ลึกเข้าไปในป่าแห่งนี้ ที่ด้านหลังของต้นไม้ใหญ่
มีดอกไม้อยู่ดอกหนึ่งกำลังดำรงอยู่บนลำต้น ตัวดอกไม้นั้นใหญ่มากขนาดเท่ากับกระทะของนายหญิงซูเลยล่ะ
พอมองไปก็เห็นว่าดอกมีสีขาว แต่ที่โคนของกลีบดอกมีสีเขียวอ่อนๆ และจะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีขาวที่ปลายกลีบดอก ก็เลยให้ความรู้สึกแรกว่าเห็นเป็นสีขาว
ส่วนเกสรดอกไม้มีสีชมพู เต็มไปด้วยสีสันที่น่าชวนฝัน
ผีหลายใจอุทานว่า “เอ๊ะ…นี่มันดอกอะไรนะ”
ผีขี้ขลาดเอ่ย “ไม่มีชื่อ”
ในนี้ไม่มีแสงแดด แต่ดอกไม้กลับส่องแสงเล็กน้อยเหมือนกำลังอยู่ใต้แสงแดด
ซู่เป่ายกมือขึ้นมาสัมผัสดอกไม้ไปทีหนึ่ง ก็รู้สึกว่ามีกลิ่นหอมโชยมาเตะที่จมูกเป็นระลอกๆ
น่ามหัศจรรย์จริงๆ ถ้าเกิดเธอไม่มาที่นี่ เธอก็คงไม่รู้ว่าในโลกนี้มีพืชมหัศจรรย์แบบนี้อยู่ด้วย
“ลองหาดินโคลนสีแดงรอบๆ ดอกไม้นี้ดูสิ!”
บรรดาผีตื่นเต้นและเริ่มค้นหาแบบปูพรมอีกครั้ง
แต่รอบๆ ดอกไม้ดอกนี้กลับไม่มีดินโคลนสีแดงใดๆ อยู่เลย
ด้วยความที่ในนี้มืดครึ้มไปหมด แถมดินที่อยู่บนพื้นก็ถูกปกคลุมไปด้วยใบไม้ที่เน่าเปื่อยหลังจากร่วงหล่น พอมองไปปุ๊บก็มืดไปหมด
ซู่เป่าชี้ไปที่บนต้นไม้ “ไม่ต้องหาแล้ว น่าจะเป็นอันนี้…”
บนต้นไม้มีดินโคลนที่ไม่น่าเตะตาอยู่ก้อนหนึ่ง
พอสังเกตดูดีๆ อาจจะดูเหมือนว่ามีคนโยนขึ้นไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
เมื่อกี้ใครบอกว่าอยู่บนต้นไม้นะ ดันอยู่จริงๆ ด้วย!
“เดี๋ยวฉันไปเอาเอง!” ผีขี้คลาดขึ้นไปเป็นคนแรก
เขาเป็นห่วงว่ารอบๆ ดินหยินหยางจะมีอันตรายหรือเปล่าก็เลยระแวดระวังอยู่เสมอ
อย่างไรก็ตามพอเขาไปแตะดินหยินหยางปุ๊บก็ยังปลอดภัยไร้กังวลอยู่
“นี่มันไม่วิทยาศาสตร์เลย…” ผีขี้ขลาดพูดคนเดียว
หลังจากนั้นวินาทีต่อมา ทันใดนั้นจู่ๆ เขาก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันที ได้รู้สึกถึงพลังบริสุทธิ์ที่ส่งผ่านมายังปลายนิ้วของเขา
ดินหยินหยาง!
พอแตะปุ๊บ จู่ๆ พลังก็ถ่ายทอดมาที่ตัวเขาโดยอัตโนมัติ
ผีขี้ขลาดดึงมือกลับมาทันทีอย่างกับโดนไฟดูด
ซู่เป่าถามอย่างประหม่าว่า “พี่พัน เป็นอะไรหรือเปล่า?”
ผีขี้ขลาดส่ายหัว “ผีแตะไม่ได้ ถ้าแตะแล้วพลังของดินหยินหยางก็จะถ่ายทอดมาโดยอัตโนมัติ”
ซู่เป่าเอ่ย “หนูเอง!”
เหยาหลิงเยว่รีบแบกซู่เป่าขึ้นมาแล้วยกเธอขึ้นมาสูงๆ จนเลยหัว จากนั้นก็เข้าไปใกล้ดินโคลนก้อนนั้นที่อยู่บนต้นไม้
พอซู่เป่าเอื้อมมือออกไป เหยาหลิงเยว่ก็ตั้งใจมองดูซู่เป่าอย่างดี
ใบหน้าของเธอค่อยๆ เข้าใกล้ดอกไม้ดอกนั้นที่แยกไม่ออกว่าเป็นสีขาวหรือสีเขียวหรือสีชมพู แต่เธอไม่ได้สังเกตเรื่องนั้นด้วยซ้ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...