เฉียนไป่ว่านนึกว่าตระกูลซูมาเพื่อหาหมอดูคนนั้น
บนโลกใบนี้ หมอดูที่มีฝีมือจริง ๆ มีอยู่ไม่มาก เจอได้ขอไม่ได้ ตระกูลซูคงเจอกับเรื่องยากอะไร ก็เลยอยากให้หมอดูคนนั้นช่วย
เฉียนไป่ว่านพูดอย่างลำบากใจ “ปีนั้นหมอดูคนนั้นช่วยผมเชิญเทพโชคลาภแล้วก็จากไป ปีที่แล้วเขาเพิ่งมาหาผม มาเอาเงินสิบล้านที่สัญญากันไว้...”
“คุณซู ถึงพวกคุณจะอยากหาตัวเขา ผมก็หาเขาไม่เจอเหมือนกัน...พวกคุณเจอเรื่องใหญ่อะไร มีเรื่องขอความช่วยเหลือจากเขาเหรอครับ”
เฉียนไป่ว่านถอนหายใจ ถ้าเขาช่วยได้เขาก็จะช่วย แต่ถ้าจะหาหมอดูให้ได้ เขาหาไม่เจอจริง ๆ
ซู่เป่า ซูเหอเวิ่นและเหยาหลิงเยว่กัดช้อนไอศกรีม อารมณ์แบบเดียวกัน “เออ...”
ซู่เป่าพูดขึ้น “คุณลุงคนรวยคะ พวกเราอยากหาหมอดูคนนั้นจริง ๆ นั่นแหละ แต่ไม่ได้จะขอให้เขาช่วย...”
เหยาหลิงเยว่ “ขยะ จ้วงมันออกไป!”
ซูเหอเวิ่นอธิบาย “อะแฮ่ม...แม่ผมหมายถึงคนคนนี้ไม่ใช่คนดีครับ พวกเราตามหาเขาก็เพื่อหยุดเขา”
คราวนี้ถึงตาเฉียนไป่ว่านอึ้งบ้างแล้ว “หา หยุดอะไรเขาเหรอ”
ซู่เป่าชี้เหนือศีรษะเขา “คุณลุงรู้ไหมคะ ที่หมอดูคนนั้นเชิญมาให้น่ะ มันไม่ใช่เทพโชคลาภอะไรหรอก...แต่เป็นผี!”
เฉียนไป่ว่าน “หา พวกเธอเข้าใจผิดหรือเปล่า...”
ผีอะไร เป็นเทพโชคลาภแน่นอน!
ถ้าไม่ใช่เทพโชคลาภ หลายปีนี้เขาจะรวยได้ยังไง
ผีทำให้เขารวยได้เหรอ
ซู่เป่ากระโดดลงจากโซฟา วิ่งไปอีกทางหนึ่ง ควานกระจกบานหนึ่งออกมาจากกระเป๋าสะพายของซูเหอเวิ่น
“คุณลุงดูเองเถอะค่ะ! พร้อมหรือยัง”
เฉียนไป่ว่านมึนงงโดยสิ้นเชิง ดูอะไร ส่องกระจกต้องเตรียมใจด้วยเหรอ
เขารับกระจกมาแบบงง ๆ สุดท้ายพอดู!
“!!!”
เห็นเพียงข้างหลังเขามี ‘คน’ เกาะอยู่คนหนึ่ง!
‘คน’ ตัวใหญ่เบ้อเร่อที่ใส่เงินใส่ทอง ฟันเลี่ยมทองคนหนึ่ง!
เฉียนไป่ว่านตกใจรีบมองดูข้างหลัง ผลคือ...ไม่มีอะไรสักหน่อย!
แล้วพอส่องกระจกอีกที ‘คน’ นั้นก็ปรากฏขึ้นมาอีก เกาะอยู่ตรงไหล่ของเขา แล้วยังยิงฟันทองระยิบระยับกับเขาด้วย
รอยยิ้มนี้ สำหรับเฉียนไป่ว่านแล้วกลับมืดมน...
“แม่จ๋าช่วยด้วย!” เฉียนไป่ว่านตกใจจนโยนกระจกทิ้ง
ซูเหอเวิ่นทิ้งไอศกรีมแล้วรีบรับกระจกเอาไว้...
สุดท้ายซู่เป่ายกมือ จับกระจกอยู่ในมืออย่างมั่นคง
“วางใจได้ กระจกของพี่ รับไว้แล้วทั้งหมด ต้องคืนให้พี่แบบสมบูรณ์แน่นอน!” ซู่เป่าพูด
ซูเหอเวิ่น ฮือ ๆ ๆ ว่าแล้วเชียว น้องสาวประเสริฐที่สุด
นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์ใหม่ของเขานะ!
ซู่เป่ามองเฉียนไป่ว่านที่หน้าซีดหน้าเซียว แล้วพูดขึ้น “คราวนี้คุณลุงเชื่อหรือยังคะ”
เฉียนไป่ว่าน “เชื่อ...เชื่อ...”
“แต่...เป็นไปได้ไหม ผีตนนี้จะเป็นผีหลังจากท่านเทพโชคลาภตายแล้ว...”
ทุกคน “...”
ซู่เป่ามองเขาอย่างพูดไม่ออก “คุณลุงเคยเห็นท่านเทพโชคลาภตายเหรอคะ ตายแล้วยังกลายเป็นผีด้วยเหรอ ท่านเทพโชคลาภเป็นเทพนะคะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...