนักแสดงชายยอดเยี่ยมซู เธอต้องดังอย่างรวดเร็วแน่ๆ!

ขอแค่มีประเด็นมีกระแส ไม่ว่าอย่างไรเธอก็ไม่เป็นไร ยิ่งไม่ต้องพูดถึงถ้าคนที่ตกเป็นข่าวด้วยคือซูลั่ว!

เธอยอม!

มัดใจคุณหนูผู้สูงส่งตระกูลซูอีก เธอก็ยิ่งไม่บินไม่ได้!

แต่ทว่าวินาทีต่อมา กลับได้ยินซูลั่วพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “รูปที่พวกคุณถ่ายไปวันนี้ ถ้าปล่อยออกไปแม้แต่รูปเดียว...”

ซูลั่วมองไปรอบๆ แบบไม่เจาะจง หน้ายิ้มใจไม่ยิ้ม ยกมือดันแว่นตากรอบทอง

ทันใดนั้นเหล่านักข่าวก็รู้สึกว่าข้างหลังเย็นวาบๆ จึงรีบพูดขึ้นว่า “ได้ครับคุณซู!”

“งั้นคุณซูครับ รูปคุณกับคุณหนูซู่เป่าเมื่อกี้ล่ะได้ไหมครับ...”

มีคนจี้ถามอย่างไม่ยอมแพ้

ซูลั่วยิ้มอย่างงดงาม “รูปนี้ได้”

เหล่านักข่าวเข้าใจในทันที สายตาที่มองไปทางโจวอวี่แปลกๆ เล็กน้อย

นักแสดงยอดเยี่ยมซูไม่เคยมีข่าวซุบซิบกับดาราสาวคนไหนมาก่อนเลยจริงๆ แต่กิจกรรมประเภทเดินพรมแดง งานโปรโมตภาพยนตร์หรือละคร เขาจะไม่ปฏิเสธร่วมถ่ายภาพกับนักแสดงหญิง

กระทั่งมีนักแสดงหญิงจับมือของเขา เขาก็ให้จับอย่างใจกว้าง

ตอนนี้ ต้องรังเกียจโจวอวี่ขนาดไหน...

“เหอะๆ” ในแววตาของเหล่านักข่าวต่างมีความครุ่นคิด

โจวอวี่รู้สึกเหมือนหน้าของตัวเองราวกับถูกกดให้ถูไปกับพื้น เจ็บเป็นอย่างมาก...

ซูลั่วไม่รอให้โจวอวี่พูดอะไรอีก หันหน้าแล้วเดินออกไปเลย

ตอนแรกอยากจะพักผ่อน แต่ตอนนี้ไม่มีอารมณ์ใดๆ แล้ว

ซูลั่วยกมือขึ้นลูบศีรษะของซืออี้หรัน แล้วพูดขึ้นว่า “ไปกันเถอะ”

ผมที่หวีจนเรียบแปล้ของซืออี้หรัน ถูกทำให้ยุ่งเหยิงในทันใด...

ใบหน้าของเขาบูดบึ้ง เดินตามอยู่ข้างหลัง