เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน นิยาย บท 11

“คุณนายฮั่ว ฉันลืมถามเธอไปหนึ่งคำถาม” โม่ซิวหย่วนเอ่ยอย่างชั่วร้าย

ถามเธอเหรอ?

โม่ซิวหย่วนยกโทรศัพท์ตนเองขึ้นอย่างตั้งใจ “คุณนายฮั่วคิดว่าระหว่างฉันกับคุณฮั่ว ใครจะชนะพนันกันนะ?”

จากท่าทางการยกโทรศัพท์ขึ้นของเขา เฉียวสือเนี่ยนก็เข้าใจทันทีว่าโม่ซิวหยวนหมายถึงอะไร

ก่อนหน้าที่เธอริเริ่มเก็บหมายเลขโทรศัพท์ของโม่ซิวหย่วนเอาไว้ และบอกว่าเธอต้องการขอคำแนะนำเพื่อหาเงิน ก็เพราะเธอคิดว่าโม่ซิวหยวนเก่งกว่าฮั่วเยี่ยนฉือ

คำถามนั้นของโม่ซิวหยวนไม่เพียงแต่ทำให้เธออับอายเท่านั้น แต่ที่สำคัญกว่าคือต้องการยั่วยุฮั่วเยี่ยนฉือ

เฉียวสือเนี่ยนหัวเราะออกมาอย่างแผ่วเบา พร้อมเอ่ยพูดหยั่งเชิง “การเดิมพันครั้งนี้ไม่ได้ใช้เพียงความแข็งแกร่งเท่านั้นแต่ยังต้องมีโชคด้วย”

“งั้นคุณนายฮั่วคิดว่าโชคชะตาของฉันเป็นอย่างไรล่ะ?”

“ฉันบอกไม่ได้หรอกค่ะ แต่ฉันหวังว่าโม่ฉาวฉีจะได้รับชัยชนะอย่างยิ่งใหญ่”

โม่ซิวหย่วนยังคงต้องการพูด แต่ฮั่วเยี่ยนฉือกดเลื่อนกระจกรถขึ้นเพื่อตัดจบบทสนทนาระหว่างพวกเขาทั้งคู่

“เธอไปสนิทกับเขาขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”

หลังจากเฉียวสือเนี่ยนหันหน้ากลับมา ฮั่วเยี่ยนฉือก็ไม่รีรอที่จะเอ่ยถามออกมา

เฉียวสือเนี่ยนเสยผมยาวของเธออย่างตั้งใจพลางเอ่ย “ตอนนี้ฉันไม่สนิทกับเขาล่ะ”

แต่ในอนาคตไม่แน่หรอกนะ

——ธนาคารเพื่อการลงทุนของโม่ซิวหย่วนมีอนาคตที่สดใส ซึ่งเป็นการที่ที่เหมาะแก่การทำเงิน

แต่การไปทำที่ธนาคารของโม่ซิวหย่วน นั่นหมายถึงการแสดงตัวเป็นปรปักษ์กับฮั่วเยี่ยนฉือ

แม้ว่าเธอจะไม่พอใจอย่างมากที่ฮั่วเยี่ยนฉือละเลยเธอและส่งเธอไปโรงพยาบาลจิตเวช แต่เดิมทีฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้มีอารมณ์ความรู้สึกอะไรกับเธอเลย เป็นตัวเธอเองที่อยากคอยตามรบกวนเขา

ดังนั้น เธอยังไม่ได้ตัดสินใจว่าไปหรือไม่ไป

ฮั่วเยี่ยนฉือเข้าใจว่าเฉียวสือเนี่ยนหมายถึงอะไร และแค่นเสียงหัวเราะเย็นชาอย่างคลุมเครือ

ไม่นานมากนักไฟจราจรก็เปลี่ยนเป็นสีเขียว ขณะนั้นโม่ซิวหย่วนก็เหยียบคันเร่งแซงนำฮั่วเยี่ยนซีไป

จากนั้นก็มาขวางหน้ารถของฮั่วเยี่ยนฉือเอาไว้ และขับอย่างช้า ๆ

เมื่อฮั่วเยี่ยนซีไปทางซ้ายเขาก็ไปทางซ้าย ฮั่วเยี่ยนซีไปทางขวาเขาไปทางขวา ไม่ให้ฮั่วเยี่ยนซีมีโอกาสได้แซงเขาเลย

แม้ว่าเฉียวสือเนี่ยนจะไม่ได้เป็นคนขับรถ แต่เธอก็ยังรู้สึกว่าโม่ซิวหย่วนทำเกินไปหน่อย

“นั่งให้ดี”

หลังจากโดนโม่ซิวหย่วนยั่วยุ จู่ ๆ ฮั่วเยี่ยนฉือก็เอ่ยออกมา

เฉียวสือเนี่ยนหันศีรษะ ใบหน้าหล่อเหลาฮั่วเยี่ยนฉือไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ออกมา ดวงตาคมสีดำลึกคู่หนึ่งจ้องมองไปข้างหน้าด้วยสายตาเรียบเฉย

ภายในใจของเฉียวสือเนี่ยนมีความรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่นัก

“คุณ——กรี๊ด”

เฉียวสือเนี่ยนเพิ่งเอ่ยออกมาแค่หนึ่งคำ ฮั่วเยี่ยนฉือก็เหยียบคันเร่งอย่างกะทันหัน รถยนต์โลดทะยานไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว

เฉียวสือเนี่ยนยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง ก็เกิดเสียงดัง “ปัง” ดังมาจากด้านหน้ารถ ฮั่วเยี่ยนฉือชนท้ายโม่ซิวหย่วนเข้าอย่างจัง

“เอี๊ยด—.”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน