ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด NC25 3P นิยาย บท 45

เส้นผมของนางเนียนนุ่มภายใต้ฝ่ามือของเขา หานเซียวดันร่างของตนเองเข้าไปในปากของหนานอิงจนเต็มลำ เรือนผมหอมกรุ่นเคลียคลอสัมผัสผิวกายของเขาให้ความรู้สึกอ่อนโยนและนุ่มนิ่ม

เขาครางแผ่วเมื่อหนานอิงดูดไล้ทั้งยังจูบคลึงแท่งหยกของเขาอย่างเย้าแหย่ ปากเล็ก ๆ ของนางดูจะชำนาญขึ้นไม่น้อย หานเซียวเสียวแปลบไปทั้งร่าง ท่าทางนอกจากการฝึกยุทธ์ที่ลู่หนิงหวังเคี่ยวกรำนางแล้วยังคงมีเรื่องนี้อีกที่เขาคงฝึกหนานอิงอย่างหนัก

สิ่งที่เขาเสียใจคือในช่วงเวลานั้นเขาเองก็อยากจะเคี่ยวกรำนางเช่นกัน แต่เอาเถิดเมื่อเรื่องมันผ่านมาแล้วเขาในตอนนี้ก็หาได้นึกถึงอีก เขายังสามารถฝึกนางให้เก่งกาจขึ้นอีกมาก

หนานอิงกลืนกินเขาเอาไว้ บังเกิดความรู้สึกถึงความชุ่มแฉะระหว่างขาขึ้นมาโดยพลัน หาใช่เขาเพียงคนเดียวที่ต้องการ ตัวนางเองนั้นก็มีความรู้สึกไม่ต่างจากเขา

นางถูกความคิดถึงและความอ่อนโยนของหานเซียวกระตุ้นขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย ความต้องการนั้นรุนแรงและพลุ่งพล่านขึ้นมาอย่างน่ากลัว

ในเรือนไม้อันเงียบสงบและมืดมิดแห่งนี้กลับปรากฎร่างขาวโพลนของคนคู่หนึ่งที่แนบชิดกันอย่างลึกซึ้ง หนานอิงกระตุ้นเร้าเขาอย่างเชื่องช้า ทั้งยังคอยฟังเสียงครางแหบโหยของเขาที่ดังขึ้นเป็นระยะ

นิ้วมือของเขาไต่ไล้มาสัมผัสแนบแก้มเนียนของนาง หนานอิงดูดดึงเขาอย่างล้ำลึกสองมือของนางประคองแท่งหยกของเขาเอาไว้ทั้งยังจับรูดกระทั่งเรียกเสียงครางจากหานเซียวออกมาเป็นระยะ

"ดูดแรง ๆ ได้โปรด"

หานเซียวเองไม่อาจอดกลั้นเอาไว้ได้แล้ว ปากของนางเก่งกาจและดียิ่ง หนานอิงหาใช่เด็กสาวไร้เดียงสาที่เขาต้องสั่งสอนอีกต่อไป ตรงกันข้ามบัดนี้คล้ายกับว่านางกำลังควบคุมเขาอยู่

หานเซียวจู่ ๆ ก็รู้สึกเหมือนตนเองกลายเป็นเมืองขึ้นของนางเสียแล้ว

หนานอิงกุมแท่งหยกของเขาเอาไว้ ปากอุ่นจนร้อนของนางทำให้เขาถึงกับแหงนเงยใบหน้าขึ้นด้วยความเสียวสยิว นางดูดลึกขึ้น ยิ่งดุนเลียปลายหัวอย่างว่องไว ร่างกายของหานเซียวแข็งเกร็งเป็นท่อนไม้ใหญ่ไปแล้วเมื่อหนานอิงลากลิ้นมาจนถึงโคน

"อ๊า อิงอิงของข้า ดียิ่ง อื้ม"

หานเซียวครางกระเส่าสองมือประคองศีรษะของนางเอาไว้ทั้งยังดึงรั้งเส้นผมหนานอิงเล็กน้อย ทั้งยังระวังไม่ให้ตนเองเผลอจิกเส้นผมของนางเข้า เส้นเลือดที่มือของเขาปูดโปนแท่งหยกที่ถูกครอบอยู่ในปากสั่นระริกร้อนเร่า

"อิงอิงเจ้ากำลังทำให้ข้าคลั่ง ปากของเจ้าเก่งกาจยิ่ง"

หนานอิงขยับปากตามความรู้สึกของตนเอง เสียงครางของเขาเองก็กระตุ้นนางไม่น้อย นางลากลิ้นตวัดเลียแท่งหยกรูดเข้าออกอย่างรวดเร็ว 

หานเซียวไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ร่างกายของเขาเหยียดเกร็งพร้อมกับพ่นน้ำรักเข้าไปในปากของหนานอิงจนนางแทบสำลัก เขายังกดศีรษะของนางเอาไว้แน่น

"อิงอิงกลืนมันลงไปเสีย เจ้ากินให้หมด"

เสียงแหบพร่าดังกึกก้องอยู่ในหู หนานอิงไม่ได้ปฏิเสธคำสั่งของเขาทั้งยังปฏิบัติตามด้วยความเต็มใจ นางกลืนกินเขาทุกหยาดหยดแทบไม่มีเหลือ ร่างของเขาสั่นสะท้านต้อนรับความหอมหวานที่นางปรนเปรออย่างมีความสุข

เขาดันร่างของนางให้นอนลง ภายในเรือนเก็บฟืนแห่งนี้หลายเดือนที่เขาหายไปลู่หนิงหวังได้ขยับขยายพื้นที่ออกไปอีกส่วน ในส่วนนั้นใช้เป็นพื้นที่ส่วนตัวของหนานอิงเพื่อปรุงเครื่องหอม และทุกครั้งที่มีการปรุงเรือนนี้จะต้องถูกปิดจนมิดชิดเพื่อกักกลิ่นหอมเอาไว้ ดังนั้นในเรือนนี้จึงมีกลิ่นหอมของสมุนไพรหลาย ๆ ชนิดติดอยู่แทบจะทุกซอกมุมยิ่งผสมกับกลิ่นกายของหนานอิงแล้ว ต่างให้ความรู้สึกหอมเย็นและแปลกใหม่เป็นอย่างยิ่ง

หานเซียวเองบัดนี้รับรู้ได้ถึงกลิ่นแปลกใหม่นี้ ในความรู้สึกผ่อนคลายสิ่งที่ตามมาคือกลิ่นพวกนี้ล้วนกระตุ้นกำหนัดของเขาเป็นอย่างดียิ่ง

หลังจากหนานอิงช่วยให้เขาปลอดปล่อยแล้ว หานเซียวดึงนางมากอดในอ้อมแขน จับขาของนางให้แยกกว้าง มือหนึ่งกำลังลูบไล้เนินเนื้ออวบอูมของนางที่เขาโหยหาอย่างสนิทชิดเชื้อด้วยความคิดถึงเป็นอย่างยิ่ง

น้ำหวานของหนานอิงไหลออกมาบ่งบอกว่านางเองที่ถูกเขากระตุ้นกำลังรู้สึกเช่นไร หานเซียวฟังเสียงนางครางเป็นระยะ เขาเพียงแต่ลูบวนเบา ๆ แล้วถามยั่วเย้า

"คิดถึงข้ามากหรือ เจ้าเปียกแฉะจนทนไม่ไหวแล้วใช่หรือไม่"

หนานอิงไม่ตอบ มีเพียงเสียงครางเบา ๆ ออกมาจากปากของนาง เขาจูบที่ริมฝีปากล่างนุ่มนิ่มกระซิบอ่อนหวาน

"ยังกินยาอยู่หรือไม่?"

หานเซียวหมายถึงยาห้ามครรภ์ที่อ้ายเจิงปรุงเอาไว้ให้นาง เพราะหนานอิงต้องการแก้แค้น นางไม่อาจตั้งครรภ์ในช่วงเวลานี้ได้

"กินเจ้าค่ะ"

ที่หนานอิงกินนั้นความจริงเป็นเพราะความเคยชินมากกว่า เมื่ออยู่กับลู่หนิงหวังเขาเคี่ยวกรำนางอย่างหนัก จนนางกลัวว่ายาจะไม่ได้ผลมีหลายครั้งที่แอบกินเกินความจำเป็นเสียด้วยซ้ำ

แม้ว่าผลข้างเคียงของมันอาจจะทำให้นางไม่อาจมีบุตรได้ หนานอิงก็เต็มใจยิ่ง 

แต่สิ่งที่ทำให้นางตกตะลึงพลันเกิดขึ้นเมื่อจู่ ๆ หานเซียวกลับเอ่ยว่า

"เจ้าหยุดกินได้หรือไม่?"

หนานอิงครุ่นคิด นางไม่เข้าใจว่าหานเซียวหมายความว่าอย่างไร เขาต้องการเด็กเช่นนั้นหรือ?

หานเซียวผู้นี้หรือที่ต้องการเด็ก