ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 974

ซูจื่อซีมองไปที่ซูเหอเวิ่นและซูเหอเหวินอย่างพูดไม่ออก ก่อนจะถามว่า “แล้วฉันล่ะ”

ซูเหอเวิ่นตกใจและพูดไปมั่วซั่ว “ไม่ใช่ป่ะพี่รอง พี่เพิ่งรู้ตัวเหรอ การผ่าตัดครั้งก่อนของพี่มันไร้ผล! ทนผ่าไปเสียเปล่า!”

ซูจื่อซี “…”

ใครบอกว่าเขาเพิ่งตอบสนองกันล่ะ เขารู้ดีว่าทุกคนสั่งชุดกัน และชุดที่เขาใส่ตอนนี้ก็เป็นชุดที่สั่งตัดเช่นกัน

ทั้งหมดเป็นเสื้อผ้าโทนสีชมพูขาว

แต่ซูเหอเวิ่นคู่กับซู่เป่า พี่ใหญ่คู่กับหานหาน แล้วเขาคู่ใครล่ะ

นายหญิงซูแต่งตัวเสร็จแล้วจึงออกมาข้างนอก เมื่อเห็นซูจื่อซีงุนงง เธอจึงไปจับมือแล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ แกไปกับย่า”

ซูจื่อซีเงยหน้าขึ้น เหม่อลอยเล็กน้อย ก่อนจะรีบจับมือนายหญิงซูไว้แน่น

อันที่จริงแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน...

“คุณย่า พวกน้องสาวอยู่กันเป็นคู่ เหลือผมอยู่คนเดียว ผมเป็นส่วนเกินหรือเปล่า” ซูจื่อซีไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ถามออกไปด้วยความน้อยใจ

ถามเสร็จใบหน้าของเขาก็แดงก่ำ อยากจะตบปากตัวเองสักฉาด ตัวเองพูดเองยังรู้สึกน่าสะอิดสะเอียนเลย~

นายหญิงซูมองดูเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “จะส่วนเกินได้ยังไง งานแต่งงานต้องไปเลขคี่ แกเห็นพวกอาไหม พวกเขายังมีลุงใหญ่ของแก มีพ่อแก มีผู้ใหญ่ทั้งหมดแปดคน ดังนั้นจำเป็นต้องดึงชวีเสี่ยงมาด้วยให้เป็นเลขคี่”

“น้องสาวสองคนของแก พี่ชายของแก น้องชายของแก พวกเขาทั้งสี่คนก็ต้องการคนคนหนึ่งเข้ามาเพื่อให้ได้เลขคี่ ดังนั้นแกจึงมีความสำคัญมากไม่ได้เป็นส่วนเกินเลยแม้แต่น้อย”

ซูจื่อซี “…”

เหอะ!

จะถามให้มากความไปทำไม ถึงอย่างไรเขาก็เป็นแค่ตัวประสมให้มันครบจำนวน

“ทำไมต้องประสมให้เป็นเลขคี่” ซูจื่อซียังคงถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

นายหญิงซูพูดว่า “ตอนไปขอเป็นเลขคี่ และเมื่อรับเจ้าสาวกลับมาก็เป็นเลขคู่พอดี นั่นหมายความว่าโชคดีมักจะมาเป็นคู่ อยู่เป็นคู่กัน”

ซูจื่อซีก็ตระหนักได้ว่ามีคำพูดเช่นนี้ด้วย

“ไม่สิ...” ซูซีซีหยุดกะทันหัน “ผู้ใหญ่เก้าคนและเด็กห้าคนรวมกันเป็นสิบสี่คน นี่คือเลขคู่... ดังนั้นผมจึงยังเป็นส่วนเกินอยู่!”

ซูจื่อซีไม่อยากไปแล้ว เขาควรรออยู่ที่บ้านดีกว่า

ในวันงานมงคลจะต้องให้ความสำคัญกับสิ่งมงคลไว้ก่อน

นายหญิงซูทนไม่ได้ที่จะปล่อยให้เขารออยู่ที่บ้านคนเดียว ก่อนจะพูดว่า “ไม่เป็นไร โดยทั่วไปแล้วนับแค่ผู้ใหญ่ ไม่นับเด็ก”

มีแต่พวกที่เคร่งเท่านั้นที่จะนับเด็ก ๆ รวมไปด้วย นายหญิงซูคิดว่าไม่เป็นไร เพราะอย่างไรลูกสะใภ้ของเธอไม่ใช่คนปกติอยู่แล้ว

ถ้าเอาเด็กคนหนึ่งมาประกอบร่วมให้ครบ ถ้าบังเอิญในท้องลูกสะใภ้มีเด็ก...ผลรวมก็ยังเป็นเลขคู่อยู่ดี

เด็กจับคู่กับเด็ก ผู้ใหญ่จับคู่กับผู้ใหญ่ ถึงจะดี!

