ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 918

ระหว่างทางเต็มไปด้วยวิญญาณอาฆาตแค้นในจวนตระกลูจี้

บ้างก็ถูกฆ่าจนขวัญกระเจิง บ้างก็งงงันจนจับต้นชนปลายไม่ถูก

ยิ่งไปกว่านั้นคือวิญญาณดับสลายทันทีหลังถูกฆ่าฟัน

จี้ฉางตามมาถึงหลังจวนและพบว่าคนรับใช้ข้างกายของท่านแม่ตายหมดแล้ว ในที่สุดเขาก็หาท่านแม่ของเขาพบที่มุมของสวนหย่อม

ทั่วร่างกายของท่านแม่เต็มไปด้วยบาดแผลอันน่าสยดสยองจากการถูกดาบฟันและเสื้อผ้าก็แปดเปื้อนไปด้วยเลือด

นางอุ้มน้องชายที่อายุได้เพียงหนึ่งขวบและคุกเข่ากับพื้นพลางร้องขอความเมตตาทั้งน้ำตา

“จืออาน... เจ้าฆ่าข้า ไม่เป็นไร... ข้าไม่ถือโทษโกรธเจ้า”

“แต่ปล่อยจิงเอ๋อร์ไปได้หรือไม่ ข้าขอร้อง... ข้าขอร้องเจ้าเถอะ”

หญิงสวยหลั่งน้ำตาและพูดเสียงสะอื้น “จิงเอ๋อร์เพิ่งจะหนึ่งขวบ เขาไม่รู้อะไรเลย เจ้าปล่อยเขาไปเถอะ”

“จริงๆ นะ หากไว้ชีวิตและปล่อยเขาไป เขาก็จำอะไรไม่ได้ เขาจะเป็นทาสตระกูลหลี... ขอแค่เจ้าไว้ชีวิตเขา...”

จิงเอ๋อร์ที่อยู่ในอ้อมแขนร้องไห้เสียงดัง เด็กอายุหนึ่งขวบไม่รู้อะไรเลยจริงๆ

แต่เขาเห็นพ่อของตัวเองถูกฟันตายและทั่วร่างกายของแม่ก็เต็มไปด้วยเลือดกับตา กลิ่นคาวเลือดนั้นทำให้เขาตกใจ

“ท่านพ่อ... ท่านพี่...”

“พี่... ท่านพี่”

เด็กร้องไห้ดังลั่นและร้องหาพี่ชาย

จี้ฉางรู้สึกเหมือนถูกหัวใจบีบอย่างแรง หลั่งน้ำตาและทรุดตัวลงข้างๆ

“โอ๋ จิงเอ๋อร์ จิงเอ๋อร์ไม่ร้อง พี่อยู่ตรงนี้”

“อย่ากลัว... ไม่นาน อีกไม่นานมันก็จะผ่านไป...”

จี้ฉางโกรธ โกรธที่ตัวเองบัดนี้เป็นเพียงผีตนหนึ่งและทำอะไรไม่ได้เลย

ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากมองดู

“หลีจืออาน... หลีจืออาน” เขาคุกเข่าลงตรงหน้าเพื่อนรักและพยายามทำให้เขาได้ยินเสียงสักนิด “หลีจืออาน ข้าขอร้อง ข้าขอร้อง...”

จี้ฉางพูดเสียงสะอึกสะอื้น แต่ยังคงเห็นสีหน้าเพื่อนรักเฉยเมยและสายตาเย็นชา

เพื่อนรักคนที่ตบไหล่เขาราวกับเป็นพี่น้องก่อนเขาจะออกจากวัง คนที่บอกให้เขาดูแลน้องสาวของตนให้ดีหลังจากแต่งงานกันแล้ว บัดนี้กลับกลายเป็นคนแปลกหน้าราวกับปีศาจ

“ฆ่ามัน!” คำพูดอันเลือดเย็นหลุดออกมาจากปากของเขา

“ไม่!”

ดาบเปื้อนเลือดฟันท่านแม่และน้องชายวัยขวบเดียวเป็นสองท่อน...

ทารกอ่อนเยาว์เบิกตากว้างและยังคงเรียกหาพี่ชายแม้กระทั่งก่อนตาย

จี้ฉางเจ็บปวด... เจ็บปวดจนวิญญาณแทบแตกเป็นเสี่ยงๆ

เขานั่งคุกเข่าอยู่กับที่อย่างเหม่อลอยและหูอื้อ แม้แต่เสียงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวและสิ้นหวังที่ดังทั่วจวนตระกูลจี้... เขาก็ยังไม่ได้ยิน

ในหัวของเขามีเพียงภาพท่านพ่อท่านแม่ น้องชายน้องสาวที่ตายตาไม่หลับ

น้องชายวัยหนึ่งขวบของเขาเพิ่งจะหัดเรียกพี่ชายเป็น