ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 973

ทุกคนในตระกูลซูตกตะลึงไปสักพัก หลังจากที่ถูกนกกางเขนปลุกให้ตื่นขึ้นมา

นายหญิงซูพูดว่า “เมื่อทุกคนตื่นแล้ว งั้นก็รีบไปเตรียมตัวกัน!”

ตามธรรมเนียม ในวันแต่งงานเจ้าสาวต้องรอที่บ้านตัวเอง ในขณะที่เจ้าบ่าวและเพื่อนพ้องของเจ้าบ่าวต้องเดินทางไปบ้านเจ้าสาว หลังจากผ่านด่านต่าง ๆ มากมาย ก็สามารถพาเจ้าสาวกลับบ้านได้ จากนั้นก็ไปที่โรงแรมเพื่อต้อนรับแขก

ฤกษ์งามยามดีของซูอีเฉินและเหยาหลิงเยว่ที่คำนวณโดยซู่เป่า นั่นก็คือซูอีเฉินจะมาถึงบ้านของเหยาหลิงเยว่ตรงเวลาตอนเก้าโมงสิบนาที และเวลาสิบโมงครึ่งจะต้องรับเหยาหลิงเยว่กลับมาที่ตระกูลซู เพื่อประกอบพิธีไหว้ฟ้าดิน

เวลาสิบเอ็ดโมงครึ่งถึงโรงแรมเพื่อต้อนรับแขก...

แม้ว่าตอนนี้เหยาหลิงเยว่จะไม่มีบ้านเจ้าสาวแต่ก็ไม่สำคัญ เมื่อหนึ่งเดือนก่อนได้ซื้อบ้านให้เธอหนึ่งหลังอยู่อีกที่หนึ่ง ซึ่งระยะทางการเดินทางห่างจากคฤหาสน์ตระกูลซูใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง

เหยาหลิงเยว่ไปที่นั่นตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่ครอบครัวฝ่ายเจ้าสาวนั้น...

คือว่าครอบครัวฝ่ายเธอค่อนข้างจะแปลกไปสักหน่อย...

นายหญิงซูพูดว่า “เร็วเข้า กระฉับกระเฉงหน่อย!”

พี่น้องหลายคนจากตระกูลซูต่างก็เร่งรีบ

ซูจื่อหลินกลับมาถึงที่ประตูห้องแล้ว แต่ไหนแต่ไรมาทำมากกว่าพูดอยู่เสมอ

ซูลั่วลูบคาง “งานแต่งงานครั้งนี้...พิเศษสุด ๆ ฉันจะเตรียมเงินเพิ่มสักหน่อย"

ซูอี้เซินอดหัวเราะไม่ได้ เมื่อคิดถึงคำแนะนำของซู่เป่า “ฉันก็จะไปเตรียมของด้วย”

ซูเยว่เฟยตบไหล่ซูอิ๋งเอ่อร์ “ไป เปลี่ยนเสื้อผ้ากันเถอะ”

ซูอิ๋งเอ่อร์จับปกเสื้อชุดนอนให้ตั้งขึ้น แล้วเสยผม “เปลี่ยนเสื้อผ้า ๆ! วันนี้พี่ใหญ่จะแต่งงานแล้ว... ฉันต้องเป็นผู้ชายที่หล่อที่สุดในงานนี้แน่ ๆ”

เป็นเรื่องยากที่ซูอวิ๋นเจาจะมีโอกาสได้พักผ่อนเช่นนี้ ที่ผ่านมางานของเขาเป็นเรื่องเร่งด่วน เขาไม่สามารถกลับบ้านได้ในช่วงตรุษจีน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเล็กน้อยเช่นงานแต่งงานของพี่ใหญ่

เขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มในวัยยี่สิบ เมื่อได้ยินซูอิ๋งเอ่อร์พูดเช่นนี้ก็รู้สึกตื่นเต้น

“ไม่ ๆ ๆ คนที่หล่อที่สุดในงานจะต้องเป็นผมแน่ ๆ! ไม่เคยได้ยินเหรอพี่ห้า คนหล่อ ๆ มักจะเป็นคนของชาติ!”

