ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 980

คุณยายหานหานพูดถึงตรงนี้ก็ปาดน้ำตา “เห้อ ผิดที่ลูกสาวยายไม่รู้จักรักษาเอง แต่เรื่องของหนุ่มสาวยายแก่อย่างฉันจะพูดอะไรได้ ยายเองก็ไม่กล้าเข้าไปยุ่ง”

“วันนี้ฉันเห็นคนโตตระกูลซูแต่งงาน จึงอยากมาให้อั่งเปา และให้หานหานเอาเข้าไปก็พอ ที่สำคัญคือใช้โอกาสนี้ในการเจอหานหาน”

ประโยคหลังคุณยายของหานหานไม่ได้โกหก จุดประสงค์ที่แท้จริงของเธอวันนี้คือการมาเจอหานหานจริงๆ

ไม่มีคนเลี้ยงเธอตอนแก่ เธอจึงอยากไปหาหานหาน ให้เงินแค่เดือนละนิดก็ยังดี

และกระชับความสัมพันธ์ก่อนที่เด็กจะโต…

เผยอวี้เข้าใจเรื่องราว และรู้สึกเห็นใจ

น่าสงสาร ลูกสาวหย่าร้างและหนีไป จนเหลือแต่คุณยายคนหนึ่ง

เพราะลูกสาวเป็นฝ่ายทำผิด จึงไม่กล้าไปหาครอบครัวฝ่ายชาย กระทั่งหลานยังไม่กล้าเจอ

เผยอวี้มองคุณยายหานหาน เห็นสีหน้าที่อ้างง้างและทำตัวไม่ถูกของเธอ จึงรู้สึกสงสารมากยิ่งขึ้น

“งั้นคุณเดินมาทางนี้กับผมเถอะครับ คุณหนูและคุณชายน้อยตระกูลซูน่าจะอยู่ทางนี้”

เผยอวี้ค่อนข้างคุ้นเคยกับสถานที่แต่งงาน ก่อนหน้าเขาก็เคยมาซ้อม เพื่อตรวจสอบชายกระโปรงแต่งงานให้กับเจ้าสาว

เด็กโปรยดอกไม้และเจ้าสาวรอเข้างานอยู่อีกด้าน คุณหนูหานหานก็น่าจะอยู่ด้านหน้า

เผยอวี้มาถึงที่ห้องแต่งหน้าเจ้าสาว พนักงานกำลังเตรียมงานอย่างยุ่งเหยิง หานหานนั่งบนเก้าอี้ในสวนดอกไม้พอดี และถือมะม่วงกัดกินอยู่…

แม้จะใส่กระโปรงอยู่ แต่ขาของเธอกลับขัดสมาธิอยู่ใต้ก้น และท่าทีผ่าเผยเป็นอย่างมาก

“หานหาน!” ไม่รอให้เผยอวี้พูด คุณยายหานหานก็ตะโกนขึ้น

หานหานเงยหน้าอย่างงุนงง เธอชะงักไปหลายวิจึงตอบสนองได้ และเอ่ยอย่างสงสัย “คุณยายเหรอ”

เผยอวี้ได้ยิน จึงคิดเธอเป็นยายของเด็กจริงด้วย

คุณยายหานหานวิ่งเข้ามา ลูบหัวจับไหล่อย่างห่วงใย และเอ่ยพร้อมกับปาดน้ำตา “หานหาน เด็กดีของยาย!”

“ช่วงนี้หนูสบายดีไหม ทำไมถึงกินข้าวที่นี่คนเดียวล่ะ…”

“กินข้าวเป็นเวลาบ้างไหม ดูซิ ผอมลงแล้ว!”

หานหานอึดอัดเล็กน้อย เธอเอนหัว ขมวดคิ้วและกล่าว “ทำไมคุณยายถึงมาที่นี่ได้”

คุณยายหานหานปาดน้ำตา “ยายคิดถึงหนู หานหานลืมยายหรือยัง…”

หานหานหมดคำพูดกระทันหัน

เธอไม่ได้เจอคุณยายนานแล้ว และเธอเป็นคนไม่คิดเล็กคิดน้อย

คุณยายเคยอธิบายกับเธอเป็นอย่างดี ว่าทำไมพ่อแม่ของเธอจึงเลิกกัน แม่ของเธอทำอะไรผิด

หานหานรู้ว่าแม่ของตนฆ่าคน แม่ของเธอเป็นคนฆ่าคน

น้าสาวขี้เหร่ในน้ำเต้าวิญญาณของซู่เป่า

ดังนั้นคุณแม่ถูกจับ เธอจึงสามารถเข้าใจและยอมรับได้

แต่หากเป็นคุณยาย…