ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด NC25 3P นิยาย บท 94

ทหารของลู่หนิงหวังหลังจากได้แผนที่ลับจากจวนหนานบัดนี้กระจายกำลังกันออกไปตามจุดอุโมงค์ที่มีอยู่นับสิบแห่งที่ถูกขุดขยายต่อไปจากจวนสกุลหนานในการลำเลียงคนจำนวนมาก

อุโมงค์นี้เดิมมีความยาวลึกออกไปนอกเมืองเพียงเส้นเดียว สร้างตั้งแต่ท่านหนานเริ่มร่ำรวยและขยายอาณาเขตของจวนให้ขยับขยาย ทั้งหมดก็เพื่อเก็บทรัพย์สมบัติและขนทรัพย์สมบัติออกนอกเมืองรวมทั้งอพยพคนเผื่อมีภัย ภายนอกเหมือนห้องใต้ดินในการเก็บรักษาอาหารสดทั้งยังมีความหนาวตลอดปี 

ปากทางเข้าจุดเชื่ออุโมงค์ถูกตู้ไม้เป็นกลไกที่มีเพียงท่านหนานเท่านั้นที่รู้ หนานหงเองในวัยเด็กมักจะเข้ามาเล่นในนี้กับลูกบ่าวไพร่เนื่องจากตัวนางเองไม่มีเพื่อนเล่นมารดาเองก็จากไปตั้งแต่เยาว์วัย

แม่นมที่เลี้ยงดูหนานหงเองเป็นคนที่ติดตามมารดามาจากสกุลเดิมของมารดาที่ฐานะตกต่ำ นอกจากเป็นแม่นมแล้วนางมีฝีมือทำอาหารที่ถูกใจท่านหนานเป็นอย่างยิ่ง เมื่อมารดาของหนานหงตายด้วยโรคร้ายเขาจึงได้ให้แม่นมผู้นั้นมาเป็นแม่ครัวหลักเพื่อประหยัดแรงงานอีกฐานะหนึ่ง

เพราะเช่นนี้หนานหงจึงได้มีโอกาสเข้ามาในนี้บ่อยครั้ง ต่อมาแม่นมของนางป่วยตายด้วยโรคชราหนานหงจึงคล้ายจะถูกทอดทิ้ง แม้ว่าจะมีบ่าวคอยเก็บกวาดเรือน อาหารได้กินอิ่มหนำแต่กลับไม่ได้รับการเหลียวแลเสมือนคุณหนูผู้อื่น หนานหงอยู่ในจวนหนานคล้ายเป็นผู้อาศัยคนหนึ่งเท่านั้น

ก่อนตายแม่นมของนางซึ่งบังเอิญรู้ความลับเรื่องที่เก็บซ่อนสมบัติอันมากมายของท่านหนานด้วยความบังเอิญ นางกลัวหนานหงจะไม่มีผู้ใดสนใจจึงได้บอกความลับนี้ให้แก่เด็กน้อย เป็นจริงดั่งแม่นมว่าแม้ว่าแม่นมจะจากไปหนานหงในตอนนั้นที่มีอายุเพียงเจ็ดขวบท่านหนานกลับลืมนางไปแล้วกระทั่งบ่าวสักคนที่คอยดูแลยังไม่มอบหมาย

หนานหงจึงเป็นบุตรสาวของท่านหนานเพียงคนเดียวในสกุลหนานที่ไม่มีบ่าวรับใช้ คล้ายกับว่านางอยู่ในจวนหนานโดยไร้ตัวตนไปแล้ว

ด้วยเป็นความลับที่แม่นมกำชับหนักหนาเมื่อปลอดคนหนานหงจึงได้เข้ามาในอุโมงค์นี้แอบยักยอกทรัพย์ท่านหนานที่มีมหาศาลออกไปทีละเล็กละน้อย ถึงรายการทรัพย์สินจะถูกตรวจสอบอย่างดีแต่นางขโมยแต่ละครั้งเพียงเล็กน้อยจึงไม่มีผู้ใดล่วงรู้

หนานหงฉลาดอยู่บ้างนางย่อมไม่กล้าใช้เงินให้ผู้ใดจับได้ เพียงแต่หวังหาทางเอาทรัพย์ออกจากสกุลหนานในสักวัน ทรัพย์ที่ขโมยมาแม้แต่ละครั้งจะเล็กน้อยแต่นานวันเข้าหลายปีนางทำเช่นนี้ทุกวันทรัพย์สมบัติของนางจึงค่อย ๆ เพิ่มพูนขึ้นจนมากมายนัก

นางเก็บเอาไว้ใต้เตียงของตนเองจนเต็ม เพราะอยู่ลำพังมาเนิ่นนานบ่าวรับใช้ไม่มีสักคนความลับอันมิดชิดนี้จึงถูกเก็บเอาไว้เป็นอย่างดี

ฮูหยินใหญ่เองแม้ไม่ดีกับนางมาก ก็เห็นนางเป็นเด็กในจวนหลายครั้งที่หยิบยื่นเสื้อผ้าข้าวของที่บุตรสาวของตนเองไม่ชอบให้นางบ้าง บ่าวไพร่ล้วนชื่นชมฮูหยินใหญ่จนนางคิดว่าแค่เวทนาเด็กผู้หนึ่งได้รับคำชื่นชมเพียงนี้จึงเรียกหานางอยู่บ่อยครั้งเพื่อสร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้ท่านหนานเห็น

