ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 755

ผีมั่งคั่งพูด “ฉันรู้แค่ว่ารังซ่อนตัวของเขาสามที่อยู่ที่ไหน ที่แรกอยู่ที่อารามเขาต้าหม่าง ที่สองอยู่ที่ ‘ยุคกลางการ์เดน’ ใจกลางเมือง ยังมีอีกที่อยู่ในเขตชนบทอะไร...”

ซู่เป่าชะงักฝีเท้า

ว้าว นี่เธอถามได้ความแล้วเหรอ

ดวงเฮงไปเลย!

“พ่อคะ...หนูรู้แล้วว่าเขาอยู่ที่ไหน!” ซู่เป่าวิ่งเข้าห้องด้วยความดีใจ

นายหญิงซู “ซู่เป่า กินข้าวเที่ยงหรือยัง ถ้ายังก็ไปล้างมือแล้วมากินข้าว ถ้ากินแล้วก็มากินเพิ่มอีกหน่อย”

ซู่เป่า “ค่ะ... คุณยายรอเดี๋ยวนะคะ”

เธอวิ่งขึ้นไปชั้นบน

ซูเหอเวิ่นวิ่งลงข้างล่าง

ซู่เป่ายื่นมือ “พี่คะ เอ้า ลูกโป่ง!”

ซูเหอเวิ่นงง ลูกโป่งอะไร

หรือว่าน้องสาวกำลังเล่นพ่อแม่ลูกกับเขาอยู่ ทำเป็นเอาลูกโป่งให้เขา?

ซูเหอเวิ่น ‘รับ’ มาแบบให้ความร่วมมือ ซู่เป่าวิ่งจู๊ดขึ้นไปแล้ว

เขาเงยหน้ามองตามจิตใต้สำนึก เห็นผีตัวใหญ่กำลังลอยอยู่

ลูกโป่งผี!

ซูเหอเวิ่น “...” ใจเย็น ๆ เขาเคยเจอผีมาเยอะแยะแล้ว!

ผีมั่งคั่ง “...” ยังไง ระหว่างทางกลับมาไม่ได้บอกว่ามีการจัดตำแหน่ง มีห้าประกันหนึ่งกองทุนเหรอ ทำไมถึงมอบเขาให้คนอื่นเสียแล้วล่ะ

ผีมั่งคั่งถาม “เธอคือฝ่ายบุคคลเหรอ ต้องใช้เอกสารอะไรทำเรื่องบ้าง”

ซูเหอเวิ่นอดทนไว้ ไม่กล้าปล่อยมือตามใจ เกิดปล่อยแล้วผลงานหนีไปเสียล่ะ

เขาเลียนแบบพี่ชายของเขา ทำหน้าสุขุมเป็นผู้ใหญ่ พูดแบบเท่และเย็นชา “ที่ไม่ควรถามก็อย่าถามให้มาก!”

พูดจบก็วิ่งไปทางซู่เป่า

ผีมั่งคั่ง “เอิ่ม...”

ด้วยประสบการณ์ของเขา นี่คือเด็กน้อยขนานแท้ ไม่ใช่ตัวละครเก่งกาจอะไร

ตามซู่เป่าดีกว่า

แต่จะว่าไปก็แปลก ตัวซู่เป่ามีกลิ่นอายอย่างหนึ่งที่ทำให้ผีครั่นคร้ามอย่างไม่มีเหตุผล ทำให้ผียอมสยบแบบไม่รู้ตัว

เวลานี้ผีมั่งคั่งยังไม่รู้ว่าซู่เป่าคือพญายมน้อย รู้สึกเพียงในเมื่อตัดสินใจหักหลังเปลี่ยนเจ้านาย อย่างนั้นก็ต้องทำให้เด็ดขาดหน่อย

ถ้าไม่ซื่อตรง ก็หักหลังให้สุด ถ้าลังเลระหว่างสองอย่างนี้ มีแต่จะชวดทั้งสองอย่าง

“อะ...อะไรนะ เธอคือพญายมน้อยเหรอ!”

ตอนรับ ‘ตำแหน่ง’ ผีมั่งคั่งถึงรู้ว่าซู่เป่าคือพญายมน้อย ตกตะลึงไปทั้งตัวผี

“โอ้โฮ”

นี่เท่ากับถูกแจ็คพอตเลย!

“ท่านพญายมน้อยครับ” ผมจะพาท่านไปหาหลี่ว์ซานชิงเดี๋ยวนี้นี่แหละ!” ผีมั่งคั่งแสดงจุดยืนทันที

มู่กุยฝานกำลังใช้คอมพิวเตอร์ตรวจสอบอยู่ด้านข้าง พูดขึ้น “อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น”

หลี่ว์ซานชิงคนนี้มากเล่ห์เพทุบาย

ซู่เป่านั่งอยู่ในอ้อมแขนของพ่อ เอามือยันหน้า พ่อของเธอเลือกรูปออกมา

เธอเคยไปที่อารามแล้ว สถานที่นั้นเป็นที่ที่ดีและหายากจริง ๆ

อีกที่หนึ่งอยู่ในเขตชนบท ผีมั่งคั่งบรรยายได้ไม่ค่อยชัดเจน พ่อยังตรวจสอบอยู่

อีกที่คือยุคกลางการ์เดนดูจากแผนที่ทางอากาศ เป็นที่สุดยอดแห่งหนึ่ง

พอดูภาพจริงของยุคกลางการ์เดนซู่เป่าก็ถึงบางอ้อพูดขึ้นว่า “มิน่าเขาถึงซ่อนตัวอยู่ที่นี่!”