“ไปกันเถอะ!” นายหญิงซูเดินไปที่ประตูแล้วปล่อยมือของซูจื่อซี “พ่อตากับแม่สามีต้องอยู่ห่าง ๆ กัน ย่ากับปู่ของแกรอพวกแกกลับมาอยู่ที่บ้าน”

ซูจื่อซี “เอ้า...”

พูดแบบนี้ เขาก็เป็นส่วนเกินเหมือนเดิมน่ะสิ...

ซูจื่อซีออกจากบ้านไปด้วยความรู้สึกเช่นนี้ แล้วก็เอาแต่คิดถึงแต่เรื่องนี้...

ซู่เป่า พี่ชาย และพี่สาว ออกไปอย่างมีความสุข

“จับเจ้าห้าไว้ จัดการมันเลย!”

สนามหญ้าหน้าคฤหาสน์ตระกูลซูเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะที่สนุกสนาน ซู่เป่าถูกพาตัวไปโดยซูอิ๋งเอ่อร์ หานหานรีบไปช่วยทันที แต่ถูกซูอี้เซินดึงตัวไว้ก่อน

“เด็กผู้หญิงสวมกระโปรงต้องเดินช้า ๆ หน่อย” ซูอี้เซินเอามือลูบหัวของเธอ

หานหานเอามือกุมหัวก่อนจะท้วงทันที “ลุงเล็ก ผมหนูยุ่งหมดแล้ว!”

ซูอวิ๋นเจาพูดติดตลก “ว้าว ยัยหานโตแล้วสินะ เริ่มห่วงสวยแล้ว”

ทุกคนหัวเราะ ท้ายที่สุดแล้วคนที่ชนะก็คือซูอีเฉินพวกเด็ก ๆ ทุกคนต่างก็นั่งรถของเขา

ลุงอีกเจ็ดคนก็ขับรถไปคนละคัน ซึ่งเป็นรถไมบัคสีดำเหมือนกัน และประดับด้วยดอกกุหลาบบนฝากระโปรงรถเหมือนกัน

บวกกับชวีเสี่ยงที่มาประกอบให้ครบตามจำนวนก็ขับมาอีกหนึ่งคัน...

รถทั้งเก้าคันขับเรียงต่อแถวกันเป็นระเบียบ ซึ่งมีความหมายว่า ยืนยาว นี่คือบรรยากาศที่เราต้องการ!

และเพื่อที่จะลดความฟุ่มเฟือยของรถประดับดอกไม้ยี่สิบคันออกไป ซูอีเฉินบอกว่าไม่จำเป็นต้องทำให้เอิกเกริกขนาดนั้น...

หลังจากที่รถของตระกูลซูเคลื่อนตัวออกไป ก็มีร่างหนึ่งโผล่ออกมาจากทางแยกที่ห่างไกลจากบ้านตระกูลซู

เธอมองดูขบวนรถยิ่งใหญ่เกรียงไกรด้วยความโศกเศร้า ซูอีเฉินแต่งงานแล้ว ซึ่งสร้างความฮือฮาไปทั้งเมือง... ไม่สิ พูดได้เลยว่ามันสร้างความฮือฮาไปทั้งโลกออนไลน์

แล้วเธอล่ะ ตอนเธอกับซูจื่อหลินแต่งงานกัน ไม่มีแม้แต่งานแต่ง เธอยังต้องพยายามอย่างมากถึงได้จดทะเบียนสมรส...

คนคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเสียเหวยหว่าน ผู้ซึ่งได้รับการปล่อยตัวจากคุกเมื่อสามปีที่ผ่านมา

เหวยหว่านเศร้ามากจนอดไม่ได้ที่จะปาดน้ำตาเมื่อคิดถึงเรื่องนี้