ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด NC25 3P นิยาย บท 84

มีเรื่องเล่าลือกันว่าบัดนี้มีซินแสผู้หนึ่งทำนายทายทักแม่นยำนัก เขายังได้รับฉายาว่าเป็นเทพสมมุติลงมาจุติสามารถแก้ไขดวงชะตาของคนที่ตกทุกข์ได้ยากให้พลิกฟื้นขึ้นมาได้

ชาวบ้านหลายคนที่เชื่อในเรื่องนี้หลังจากที่ซินแสได้ทำนายทายทักไปแล้ว ที่โชคร้ายล้วนกลายเป็นดีได้รับโชคลาภไปตาม ๆ กัน กระทั่งเรื่องนี้เล่าลือไปทั่วและเข้าไปถึงหูบุตรสาวฝาแฝดของท่านหนานสองคน หนานหมิงและหนานเมิ่งที่ออกเรือนไปกับท่านราชครูหวังเหยียนมานานนับปีแล้ว

หลังจากเกิดเรื่องกับมารดาแล้วพวกนางได้ไปเยี่ยมเยียนอยู่หลายครั้ง แผลที่ใบหน้าของฮูหยินใหญ่ดีขึ้นมากแต่ที่น่าแปลกประหลาดคือระยะหลังมานี้มารดากลับล้มป่วยไม่สามารถออกมานอกเรือนได้

ด้วยอากาศที่หนาวเหน็บในยามนี้ยิ่งทำให้สุขภาพของฮูหยินใหญ่ทรุดลงและเป็นหนักยิ่งกว่าเดิม บุตรสาวทั้งสองร้อนใจเป็นอย่างมากกระทั่งได้ยินข่าวเรื่องซินแสผู้มีดวงตาสวรรค์คนนี้จึงคิดพิสูจน์ด้วยตนเอง

พวกนางถึงกับเชิญซินแสมาที่จวนแม้ว่าราชครูหวังจะไม่เห็นด้วยกับเรื่องงมงายเหล่านี้ แต่ภรรยาทั้งสองคนของเขากลับไม่ยินยอม

ราชครูหวังเป็นคนค่อนข้างเงียบขรึมจึงได้แต่ปล่อยพวกนางให้ทำตามอำเภอใจ กระทั่งซินแสผู้นั้นเข้ามาในบ้านกลับทำนายเรื่องหนึ่งขึ้นมา

"ฮูหยินทั้งสองต้องการให้ข้าน้อยทำนายเรื่องอันใดหรือ"

หนานเมิ่งเอ่ยว่า

"เราสองคนออกเรือนมานานเพียงนี้แต่จนบัดนี้กลับไม่มีทายาทท่านคิดว่าเป็นด้วยสาเหตุใดหรือ"

ซินแสผู้นั้นยิ้มน้อย ๆ เขาขอวันเดือนปีเกิดของพวกนางมาตรวจดวงชะตา ก่อนจะส่ายหน้า

"ยังไม่ถึงเวลานั้น พวกท่านทั้งสองในยามเด็กเคยป่วยหนักใช่หรือ"

คนสองคนต่างมองหน้ากัน เห็นว่าคำทำนายนี้แม่นยำเป็นอย่างยิ่ง พวกนางทั้งสองเคยป่วยหนักจริงและเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แทบจะไม่มีผู้ใดล่วงรู้ นับเป็นเรื่องภายในของจวนหนาน แต่น่าประหลาดเป็นอย่างยิ่งที่ซินแสผู้นี้ล่วงรู้ได้

"ใช่ ท่านซินแสนับว่าแม่นยำยิ่งนัก แล้วมีทางแก้หรือไม่"

ซินแสผู้นั้นลูบหนวดของตนเองแล้วเอ่ยว่า

"ยังมีอีกเรื่องที่หนักหนาสาหัสกว่าเรื่องนี้ ต้องทำการตัดขาดดวงชะตาและผูกดวงชะตาใหม่เพื่อแก้ไขให้ถูกต้อง ในยามนั้นข้าจะทำพิธีขับไล่สิ่งชั่วร้ายที่คอยรังควานพวกท่านและผูกดวงชะตาของฮูหยินทั้งสองกับสามีของพวกท่านเพื่อให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางหลังจากนั้น วิญญาณเด็กบนสวรรค์จึงจะมาจุติได้"

หนานเมิ่งสงสัยเป็นอย่างยิ่ง เรื่องงมงายนี้หนานหมิงดูจะเชื่อมากกว่านางแต่หนานเมิ่งในยามนี้ก็ไม่มีวิธีที่จะช่วยมารดาแล้วจึงยินยอมให้หนานเมิ่งเชิญซินแสผู้นี้มาพบ

"ผูกดวงชะตาหรือ ท่านหมายความว่าอย่างไร"

ซินแสผู้นั้นเอ่ยว่า

"สามีของท่านทั้งสองนั้นยังมีดวงผูกพันกับสตรีนางหนึ่งจึงขัดขวางดวงเด็กที่จะมาเกิดกับพวกท่าน ท่านต้องนำของติดกายสตรีผู้นั้นมาเพื่อตัดขาดดวงเสียแล้วท่านทั้งสองจะได้รับโชควาสนาสมดั่งที่ท่านต้องการ"

"สตรีที่มีดวงผูกพันกับสามีของข้าหรือ"

"ใช่ขอรับ ข้าน้อยเองก็ไม่รู้ถึงขั้นนั้นว่าเป็นผู้ใด แต่ตามดวงชะตาแล้วคนผู้นั้นมีความผูกพันแนบชิดกับพวกท่านเช่นกัน"

