ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 999

ในห้องของซู่เป่า พวกผีขี้ขลาดกำลังพิงขอบหน้าต่างและมองดูเย่อวี่ซินที่ยืนอยู่ไกลๆ

ผีหลายใจพูดอย่างเห็นใจว่า “น่าสงสารจัง ไม่เคยเห็นความสามารถของพญายมน้อยของเราเหรอ”

พญายมน้อยไม่อยากให้คุณเห็น คุณจะเห็นได้ยังไง

ผีสาวชุดแต่งงานพูดว่า “ใช่แล้วๆ... อยู่ด้วยกันอย่างมีกฎกติกาง่ายขนาดนั้นเลยหรือ ข้าพยายามตั้งนานกว่าจะผ่านมันมาได้”

ผีดวงซวย “มาๆๆ พนันกันดีกว่า พนันว่าเย่อวี่ซินจะเฝ้าได้สักกี่วัน 1.ไม่ถึงสามวัน 2.น้อยกว่าหนึ่งเดือน 3.หนึ่งเดือนขึ้นไป ฉันพนันว่าเขาสามารถเฝ้าได้หนึ่งเดือนขึ้นไป”

บุญกุศลถูกบันทึกไว้ในบัญชีบุญ เมื่อเดิมพันชนะแล้วสามารถไปพบใต้เท้าจี้เพื่อขอโอนบุญกุศลของพวกเขาไปยังบัญชีของคนที่ชนะได้ ช่างมีความสุขจริงๆ

บรรดาผีๆ ต่างมองเขาอย่าหมดคำพูด

ยิ่งแพ้ยิ่งชอบการพนันจริงๆ

ผีสาวชุดแต่งงานรีบตามทันที “ในเมื่อพี่ดวงซวยพูดขนาดนี้แล้ว งั้นข้าพนันครึ่งเดือน”

ผีหลายใจ “เอาด้วย ใช้บุญกุศลสิบปีเดิมพันว่าเขาเฝ้าได้แค่สามวัน”

ผีคลั่งรักยิ้มตาหวาน “งั้นฉันตาแก่ก็เอาด้วย พนันสามวัน”

ผีขี้แย ผีดื้อรั้น... อาเจีย ผีตุ๊กตาผ้า... ผีน้าสาวขี้เหร่ กระดิ่งน้อยและคนอื่นๆ ต่างก็พนันสามวัน

ผีดวงซวย “...”

พวกเธอยังจะเพี้ยนได้กว่านี้อีกไหม

เย่อวี่ซินรอมาตั้งอาทิตย์หนึ่งแล้ว เขาจะรออีกสามวันไม่ได้เหรอ

เขาจงใจพูดว่าสามวันซึ่งเป็นตัวเลขที่เพี้ยนมากแล้ว แต่พวกเขากลับพนันสามวันจริงๆ

“ฉันรู้ว่าฉันดวงซวยไปหน่อย แต่ก็ไม่ถึงกับขนาดนั้น” ผีดวงซวยพูดอย่างจนใจ “ถ้าจะพูดว่าเมื่อก่อนแพ้ซะส่วนใหญ่ ฉันก็ยอมรับว่าตัวเองดวงซวย แต่เย่อวี่ซินมีความตั้งใจจริงขนาดนั้น เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรอไม่ถึงสามวัน”

ที่สำคัญที่สุดก็คือวันนี้เป็นวันเสาร์ อีกสามวันข้างหน้าก็จะเป็นวันอังคาร เย่อวี่ซินน่าจะคิดว่าถึงซู่เป่าจะหลบหน้ายังไง แต่วันจันทร์ วันอังคารก็ต้องกลับมาเรียน

“พวกเธอจะทำอะไรสุดโต่งเพียงเพราะความซวยของฉันไม่ได้”

ผีขี้ขลาดยิ้มอย่างมีเลศนัย “นายจะกลัวอะไร”

ผีดวงซวยอธิบายว่า “ฉันไม่ได้กลัว ฉันแค่...”

