เจาะมิติพลิกชีวิตแม่หญิงชาวบ้าน นิยาย บท 11

เมื่อจดหมายหมั้นถูกปาลงบนหน้า สวีจิ้นหยวนก็กำหมัดทั้งสองข้างแน่น ดวงตาแดงเถือกถลึงมองมาที่กู้หมิงซวง ราวกับจะกินนางอย่างไรอย่างนั้น

หากไม่ใช่เพราะรอบกายมีคนอยู่เยอะ ป่านนี้เขาคงตบหน้ากู้หมิงซวงไปแล้ว

สวีจิ้นหยวนสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็เอ่ยพูดลอดไรฟันว่า “กู้เอ้อยา เจ้ามันร้าย รีบปล่อยท่านอาของข้าเสีย นับแต่นี้เป็นต้นไปตระกูลข้ากับตระกูลเจ้าไม่มีอันใดเกี่ยวข้องกันอีก！”

สวีเฟิงฉินที่ถูกกู้เหวินจูนกดศีรษะเอาไว้ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ยังดีที่หลานชายยังนึกถึงนาง

แต่ผู้ใดเล่าจะรู้ ว่ากู้หมิงซวงจะยิ้มเยาะออกมา แล้วย้อนถามกลับไปว่า “กระไร ให้ปล่อยท่านอาของเจ้า แล้วพวกเจ้าก็จะกลับไปทั้งอย่างนี้งั้นหรือ?

“เจ้ายังต้องการอันใดอีก?”

สวีจิ้นหยวนถลึงตาใส่นางอย่างเหลือเชื่อ

เกือบฆ่าท่านอาของเขาต่อหน้าชาวบ้าน ซ้ำยังเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเขาแทบไม่มีเหลือ ยังไม่พออีกหรือ?

“ดูเหมือนว่าข้าจะยังพูดไม่ชัดเจนพอสินะ ตอนนั้นแม่ของเจ้าบากหน้ามาขอเกี่ยวดองกับตระกูลข้าและขอแบ่งที่นาสองไร่เพื่อเลี้ยงดูเจ้า ในเมื่อตอนนี้จดหมายหมั้นเป็นอันโมฆะ ก็ต้องคืนที่นาสองไร่นั้นกลับมาให้พวกข้าด้วย！”

กู้หมิงซวงเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด

แค่เมื่อสักครู่พลาดแม่ไก่สามตัวนั้นไป สวีเฟิงฉินก็เจ็บใจแล้ว

บัดนี้พอมาได้ยินว่าจะต้องคืนที่นาสองไร่ให้ตระกูลกู้ นางก็ดิ้นเหมือนถูกถลกหนัง พลันตะคอกด่าออกมาว่า

“กู้เอ้อยา เจ้ามันหน้าไม่อาย ในเมื่อพวกเจ้าแบ่งที่นาสองไร่นั้นให้แก่พวกข้าแล้ว มันก็สมควรที่จะเป็นของพวกข้าต่อไป เหตุใดเจ้าถึงได้หน้าไม่อาย….โอ๊ย！”

สวีเฟิงฉินพูดได้เพียงถึงครึ่ง กู้หมิงซวงก็ก้าวเดินพรวดพราดเข้าไปยกเท้าถีบนาง จนสวีเฟิงฉินกลิ้งหลายตลบ

“หากเจ้ายังพูดมากอีก ข้าจักถีบเจ้าให้ตาย ไม่เชื่อก็ลองดูสิ”

กู้หมิงซวงเท้าสะเอว ใบหน้าเปี่ยมไปด้วยไอสังหาร