ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 994

เย่ชิงหกล้มในห้องน้ำ ทำให้หัวจมลงไปในอ่างอาบน้ำ

อ่างอาบน้ำตื้นๆ เธอจมลงไปและดิ้นรนอยู่สักพักก็ขึ้นมาได้ แต่ก็เผลอดื่มน้ำสบู่เข้าไปหลายคำ…

ขณะที่เธอกำลังคิดว่าจะต้องจมน้ำตายอยู่ในอ่างแล้ว ในที่สุดก็รู้สึกว่าตัวเองได้คลำหาขอบอ่างจนเจอ จึงเงยหน้าขึ้นมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็หายใจเข้าลึกๆอย่างแรง

“เฮือก…”

ยังไม่ทันหายตกใจจากเหตุการณ์ที่หัวทิ่มลงอ่างจนเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด จู่ๆก็มองเห็นผีผู้หญิงสวมชุดสีขาวนั่งอยู่ข้างอ่างอาบน้ำ

ผีผู้หญิงถือมีดปอกผลไม้ไว้ในมือ จากนั้นก็แลบลิ้นออกมาและเลียไปที่คมมีด

“ฮึ…” เธอจ้องเย่ชิงตาเขม็ง ฉีกปากยิ้มอย่างน่ากลัว “ยังไม่จมน้ำตายหรือ…ไม่เป็นไร ฉันจะบอกกับเธอว่า ฉันก็ชอบซูอีเฉินเหมือนกัน”

“ฉันไม่ชอบให้มีหญิงอื่นไปยุ่งเกี่ยวกับเขา ใกล้ชิดเขา”

“เธอเห็นหน้าฉันหรือยัง? เพื่อเขาแล้วฉันยอมกระโดดตึกฆ่าตัวตาย จะได้กลายเป็นผีเฝ้าอยู่ข้างกายเขา…เพื่อคอยกำจัดพวกคนที่ชอบคิดเพ้อฝันไปเรื่อยเปื่อยอย่างเช่นคนอย่างเธอ”

ผีหลายใจลอยตัวขึ้นมา ปลายเท้าแตะอยู่ที่บนขอบอ่างอาบน้ำ แม้จะไม่มีลมพัดผ่านแต่ปลายขาก็พริ้วไหวไปมาต่อหน้าเย่ชิง…

“จำเอาไว้ ต่อไปอย่าให้ฉันเห็นเงาของเธอปรากฎอยู่ข้างกายเขาในระยะร้อยเมตรเด็ดขาด ไม่งั้นฉันจะมาเอาชีวิตของเธอ”

เมื่อผีหลายใจพูดจบ ก็ได้โยนมีดทิ้งลงไปข้างอ่างอาบน้ำ จากนั้นก็หายตัวไป

“เฮือก…”

เย่ชิงลืมตาขึ้นมาเฉียบพลัน!!

เธอหายใจหอบอย่างแรง เมื่อกี้…เมื่อกี้เธอเกือบจะต้องจมน้ำตาย? และหมดสติ?

ใช่แล้ว เธอหมดสติ..

เย่ชิงรู้สึกหวาดกลัว เมื่อชายตามองไป ก็ต้องตกใจกับมีดปอกผลไม้ที่ตกอยู่ข้างอ่างอาบน้ำหนึ่งด้าม

ตุ้บ!

เย่ชิงล้มลงที่อ่างอาบน้ำอีกครั้ง เกือบจะต้องซ้ำรอยเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไป แต่โชคดีที่เธอจับขอบอ่างได้ทันท่วงที

มือของเธอจับไว้อย่างแน่น มองดูมีดด้ามนั้นอย่างรู้สึกหวาดกลัว...

มีดปอกผลไม้นี้….ใคร ใครเป็นคนเอามา เธอจำได้ว่าเธอไม่เคยเอามีดมาที่นี่

ฉะนั้น เมื่อสักครู่เธอแค่ฝันไป หรือว่า…มีผีจริงๆ?!

