เหยาหลิงเยว่ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่จับโยนออกไปเลย จะไปเสียเวลาพูดกับคนพรรค์นั้นทำไม
ขนาดซู่เป่าเองก็ไม่เข้าใจเท่าไหร่ เรื่องที่จัดการให้จบ ๆ ไปเลยก็ได้แท้ ๆ ทำไมต้องลากยาวขนาดนี้ด้วย
ซูอีเฉินลูบหัวซู่เป่าแล้วบอกว่า
"เรื่องบางเรื่องจำเป็นต้องเคลียร์ให้ชัดเจน คนตระกูลซูเราไม่สนหรอกว่าใครจะว่ายัง แต่หานหานกับซูจื่อซีล่ะ?"
ไม่เกิดขึ้นกับตัวเอง ไม่มีทางรู้ความรู้สึกของคนที่โดนหรอก
ก็เหมือนอย่างตอนนี้ ถึงหานหานจะลากยายตัวเองออกมาได้ แต่คิดว่าเธอรู้สึกดีเหรอ?
คนเราอยู่ในทางโลกยังไงก็ต้องโดนศีลธรรมมาผูกมัดอยู่ดี
ถ้าตอนนี้ไม่พูดให้จบ พอนานเข้าอาจจะปีหรือสิบปี ตอนที่คุณยายหานหานแก่กว่านี้ หานหานกับซูจื่อซีโตขึ้นก็อาจจะรู้สึกผิดติดอยู่ในใจก็ได้
ทั้งที่ไม่ใช่ความผิดของตัวเอง แต่เมื่อมีคนแก่ตัวคนเดียวน่าสงสารแบบนี้มาอยู่ตรงหน้า พวกเขาจะไม่ใจอ่อนได้จริง ๆ หรือ
ดังนั้นก็ใช้โอกาสวันนี้พูดกันให้รู้เรื่อง ให้หมดหวังและตัดขาดโดยสิ้นเชิงไปเลย
ตอนนี้กลายเป็นว่าเผยอวี้เข้าไปยุ่งเรื่องภายในครอบครัวของตระกูลซู เขาจึงเริ่มรู้สึกอับอายไม่รู้จะถอนตัวยังไงดี
"นายหญิงซูผมเข้าความรู้สึกคุณนะ" เขาถอนใจอย่างช่วยไม่ได้ "แต่เห็นแก่วันนี้เป็นวันแต่งงานของประธานซูกับคุณนาย เราถอยกันคนละก้าวดีไหม..."
นายหญิงซูพูดอย่างเย็นชาว่า "คนประเภทที่ชอบบอกให้เราใจกว้างโดยไม่เข้าใจเรื่องราวอะไรเลยน่ารำคาญที่สุด ไม่คิดว่าจะมีคนที่น่ารำคาญยิ่งกว่า ก็คือคนที่รู้เรื่องทั้งหมดแล้วยังจะบอกให้เรายอมถอยให้อีก!"
"ปากคุณบอกว่าเข้าใจ แต่ที่จริงคุณไม่เข้าใจความเจ็บปวดของเราเลย แล้วคุณมีสิทธิ์อะไรมาบอกให้เราใจกว้าง?"
"ใช่ เราเกลียดเหวยหว่าน เกลียดคนในครอบครัวของเธอด้วย อย่าว่าแต่แค่ไล่ออกจากงานแต่งเลย เราอยากไล่เธอออกไปจากดาวโลกด้วยซ้ำ มีปัญหาอะไรไหม?"
"ลูกสาวเธอทำกับครอบครัวเราไว้ตั้งขนาดนั้น จะให้เราเอาเธอมาเลี้ยงดูโดยไม่สนใจอดีตเหรอ? จะให้เราพูดดี ๆ กับเธอเหรอ? มีงานแต่งก็ให้เชิญมาร่วมงานเหรอ? ขอโทษทีนะ เราไม่ได้มีจิตใจเป็นแม่พระขนาดนั้น!"
"เธอแก่แล้วน่าสงสาร? งั้นฉันเองก็แก่แล้วเหมือนกัน ต้องคนหัวดำจากไปก่อนคนหัวหงอก ฉันไม่น่าสงสารเหรอ?"
ไม่ฆ่าล้างโคตรก็ใจดีแค่ไหนแล้ว!
เราตระกูลซูก็ใจแคบแบบนี้แหละ ใครจะทำไม!
คนจำนวนมากก็หมดคำพูดแล้วเหมือนกัน
"ใจกว้างแทนคนอื่น ถ้าคุณใจกว้างขนาดนั้น ทำไมไม่เอายายแก่นี่ไปเลี้ยงดูเองเลยล่ะ?"
"ใครไม่รู้คงคิดว่าเป็นแม่เขาเอง"
"ฉันละยอมจริง ๆ เลย เกลียดพวกแม่พระที่สุดเลย คุณคิดว่าตัวเองดีแค่ไหนกัน? ถุย! พวกดีแต่เปลือก!"
เผยอวี้ไม่เคยโดนใครด่าแบบนี้มาก่อน
ถึงแม้ว่าเขาจะเคยหวังแต่ทำให้เรื่องกลายเป็นร้ายมาก่อน
แต่ก็ไม่เคยโดนด่าเลย
ตอนนี้เขารู้สึกว่าคนตระกูลซูน่าสงสาร หานหานกับซูจื่อซีน่าสงสาร คุณยายหานหานก็น่าสงสาร!
เขาก็แค่ทำใจไม่ได้เท่านั้นเอง ถึงขั้นต้องด่าว่าดีแต่เปลือกเลยเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...