สตรีทั้งสองมองหน้ากันล้วนใจตรงกันคิดไม่ผิดว่าสตรีผู้นั้นต้องเป็นหนานอิงแน่นอน หลังจากหนานอิงกลับเข้าจวนและเกิดเรื่องกับฮูหยินใหญ่ พี่น้องฝาแฝดเองต่างทนไม่ได้หากต้องไปอ้อนวอนของสิ่งของจากหนานอิง

"เรื่องนี้แล้วแต่พวกท่านแล้ว ข้าเป็นเพียงผู้ชี้แนะ"

ก่อนที่พวกนางจะโยนซินแสผู้นี้ออกจากจวน เขากลับลุกขึ้นทำหน้ากลัดกลุ้มและทำท่าจะออกจากจวนเสียเอง กระทั่งหนานมิ่งทัดทานเอาไว้

"ท่านซินแสรอประเดี๋ยวก่อน"

ซินแสชราหันมา เขาทำหน้าเคร่งขรึมอยู่ในชุดขาวดูทรงไปด้วยศีลและปัญญา การเข้ามาที่นี่ก็ไม่เรียกร้องเงินทองสักบาท 

"ในใจพวกท่านคิดเช่นใดข้าเห็นหมดแล้ว ในเมื่อไม่เชื่อไยจึงเรียกข้ามาอีกเล่า"

หนานมิ่งจึงเอ่ยว่า

"ท่านจะพิสูจน์ได้อย่างไรว่าเรื่องนี้เป็นความจริง"

ซินแสเอ่ยแย้มยิ้มใบหน้าผ่องใสประดุจพระโพธิสัตว์ 

"ข้าจะบอกความจริงบางอย่างแก่พวกท่าน สวดมนต์ภาวนากับสิ่งนี้แล้วตั้งจิตให้มั่น สามีของพวกท่านบัดนี้กำลังมีคนขัดขวางไม่ให้เขาก้าวหน้าในราชการ หากพวกท่านหมั่นสวดภาวนานับจากนี้ไปเจ็ดวันเขาจะได้เลื่อนตำแหน่งที่สูงยิ่งขึ้น นำชื่อเสียงเกียรติยศมาสู่พวกท่านให้ได้เชิดหน้าชูตา"

"น้องห้าเรื่องที่ผ่านมาเจ้าจะลืมไปได้หรือไม่ พี่สาวทั้งสองคนสำนึกผิดแล้ว เราพี่น้องนับจากนี้จะปรองดองกันได้หรือไม่"

หนานอิงยกยิ้มเย็นชา

"ไม่ได้ ข้าเองก็ไม่คิดว่าพวกท่านจะลืมได้ง่าย ๆ อาฉีส่งแขก"

หนานอิงตอบอย่างไม่ไยดี อาฉีดึงแขนของนางทั้งสองขึ้นแม้จะบอบบางแต่ก็เรี่ยวแรงมีมากเหลือล้น เพียงกระชากพวกนางก็ตัวปลิวแล้ว

หนานเมิ่งกลับไม่ยอมนางคุกเข่าอ้อนวอนหนานอิงลงตรงนั้น อาโจวเดินมามองด้วยความสนใจอาฉีจึงเอ่ยเสียงเบา

"น้องสาวช่วยข้าลากคนออกไปดีหรือไม่"

อาโจวพยักหน้าบัดนี้ทั้งผลักทั้งดันสตรีทั้งสองคนกระทั่งพวกนางกองอยู่หน้าเรือน แต่คนทั้งคู่เมื่อมาถึงตอนนี้แล้วกลับไม่ยอมแพ้

"น้องห้าได้โปรดเถิด ยกโทษให้พี่สาวเถิดเจ้าจะให้ทำอย่างไรก็ได้ทั้งนั้น ได้โปรดเถิด"

หนานอิงย่อมรู้ดีว่าพวกนางมาด้วยจุดประสงค์ใด นางหาได้สนใจไม่แต่ยังตะโกนส่ง ๆ ออกไป

"หากอยากให้ข้ายกโทษก็จงคุกเข่าอยู่ตรงนั้น ไม่แน่ข้าจะลองคิดดู"

หนานเมิ่งและหนานมิ่งในตอนแรกถอดใจแล้วพวกนางยิ่งแค้นหนานอิงมากยิ่งขึ้น เมื่อคิดจะจากไปคำพูดหนึ่งของท่านซินแสผู้นั้นกลับดังขึ้น

"หากพวกท่านไม่อดทนจนนำของแทนกายคนผู้นั้นมาได้ วาสนาของพวกท่านต่อไปในจวนราชครูก็มืดมิดแล้ว อนุจะเป็นใหญ่ทำให้พวกท่านตกอับไม่อาจมีทายาทให้ท่านราชครูได้ ต่อไปคนที่จะเป็นทายาทครอบครองจวนนี้ก็คือบุตรของผู้อื่นแล้ว ข้ามองเห็นอนาคตได้ชัดเจนนัก"

เมื่อคิดถึงคำพูดนี้สตรีทั้งสองจึงยอมคุกเข่าอยู่ที่หน้าเรือนหนานอิงทั้งน้ำตา 

บ่าวผู้รับใช้เห็นนายของตนเองคุกเข่าเช่นนั้นทั้งยังกิริยาขับไล่ไสส่งของหนานอิงที่กระทำต่อหนานมิ่งและหนานเมิ่งอย่างหยาบคายจึงรีบนำความไปฟ้องท่านหนานให้มาจัดการเสีย

แต่น่าเสียดายที่ท่านหนานบัดนี้กำลังลุ่มหลงและขลุกอยู่ในอ้อมกอดของนางโลมคนงาม โดยไม่สนใจไยดีเรื่องในจวนเลยแม้แต่น้อย