“อ๊าก…”

ครั้งนี้เป็นเสียงร้องจากความหวาดกลัว เสียงกรีดร้องด้วยความกลัวที่ดังออกมาจากห้องน้ำ

ในคืนนี้ เป็นการเริ่มต้นวันที่เย่ชิงต้องสูญเสียชื่อเสียง…

ด้านนอกหน้าต่าง ผีหลายใจพูดขึ้นว่า “เกลียดคนแบบนี้ที่สุด ภายนอกวางมาดเป็นผู้ดี แต่ภายในเต็มไปด้วยความสกปรก”

คนอื่นแต่งงานไปแล้ว ยังจะวิ่งตามไปดู

ในปากพูดว่าจะไปตามหาอาจารย์ แต่ในความเป็นจริงคือไปเฝ้าดูซูอีเฉิน

คนอื่นพูดอย่างชัดเจนแล้วว่าให้เธอไปห่างๆ เธอยังคิดจะเป็นมือที่สาม!

ความคิดชั่วร้ายจริงๆ!

ผีสาวชุดแต่งงานพูดว่า “พี่สาวหลายใจ ให้ข้าไปหลอกให้นางตกใจอีกรอบไหม?”

ผีหลายใจจูงมือผีสาวชุดแต่งงาน “ไปกันเถอะๆ! คืนนี้เป็นวันปลุกห้องเจ้าสาว ถึงแม้พวกเราจะทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว แต่พวกเราสามารถไปแอบดูได้…ไม่ใช่ พวกเราสามารถไปกินขนมมงคลมื้อค่ำได้”

ผีสาวชุดแต่งงาน “พี่สาวหลายใจ จะแอบดูยังไง?”

อย่าพูดเหลวไหล “ฉันเคยพูดเมื่อไหร่ว่าจะไปแอบดู”

ผีสาวชุดแต่งงาน “ท่านเพิ่งพูดไปเมื่อสักครู่”

ผีหลายใจ “เด็กดี เมื่อกี้เธอฟังผิดแล้ว”

ผีสาวชุดแต่งงาน “…”

ผีขี้ขลาดยกมือขึ้น…

ผีสาวชุดแต่งงานจับมือผีหลายใจ จากนั้นก็พากันวิ่งหนีไปดั่งจรวด

ซู่เป่าพูดพึมพำว่า “ไม่ได้ แบบนี้ไม่ได้”

พี่สาวหลายใจกล้าทำทุกเรื่อง

ต้องรีบไปติดยันต์กันผีที่ห้องนอนของลุงใหญ่และป้าสะใภ้ใหญ่ก่อนค่อยว่ากัน

และแล้ว ในคืนแรกของวันแต่งงาน

ซู่เป่าได้ติดยันต์กันผีเต็มทั่วในห้องและนอกห้องของลุงใหญ่กับป้าสะใภ้ใหญ่

ใต้เตียงติดหนึ่งแผ่น

ตู้เสื้อผ้าติดหนึ่งแผ่น

หลังประตูติดหนึ่งแผ่น

ผนังห้องด้านนอกติดหนึ่งแผ่น

บันไดนอกห้องนอนติดเป็นแถว

กลางดึก ผีหลายใจจูงมือผีสาวชุดแต่งงานแอบย่องออกไป สังเกตดูลาดเลาก่อน 《เรื่องที่ซูอีเฉินขาดแคลเซียมจนขาอ่อน》เป็นหัวข้อสำคัญของประวัติศาสตร์

แต่ยังไม่ทันได้เข้าใกล้ ก็เห็นแสงสีเหลืองสว่างขึ้นมา ผีสองตัวกระเด็นลอยออกไป มีเสียงแปะๆดังขึ้น แล้วทั้งสองก็ติดอยู่ที่ทางเดินผนังห้องอีกด้านหนึ่ง

แกะยังไงก็แกะไม่ออก

ผีขี้ขลาดแกล้งทำเป็นไปดื่มน้ำเพื่อเดินผ่าน จากนั้นก็พูดเสียงแผ่วเบาว่า “สมน้ำหน้า”

ผีหลายใจ “…”

ผีสาวชุดแต่งงาน “…”