ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 735

เฉินซู่ลุกขึ้นยืน จ้องเธอเขม็ง “ผู้ชายคนหนึ่งโทรมานัดคุณไปกินอาหารเช้าตั้งแต่เช้าตรู่ คุณยังบอกว่าไม่ใช่อย่างนั้นอีกเหรอ”

เซียนเซียนอธิบายอย่างจนปัญญา “ไม่ใช่จริงๆ นะ เราเป็นแค่เพื่อนธรรมดาๆ ทั่วไป!”

เฉินซู่คว้าผ้าปูโต๊ะแล้วคว่ำโต๊ะอย่างแรง อาหารเช้าที่เธอทำอย่างยากลำบากบนโต๊ะร่วงหล่นลงบนพื้น เขาพูดตะคอกว่า “จ้าวเซียนเซียน คุณต่ำไม่ต่ำ! คุณขาดผู้ชายขนาดนั้นเลยเหรอ”

เซียนเซียนอึ้ง พลันเดือดดาลขึ้นในทันทีเช่นกัน “ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ใช่! แล้วทีคุณเมื่อกี้ล่ะ คุณคุยกับผู้หญิงคนอื่นฉันได้ว่าอะไรคุณไหม คุณมีเพื่อนได้แต่ฉันมีเพื่อนไม่ได้งั้นเหรอ”

เพียะ!

เฉินซู่ฟาดฝ่ามือไปบนหน้าเซียนเซียนอย่างแรงทีหนึ่ง จากนั้นพูดขึ้นอย่างเดือดดาลว่า “เป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ ด้วย! นี่เราเพิ่งจะเลิกกันไม่กี่วัน คุณก็ไปอ่อยผู้ชายคนอื่นแล้ว!”

เซียนเซียนยังไม่ทันได้ตอบสนองกลับมา ก็ถูกเฉินซู่บีบคอเอาไว้ จากนั้นก็ตบเพียะๆๆ อีกสองสามครั้ง แล้วพูดขึ้นอย่างดุร้าย “พูดมาสิ! คุณกับเขาพัฒนาไปถึงขั้นไหนแล้ว จับมือหรือยัง จูบกันแล้วหรือว่านอนกลิ้งด้วยกันบนเตียงแล้ว”

เซียนเซียนเบิกตาโพลงด้วยความตระหนกกลัว “ปล่อย...แค่ก...”

เฉินซู่ราวกับควบคุมอารมณ์โกรธของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่

เขาสะบัดเซียนเซียนลงไปกองกับพื้น คว้าเก้าอี้ขึ้นมา แล้วฟาดลงไปอย่างแรง

หลังจากฟาดเสร็จเขายังเตะไปที่ท้องของเซียนเซียนสองสามที จากนั้นก็จิกผมของเธอขึ้นมา

ความรุนแรงที่จู่ๆ ก็เกิดขึ้นมา และไร้คำเตือนสิ้นสุดลง

เซียนเซียนกลัวจนกอดตัวเองเอาไว้แน่น เธอขดตัวอยู่ที่มุมโซฟา บนตัว บนหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ ท้องก็เจ็บหน่วงๆ น้ำตาไหลพรากหยดลงมาติ๋งๆ อย่างควบคุมไม่ได้ แต่ไม่กล้าส่งเสียงใดๆ เธอเอาสองมือปิดปากเอาไว้แน่น

เฉินซู่นั่งหอบอยู่บนโซฟา การซ้อมครั้งนี้ ทำให้เขาเหนื่อยเช่นกัน แต่เห็นได้ว่าลงมือหนักขนาดไหน

หันหน้าไปก็เห็นเซียนเซียนขดตัวอยู่บนพื้น เนื้อตัวสั่นเทา เฉินซู่พลันนึกถึงคำของท่านนักพรตท่านนั้น

ในใจเขาเคร่งเครียด

หากซูเสี่ยวอวี้เป็นผู้หญิง...บริสุทธิ์ละก็ อันที่จริงซูเสี่ยวอวี้ต่างหากถึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด ที่บ้านเป็นเจ้าของตึกสี่สิบหลัง หลังแต่งงานนับเป็นภรรยาที่มีความสามารถมีสติปัญญาแข็งแกร่งคนหนึ่งสำหรับผู้ชาย

แต่ซูเสี่ยวอวี้พูดจาคลุมเครือ มองแค่แวบเดียวก็รู้แล้วว่าไม่บริสุทธิ์ เหมือนเคยนอนกับคนอื่นมาแล้ว

แต่ตอนนี้ซูเสี่ยวอวี้มีอคติต่อเขาเป็นอย่างมาก ไม่แน่ว่าจะจีบให้มาอยู่ในมือได้สำเร็จ

แต่สำหรับอนาคตแล้ว ว่าด้วยเรื่องแฟนเรื่องแต่งงานแล้ว เซียนเซียนยังคงเป็นทรัพยากรที่ดีที่สุด

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงครั้งแรกของเซียนเซียน...ตกเป็นของเขา และทั้งสองคนก็รักกันมาหลายปี...

ทันใดนั้นเฉินซู่ก็นึกเสียใจ เขาลงไปคุกเข่าให้เซียนเซียนอย่างแรง จากนั้นยกมือขึ้นมาตบตัวเองหนึ่งฉาด “ผม...มันสมควรตาย!”

“ขอโทษ ขอโทษ! ผมมันสมควรตาย!”

เฉินซู่ตบตัวเองไปพลางคลานเข่าไปทางเซียนเซียน

“ผมใจร้อนเกินไป พอได้ยินว่าคุณเป็นชู้กับชายอื่น...ผมก็ควบคุมตัวเองไม่ได้!”

เซียนเซียนตระหนกกลัว แต่ก็ยังพูดขึ้นอธิบายพลางร้องไห้ไปด้วยว่า “ฉันเปล่านะ...”

เฉินซู่รีบสำนึกผิด “ผมรู้ๆ! ผมมันสมควรตาย พอผมนึกภาพที่คุณอาจจะไปจับมือกับคนอื่น กระทั่ง...ในใจผมมันเหมือนกับถูกมดกัด พอนึกว่าคุณเป็นของคนอื่น ผมก็รับไม่ได้...”