 หนานหงได้รับของจากฮูหยินใหญ่ตั้งแต่เด็กนางจึงคิดว่าฮูหยินใหญ่ดีต่อตน เด็กน้อยจึงฝังใจว่านอกจากแม่แล้วนางยังมีฮูหยินใหญ่อยู่ข้างกาย จึงเชื่อฟังฮูหยินใหญ่นับจากนั้น

เมื่อเติบโตจนอายุสิบขวบฮูหยินใหญ่จึงเริ่มส่งหนานหงเข้าใกล้ชิดหนานอิงโดยที่หนานอิงไม่รู้ตัว เพราะฮูหยินใหญ่บังเอิญพบว่าหนานหงสามารถแยกแยะสมุนไพรได้คล่องแคล่ว แม้จะไม่เก่งกาจแต่ก็นับว่ามีพรสวรรค์อยู่บ้างผิดกับบุตรสาวของนางที่วัน ๆ เอาแต่สบายไม่สนใจเรื่องนี้

ฮูหยินใหญ่จึงคิดปั้นหนานหงขึ้นมาแทนที่หนานอิง หลอกใช้นางด้วยวาจาประดุจแม่ที่รักลูกสาวผู้หนึ่ง จนกระทั่งต่างคนต่างช่วยเหลือคิดแผนชั่วออกมาในที่สุด

เมื่อหนานหงสามารถแต่งเข้าจวนรัชทายาทแล้ว หนานหงบังเอิญได้ยินรัชทายาทพูดคุยกับคนสนิทของตนในวันหนึ่งเรื่องการลำเลียงคนเข้ามาในวัง

หนานหงนึกถึงอุโมงค์นั่นจึงเรียกท่านหนานเข้าพบและตกลงกับเขาว่าตนเองรู้เรื่องทรัพย์สมบัติที่อยู่ในอุโมงค์ เห็นแก่เขาที่เป็นบิดาให้เขาย้ายทรัพย์สมบัติไปเก็บที่อื่นเสียแล้วสนับสนุนรัชทายาทช่วยพระองค์ทำการใหญ่

ท่านหนานเองในตอนแรกลำบากใจแต่ในอุโมงค์นั้นมีบัญชีลับที่ท่านหนานเก็บเอาไว้ เป็นบัญชีการจ่ายสินบนแก่ข้าราชการเพื่อเป็นใบเบิกทางส่งเครื่องหอมเข้าวังหลวง

เมื่อบุตรสาวกดดันตนเองเช่นนั้นท่านหนานจึงได้ยินยอมเข้าร่วมกับองค์รัชทายาทเขาถือโอกาสปรับปรุงเปลี่ยนแปลงจวนกั๋วกงครั้งใหญ่และขนทรัพย์สมบัติที่มีมากมายไปไว้ที่ลับที่ใหม่ โดยคนที่รู้เรื่องนี้ถูกท่านหนานสังหารจนสิ้น

รัชทายาทที่มีพระชายาช่วยเหลือยิ่งรักและหลงนางมากขึ้นในครานั้นหนานหงประดุจนางพญา สามีรักใคร่ผู้คนต่างยอมก้มหัว

รัชทายาทสั่งให้ขุดอุโมงค์เพิ่มขยายจากเส้นทางเดิมแต่กระจายไปแต่ละจุดในเมืองด้วยแรงงานคนที่ต้องมาก่อสร้างจวนสกุลหนานใหม่จึงมิมีผู้ใดสงสัยว่าคนมากมายเหล่านี้มาทำสิ่งใดกัน

หารู้ไม่ว่าทั้งหมดล้วนเป็นทหารของท่านเสนาบดี

หลังจากหนีตายรัชทายาทล่าถอยมาพร้อมกับเสนาบดีผู้เป็นลุง ทหารเข้ามารายงานคนของจวนอ๋องได้ล้อมปิดทางจุดเชื่อมต่อที่ลำเลียงทหารและยังได้โยนลูกไฟลูกใหญ่ลงไปในนั้น อีกทั้งนอกวังยังมีกองกำลังของอ้ายเจิงที่รอซุ่มโจมตีทำให้การลำเลียงคนไม่อาจทำได้ แผนทั้งหมดพังพินาศไปแล้ว

ทหารที่อยู่ในอุโมงค์นั้นต่างตายเหมือนหนูในรู องค์รัชทายาทเคียดแค้นยิ่งนักเขาคิดว่าต้องเป็นหนานกั๋วกงที่เปิดเผยความลับด้วยเข้าไปสวามิภักดิ์แก่จวนอ๋อง

"เราต้องรีบหนีก่อน ข้าเตรียมแผนสำรองเอาไว้แล้ว"

เสนาบดีรีบดึงแขนรัชทายาทแต่ก่อนที่พวกเขาจะหลบหนีได้ ร่างสูงสง่าของบุรุษในชุดดำก็ขวางทางพวกเขาเอาไว้พร้อมกับมือสังหารของวังหลวงจำนวนหนึ่ง

รัชทายาทเบิกตากว้างกำกระบี่ในมือแน่น

"ลู่หนิงหวังเจ้าคนถ่อย จัดการมันเสีย"