แต่ใครจะรู้ว่าผีขี้ขลาดกลับพูดช้าๆ ว่า “ฉันก็พนันว่าไม่ถึงสามวัน”

จากนั้นนิ่งเงียบชั่วขณะก่อนจะพูดเสริมว่า “เดิมพันด้วยบุญกุศลสิบปี”

ผีดวงซวย “...”

ทำยังไงดี ตอนนี้เขาวิตกกังวลจริงๆ

เย่อวี่ซินคงจะไม่... แม้แต่สามวันก็รอไม่ไหวหรอกใช่ไหม

แต่ทว่า ท้ายที่สุดผีดวงซวยก็พลาดท่าเสียทีซะแล้ว

เย่อวี่ซินนั่งหมดอะไรตายอยากอยู่บนกองหินภูเขาปลอมริมถนนไม่ไกลจากหน้าบ้านตระกูลซู แล้วฝืนใจทำนายดวงอีกครั้งอย่างไม่เต็มใจ...

ผลการทำนายออกมาว่าถ้าเขายังยุ่งเกี่ยวต่อไปจะไม่เป็นการดี

เย่อวี่ซินจึงรีบลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจและเดินจากไปทันที

ผีดวงซวยที่อยู่ชั้นบน “...”

ผีหลายใจหัวเราะฮ่าๆ “นายแพ้แล้ว ได้บุญสิบปีฟรีๆ ฮ่าๆ ช่างเป็นวันที่ดีมากจริงๆ”

ผีสาวชุดแต่งงาน “ข้าก็เช่นกัน”

อาเจียพูดตรงๆ ว่า “ฉันจะไปหาใต้เท้าจี้”

เขาตื้นตันจนแทบร้องไห้ แม่เจ้าโว้ย คุณหนูซู่เป่าผิดนัดเขาสามร้อยรอบแล้ว

ซู่เป่าพูดอย่างค่อนข้างรู้สึกผิดว่า “ขอโทษนะคะลุงถัง หนูลืมไปเลย”

ถังเถียนเถียนพูดว่า “โธ่เอ้ย ไม่บังอาจ ลืมแล้วก็ลืมไปเถอะ”

“เสี่ยวจี๋ รีบไปเตรียมเค้ก ชา และของว่าง”

“เสี่ยวเมิ่ง รีบไปเรียกคนมาทำความสะอาดและฆ่าเชื้อสนามเด็กเล่นหน่อย”

ช่วงที่ซู่เป่าไม่ได้มาที่นี่ สนามเด็กเล่นก็ยังไม่โดนรื้อถอนทิ้งไป

เพียงแค่เปลี่ยนรูปแบบ ในบริษัทมักจะมีพวกคุณแม่ที่ต้องทำงานควบคู่ไปด้วยหรือแม่เลี้ยงเดี่ยวหรือแม่ที่ลูกอายุยังไม่ถึงเกณฑ์เข้าโรงเรียนและไม่สามารถดูแลลูกได้...

ถังเถียนเถียนให้พวกเธอพาลูกๆ มาเล่นที่สนามเด็กเล่นด้านหลังบริษัท

และยังจ้างครูพี่เลี้ยงเด็กมาช่วยดูแลในช่วงเวลาทำงานปกติอีกด้วย

ถังเถียนเถียนพาซู่เป่าและซูจื่อซีที่ไม่ชอบพูดเดินเข้าประตู

“เฮ้ คุณหนูซู่เป่าลุงจะเล่าให้ฟัง ตั้งแต่ที่บริษัทสร้างสวนสนุกขึ้นมา ผลกำไรของบริษัทเราก็พุ่งสูงขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ”

“สวนสนุกแห่งนี้สร้างขึ้นมาเพื่อคุณหนูซู่เป่า ดังนั้นทั้งหมดนี่จึงถือเป็นโชคลาภของคุณหนูซู่เป่าเลยนะ”

ถังเถียนเถียนถือโอกาสประจบสอพอ

“คุณหนูซู่เป่า หนูคือดาวนำโชคที่อยู่บนท้องฟ้า เป็นนางฟ้าที่ลงมาโปรดโลกมนุษย์ เป็นพ่อแม่ที่มาเกิดใหม่ของลุง”

“แค๊กๆๆ”

ซู่เป่าพลันสำลักในทันที