ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 902

น้องสาว...

โดนจุดชีพจร...โดนจุดชีพจรแล้วจริง ๆ!

ซูเหอเวิ่นแลบลิ้นออกมา ตาเหลือกจนแทบจะเห็นแค่ตาขาว

ย่ะ...

ด้วยความโมโหเขาจึงเอื้อมมือไปล้วงดาบสั้นไม้ท้อออกมา

แทงออกไปมั่วซั่ว ก่อนจะทิ่มเข้าไปที่เครื่องในของผีประจบสอพลอพอดี

ผีประจบสอพลอ ‘ฉันจะล็อคคอแก!’

ซูเหอเวิ่น ‘ฉันจะควักเครื่องในแก!’

เด็กชายตัวน้อยกับผีร้ายต่อสู้กัน คนหนึ่งไล่อีกคนตามไม่รู้ว่าเครื่องในใครไหลออกมาเป็นกอง ๆ

ซูเหอเวิ่นเหลาดาบไม้ท้อสั้นเองกับมือ เดิมทีคิดที่จะเหลาให้เป็นกระบี่ไม้ท้อ ปรากฏว่ากระบี่ไม้ท้อนั้นค่อนข้างยาว ยัดใส่กระเป๋าลำบาก

เพราะฉะนั้นเขาจึงปรับมันให้สั้นลง และในที่สุดก็ออกมาเป็นดาบสั้นไม้ท้อ

การแทงครั้งนี้ทิ่มไปที่เครื่องในของผีประจบสอพลอเข้าจัง ๆ

เขาตกใจมาก ‘ผีมีเครื่องในด้วยเหรอเนี่ย’

ผีเป็นวิญญาณ เป็นเพียงกลุ่มก้อนไอหยินไม่ใช่หรือ ทำไมยังมีเครื่องในอยู่อีกล่ะ

ผีประจบสอพลอ “เครื่องในของฉัน...! เอาเครื่องในของฉันคืนมา!”

ซูเหอเวิ่น “อย่าล็อคคอฉัน…! ปล่อยคอฉันเดี๋ยวนี้!”

ซู่เป่า “…”

เธอก็ตกใจเช่นกัน

นี่มันอะไรกันเนี่ย เล่นกันแบบนี้เลยเหรอ

คิดไม่ถึงเลยสักนิดว่าการจับผีครั้งแรกของซูเหอเวิ่นจะจู่โจมฝ่ายตรงข้ามที่เครื่องใน

ซู่เป่าเม้มปากไม่หยุด ในที่สุดก็เข้าใจแล้วว่าทำไมอาจารย์ถึงชอบเม้มปาก

ไม่รู้ว่าพวกผีแอบโผล่หัวออกมาดูความตื่นเต้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ซึ่งพวกเขาก็ตกใจเช่นกัน

ผีหลายใจ “นี่คือ... การบีบจุดตายของผู้ชาย!”

ผีสาวชุดแต่งงาน “ไร้สาระหน่าพี่! จุดตายของผู้ชายไม่ใช่เครื่องใน!”

ผีหลายใจ “หืม แล้วอะไรเหรอบอกหน่อยสิ”

ผีขี้ขลาดยัดเกาลัดคั่วเข้าปากพวกเขาคนละเม็ด “หุบปาก!”

ผีดวงซวยหน้านิ่วคิ้วขมวด “ฉันล่ะเชื่อพวกแกสองคนจริง ๆ แค่อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่”

ผีหลายใจทำหน้าตางุนงง “เห็นอะไร ทำไมฉันไม่เข้าใจ แกกำลังพูดถึงอะไรกันแน่เนี่ย”

ผีดวงซวย “…”

ในสวนดอกไม้เล็ก ๆ ซูเหอเวิ่นและผีประจบสอพลอต่อสู้กันอย่างดุเดือดจนฝุ่นตลบกระจายไปทั่ว ในควันฝุ่นนั้นเห็นเพียงหน้าของซูเหอเวิ่นที่เลือนราง บางคราวก็เห็นเป็นเครื่องในของผีประจบสอพลอโผล่ออกมา

“ยอมไม่ยอม! ฉันถามว่าแกจะยอมไม่ยอม!” ซูเหอเวิ่นควักเครื่องในของอีกฝ่ายออกมาด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ

ผีประจบสอพลอ “...แม่งเอ๊ย...”

เขาจะกล้าพูดว่าไม่ยอมได้ยังไง