ตอนกลางคืน
มู่กุยฝานโทรเรียกต้าหมิงออกมาเพื่อเตรียมไปฝึกจับผี
คงมีแต่ต้องทำให้เขายุ่งขึ้นและเจอเรื่องช๊อคอื่นๆเข้าไว้เท่านั้น...เขาจะได้ไม่มีเวลาว่างไปฟุ้งซ่าน
ซู่เป่าที่ทำลับ ๆ ล่อ ๆ ก็โผล่หน้าออกมา จับมือไว้แล้วพูดด้วยความโกรธ “พ่อ หนูจะไปด้วย หนูจะพาพวกคุณไป!”
มู่กุยฝานนั่งยอง ๆ อยู่ที่ประตูห้องของเธอ ขมวดคิ้วแล้วพูด “พรุ่งนี้ไม่ไปโรงเรียนเหรอ”
ซู่เป่าส่ายหัว “ไม่สำคัญหรอกค่ะ ยังไงหนูก็เพิ่งเข้าอนุบาลเอง!”
มู่กุยฝาน “...”
เขาทำอะไรไม่ถูกและลูบหัวเล็ก ๆ ของซู่เป่า “ถึงโรงเรียนอนุบาลจะไม่มีเรียน...แต่เราก็ต้องไปโรงเรียนอนุบาลให้ตรงเวลาเพื่อปลูกฝังนิสัยที่ดีของเรานะ...”
ซู่เป่า “พ่อ หนูยังดีไม่พอเหรอคะ”
มู่กุยฝาน “...เอ่อ”
“ป่ะ”
มู่กุยฝานไม่ลังเลเลยแม้แต่วินาทีเดียว
เขาอุ้มซู่เป่าขึ้นมาแล้วแอบออกไป
ซู่เป่าจะจดจำประสบการณ์นี้ไปจนโตเลยว่าตอนเธอเป็นเด็ก เธอและพ่อแอบย่องออกไปกลางดึกและช่วยกันปกปิดเพื่อทำเรื่องเลวร้าย...และสิ่งเหล่านี้จะกลายเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดของเธอ
ต้าหมิงกำลังรออยู่ตรงสี่แยกและขับรถสีขาว
มู่กุยฝานพาซู่เป่าขึ้นรถแล้วเลิกคิ้ว “เธอไม่ได้ขับรถของนายไปเหรอ”
ต้าหมิงพูด “เอาไปแล้ว แล้วผมก็ไปเอากลับมาแล้ว”
มู่กุยฝานพยักหน้าชื่นชม “ไม่เลว รู้วิธีเอารถกลับมาด้วย”
ต้าหมิง “...”
เขาพึมพำเงียบ ๆ “ฉันแค่ถูกหลอก ไม่ได้โง่...ไม่ใช่ ฉันไม่ได้โง่ ฉันถูกหลอก...ไม่ใช่”
ซู่เป่าสรุป “พี่ต้าหมิง พี่ทั้งถูกหลอกแล้วก็โง่ด้วยค่ะ”
ต้าหมิง: พูดอะไรไม่ออก
แต่เขารู้สึกขอบคุณมากที่ผู้บัญชาการมู่ปลุกเขาขึ้นมา
หลังจากที่เขากลับไปตรวจสอบอีกครั้ง อวี่ฉิงไม่เพียงแค่หักหลังเขาเท่านั้น เธอยังนอกใจเขานับครั้งไม่ถ้วนตอนที่เขาออกไปทำภารกิจ
บางครั้งยังพามาที่บ้านของพวกเขา กลิ้งบนเตียงที่เขาและเธอนอนด้วยกัน...หรือแม้แต่ใช้ผ้าเช็ดตัวและครีมอาบน้ำอีกด้วย
ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ
ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร ก็ยิ่งรู้สึกว่าระหว่างวันทำผลงานออกมาได้ไม่ดีเลย
ซู่เป่า “พี่ต้าหมิง กำลังคิดว่ายิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าระหว่างวันทำผลงานออกมาได้ไม่ดีและเอาเปรียบอีกฝ่ายใช่ไหมคะ”
ต้าหมิง “เอ่อ ก็ยังโอเคอยู่”
แม้ว่าในใจเขาจะคิดอย่างนั้น แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ
หลังจากที่พวกเขาอยู่ด้วยกันมานานหลายปี เขาก็ไม่อยากให้เรื่องทุกอย่างจบลง แม้ว่าเขาจะมีหลักฐานทั้งหมดเกี่ยวกับการนอกใจของอวี่ฉิง แต่เขาก็ไม่เคยคิดที่จะแก้แค้นเธอเลย
ซู่เป่าถอนหายใจ “นี่ก็คือสมองคนมีความรักที่ท่านอาจารย์พูดใช่ไหมคะ”
มู่กุยฝานมองไปด้านข้าง
จี้ฉางซึ่งเริ่มรู้สึกไร้ตัวตนมากขึ้นเรื่อย ๆ พูดขึ้นมาทันที “ข้าไม่ได้สอนเจ้านะ!”
เธอรู้จักคำว่าสมองคนมีความรักมาจากชาวเน็ตในช่องคอมเมนต์
(ชาวเน็ตในช่องคอมเมนต์: ?)
ซู่เป่าพูดเสริม “พี่ต้าหมิง พี่ไม่ได้ใส่ร้ายเธอ แต่พี่สาวคนนั้นกลับใส่ร้ายพี่นะ!”
เธอชูโทรศัพท์มือถือเด็กของเธอขึ้น
โทรศัพท์มือถือสีเขียวมินท์น่ารัก ดูการ์ตูนเล็กน้อยและเหมือนของปลอม ไม่มีใครดูออกว่านี่คือโทรศัพท์มือถือที่มีราคามากกว่าหนึ่งหมื่น
ซูอีเฉินเป็นคนซื้อให้ซู่เป่า ต่อมายายของเธอก็ไม่อนุญาตให้เธอใช้โทรศัพท์ เธอจึงเก็บมันไว้
ซู่เป่าสามารถพกติดตัวไปได้ตอนที่ออกไปข้างนอกเท่านั้น
ในขณะนั้นเอง ต้าหมิงก็เห็นรูปโปรไฟล์ที่คุ้นเคยบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือสีเขียวมินท์น่ารักของซู่เป่า
เธอคืออวี่ฉิง!
เป็นโพสต์ของอวี่ฉิง เธอโพสต์ลงอยู่สองสามโพสต์ต่อเนื่องกัน:
[พี่น้องคะ ฉันเจอผู้ชายห่วย! เขาบอกว่าเขาดีกับฉันและจะเชื่อใจฉันไม่ว่ายังไงก็ตาม...แต่เขากล่าวหาว่าฉันนอนกับหัวหน้าเขาในห้างสรรพสินค้า! ตลกมาก ถ้าฉันไปนอนกับหัวหน้าเขามันจะไม่เปิดเผยไปหน่อยเหรอ ถ้าจะนอนก็ควรไปไกลกว่านี้ไหม! หาเหตุผลและข้ออ้างมาได้เสมอ ฉันมองผู้ชายออกแล้ว ฉันรู้สึกเจ็บปวดอย่างสุดซึ้ง...ต่อไปนี้ฉันจะไม่ไว้ใจผู้ชายอีกแล้ว และชั่วชีวิตนี้ฉันจะไม่โหยหาชีวิตการแต่งงานอีกแล้ว...]
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...