ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 997

เย่ชิงรีบโทรหาอาจารย์ทันที แต่โทรยังไงก็โทรไม่ติด ส่งข้อความไปก็แสดงขึ้นว่าตัวเองถูกบล็อกแล้ว

ความจริงอาจารย์เหลาเพียงโพสประโยคนั้นก็ถือว่าเป็นการไว้หน้าเย่ชิงแล้ว แต่เย่ชิงไม่รู้จักรักษามันไว้...

เธอรีบแจ้นมาที่บ้านของอาจารย์ จากนั้นกดโทรศัพท์ซ้ำๆ อยู่ที่หน้าประตู พอเขาไม่รับสายก็ทุบประตูแรงๆ เอะอะโวยวายจนได้เข้าไปในที่สุด ประโยคแรกที่เธอพูดตอนปะหน้ากันคือขอให้อาจารย์เหลายกเลิกแถลงการณ์

และถามเขาด้วยความโกรธเคืองว่าในฐานะอาจารย์ทำไมถึงทำแบบนี้ได้พลางน้ำตาคลอเบ้า

“ฉันด้อยกว่าซู่เป่าตรงไหน เธออายุเท่าไหร่แล้วฉันอายุเท่าไหร่ เธอเรียนวาดภาพเหมือนเด็กที่เพิ่งหัดเดิน แต่ฉันประสบความสำเร็จในแวดวงศิลปะแล้ว”

“อาจารย์ คุณบอกฉันมาสิ เพราะซู่เป่าเป็นคนของตระกูลซู คุณก็เลยทำแบบนี้กับฉันเพื่อตระกูลซูใช่ไหม”

“ฉันทำผิดอะไรต่อคุณงั้นเหรอ ฉันเชื่อฟังคุณทุกอย่าง สืบทอดแนวคิดทางศิลปะของคุณอย่างตั้งใจ แต่คุณกลับปฏิบัติกับฉันแบบนี้เหรอ” เย่ชิงอารมณ์ฉุนเฉียว

โทรศัพท์ที่อยู่ในมือของเธอบังเอิญเปิดไลฟ์สดบนเวยป๋อโดยที่เธอไม่รู้ตัว

พวกนักเผือกทั้งหลายต่างเข้ามาดูด้วยความกระตือรือร้น แต่เห็นเพียงภาพในจอสั่นไหวจึงพากันพิมพ์ส่งเครื่องหมายคำถามไม่หยุด

อาจารย์เหลาเงยหน้าขึ้นและมองดูเย่ชิงด้วยท่าทีที่สงบมาก

แต่ในใจกลับรู้สึกผิดหวังอย่างมาก

เมื่อนึกถึงมิตรภาพระหว่างอาจารย์กับศิษย์ที่ยาวนานถึงสิบปี เขาก็รู้สึกเสียใจมากและรู้สึกเจ็บแปลบๆ ตรงหัวใจ

“เธอกลับไปเถอะ” อาจารย์เหลาหลับตาแล้วถอนหายใจ “ถ้าเธอเชื่อฟังฉันจริงๆ ตอนที่ฉันบอกเธอว่าอย่าคิดอะไรนอกลู่นอกทาง เธอก็ควรหยุดแผนการของเธอได้แล้ว”

เย่ชิงตะโกนลั่น “ฉันไม่ใช่หุ่นเชิดที่ให้คุณชักใยตามอำเภอใจสักหน่อย ทำไมฉันต้องเชื่อฟังคุณทุกเรื่อง”

“ใช่แล้ว ฉันชอบซูอีเฉิน แต่ฉันทำอะไรหรือยัง ฉันไขว่คว้าความรักของตัวเองเป็นธรรมดา ฉันมีความกล้าเพื่อความรู้สึกของตัวเอง แล้วฉันผิดอะไร”

เหลาเต๋อหมิงทนฟังต่อไปไม่ไหว

เขาพูดอย่างจนใจว่า “ไม่ได้ทำอะไรเลยเหรอ คุณพูดว่าคุณนายซูใช้วิธีสกปรกเพื่อให้ได้ประธานซูเป็นสามีต่อหน้าคนทั้งตระกูลซูและยังพูดว่าเธอสวยแต่รูป จูบไม่หอม”

“ก่อนที่จะจัดงานแต่งงาน ประธานซูเคยพาคุณนายซูไปที่บริษัท ทุกคนต่างรู้ว่าประธานซูมีภรรยาอยู่แล้วใช่ไหม”

“คุณยังเคยไปพบซูอีเฉินและบอกว่าในนามรุ่นพี่ของซู่เป่าจะติวให้ซู่เป่าเป็นการส่วนตัว”

“เมื่อวานนี้พวกเขาแต่งงานกัน คุณก็ยังตามไปถึงงานแต่งงาน...”

เย่ชิงแก้ต่างว่า “ในฐานะที่ฉันเป็นรุ่นพี่ ฉันจะติวให้ซู่เป่าเป็นการส่วนตัวแล้วมันผิดตรงไหน”

เหลาเต๋อหมิง “...”

เย่ชิง “อีกอย่าง ฉันอธิบายไปไม่รู้ตั้งกี่รอบแล้วว่าจำเรื่องที่เคยพูดว่าคุณนายซูใช้วิธีสกปรกไม่ได้แล้ว วันนั้นฉันเมามาก...”

เย่ชิง “เมื่อวานฉันไปที่งานแต่งงานก็จริง แต่ฉันไปหาอาจารย์ของฉัน ไม่ได้ไปหาซูอีเฉิน”

อาจารย์เหลาพูดอย่างเฉยเมยว่า “ฉันเดินเฉียดเธอตอนกำลังจะกลับ แต่ก็ไม่เห็นเธอมองฉันเลยสักแวบ”

เย่ชิงชะงักทันที ใช่เหรอ