ซูเยว่เฟยเยาะเย้ย “ถ้าแกพูดแบบนี้ ใครจะเทียบฉันได้ กัปตันผู้สุขุมหล่อเหลาจนพวกแกเทียบไม่ติด”

ซูจิ่นม่อ “พี่สามพูดมาได้ไม่อายปาก วันนี้เป็นงานแต่งงานของพี่ใหญ่ พวกพี่จะหล่อแค่ไหนก็หล่อไม่เท่าผมหรอก เทคโนโลยีระดับสูงที่ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนในงานแต่งงานของพี่ใหญ่ล้วนเป็นฝีมือผม”

เหล่าหนุ่ม ๆ ในตระกูลซูต่างก็หยิบยกความโดดเด่นของตัวเองออกมาโชว์ โดยปกติแล้วพวกเขาจะไม่สนใจเรื่องนี้ แต่วันนี้พวกเขามีความปรารถนาแปลก ๆ ที่อยากจะเอาชนะ และเริ่มต่อสู้กันจริงจัง

ซูอีเฉินเฝ้าดูกลุ่มน้องชายทะเลาะกันว่าใครหล่อที่สุด มัน... เหมือนเด็กน้อยจริง ๆ

เขาเดินไปที่ห้องของเขาอย่างสุขุม ดูสงบ และไม่มีใครดูออกได้ว่าก้าวของเขาเร็วกว่าปกติ

ซู่เป่ามองดูตรงนี้ทีตรงโน้นที

ลุงทั้งแปดหล่อมาก ลุงใหญ่หล่อสุขุม ลุงสองหล่อสงบ และลุงสามก็หล่อจนบรรยายไม่ถูกเมื่อสวมชุดกัปตันเครื่องบิน

ลุงสี่หล่อพราวไปด้วยเสน่ห์ ลุงห้าหล่อดุดันน่าเกรงขาม ลุงหกใส่แว่นหล่อแบบสุภาพนุ่มนวล

นายหญิงซูยิ้มแล้วบีบแก้มของเธอ “ซู่เป่าของพวกเราไม่จำเป็นต้องแต่งหน้า ริมฝีปากแดง ฟันก็ขาว ดวงตาเป็นประกายราวกับดวงดาว และผิวก็สวยขาวเกลี้ยงเกลา แม้แต่เครื่องสำอางที่ดีที่สุดในโลก ช่างแต่งหน้าที่ฝีมือระดับเทพก็ไม่สามารถแต่งออกมาให้สวยแบบนี้ได้”

ซู่เป่าถูกชมจนรู้สึกเขินอาย

หากไม่ใช่เพราะว่าผีประจบสอพลอตามป้าสะใภ้ใหญ่ไปแล้ว เธอถึงกับคิดว่าคุณยายถูกผีประจบสอพลอเข้าสิง!

ไม่นานซูเหอเวิ่นก็เข้ามาหาซู่เป่า เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีชมพูและกางเกงขายาวสีขาว พร้อมกับคาดเอี๊ยมเพื่อแสดงความน่ารักและขี้เล่น พร้อมกับผูกโบว์ที่คอเสื้อ และหวีผมสไตล์ผู้ใหญ่

“น้องสาว พี่พร้อมแล้ว ไปกันเลย!”

เขารอไม่ไหวแล้ว โดยส่วนใหญ่ตอนที่พ่อแม่แต่งงานกันเด็ก ๆ ยังไม่เกิด ตอนนี้เขาได้ไปร่วมงานแต่งงานของพ่อแม่ด้วยตนเอง ซูเหอเวิ่นรู้สึกมีความสุขมาก

ซูเหอเหวินก็สวมชุดโทนชมพูขาวโดยไม่มีสายเอี๊ยม เมื่อเปรียบเทียบกับซูเหอเวิ่นแล้วดูเป็นผู้ใหญ่กว่าเล็กน้อย

หานหานสวมชุดกระโปรงแบบเดียวกับซู่เป่า ถึงแม้จะไม่เหมือนกันทุกประการแต่ก็เป็นชุดคู่พี่สาวน้องสาว

หลังจากที่ซูเหอเหวินได้ช่วงชิง... ไม่สิ ควรจะเรียกว่า ‘เสนอตัว’ เขาและหานหานก็รับหน้าที่เป็นเด็กโปรยดอกไม้งานแต่ง ซูเหอเวิ่นและซู่เป่าเดินนำหน้า ส่วนเขากับหานหานเดินตามด้านหลัง

ส่วนซูจื่อซี...

ซูจื่อซีมองไปที่พวกซู่เป่าที่สวมชุดเป็นทางการ โดยมีเครื่องหมายคำถามบนใบหน้า

ทำไมไม่พาเขาไปเล่นด้วย