เจาะมิติพลิกชีวิตแม่หญิงชาวบ้าน นิยาย บท 12

กู้หมิงซวงตั้งรับได้ทัน อาศัยช่วงที่สวีเฟิงฉินพุ่งตัวเข้ามา ขยับหลบไปอีกด้าน แล้วใช้เท้าถีบบั้นท้ายของสวีเฟิงฉินให้ออกไปจากประตูเรือน

สวีเฟิงฉินกลิ้งหลุนๆตกจากบันได จนตกส้วม จากนั้นก็ร้องโหยหวนเสียงบาดหู “ช่วยด้วย….ช่วยข้าด้วย…..”

เมื่อเห็นนางหมดสภาพ กู้หมิงซวงก็แสยะยิ้ม รู้สึกสะใจเป็นอย่างยิ่ง

นี่เป็นเพียงการเรียกน้ำย่อยก่อนเล็กน้อย รอให้สถานการณ์ภายในบ้านของนางดีขึ้นอีกหน่อย นางจักต้องเอาคืนตระกูลสวีให้สาสม

ทั้งชีวิตของเจ้าของร่างเดิม ทั้งการบาดเจ็บของท่านพ่อ มันไม่หมดบัญชีง่ายๆแน่นอน

เมื่อเห็นสวีจิ้นหยวนเข้าไปช่วยดึงสวีเฟิงฉินขึ้นมา สาวน้อยก็หันเหสายตา มามองที่เก่าจือและเสียนต้านอย่างสำรวจ

ราวกับพวกเขารู้ว่ากู้หมิงซวงกำลังจะถามอะไร ถึงได้รีบก้าวถอยหลัง พร้อมส่ายหน้ารัวๆ “เจ้าอย่ามองพวกข้าอย่างนั้น พ่อเจ้าบาดเจ็บไม่เกี่ยวอะไรกับพวกข้า”

กู้หมิงซวงหรี่ตาลง “วันนี้พวกเจ้ามาเป็นลูกมือให้สวีเฟิงฉิน แม้นเรื่องในวันนั้นจะไม่เกี่ยวกับพวกเจ้า แต่พวกเจ้าก็น่าจะรู้ใช่ไหมว่าเป็นฝีมือผู้ใด?”

“เอ่อ…….”

“อย่าแสร้งทำเป็นไม่รู้ต่อหน้าข้า!”

กู้หมิงซวงใช้พร่าฟันลงบนท่อนฟืนอย่างแรงเพื่อข่มขู่

เก่าจือและเสียนต้านเห็นเช่นนั้นก็ตัวสั่นเทิ้ม เป็นเสียนต้านทีทนไม่ไหว หลุดพูดออกไปว่า

“ฝีมือญาติของสวีเฟิงฉินนามว่าเฉินซาน เขาเป็นคนทำ แต่ตอนนี้เขาอยู่ในเมือง หากเจ้าอยากตามหาตัวก็คงตามไม่เจอหรอก แม่นาง ข้าขอเตือนเจ้านะ ญาติของสวีเฟิงฉินผู้นี้คลุกคลีอยู่กับพวกอันธพาลในเมือง แม้นเจ้าจะตามตัวเจอ เจ้าก็มีแต่จะเสียเปรียบ”

เสียนต้านกล่าวออกมาอย่างจริงจัง

อันธพาลในเมืองเยี่ยงนั้นหรือ……