เล่ห์รักเมียตัวน้อย นิยาย บท 166

ตอนที่ 165 ฆาตกรรมลึก

“เอ้ะ วางฉันลงก่อน......” จารวีเตะขาทั้งสองข้างไปมา แต่ไม่ได้ผล ยศพลพาเธอเข้าห้องนอนแล้วก็กดเธอลงไปที่เตียง แล้วก็ เริ่มถอดเสื้อผ้า

“ยศพล ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ นายบ้า”

“เธอไม่อยากให้ของขวัญฉันแล้วเหรอ ตอนนี้ก็ให้ฉันดูสิ ของขวัญอะไรกันนะ”

“คุณนี่มันสุนัขจิ้งจอกจริงๆ ไม่ใช่แบบนี้ ปล่อยฉันนะ...”

ตอนนี้เขากำลังรู้สึกร้อนรุ่มอย่างมาก หยุดไม่อยู่แล้ว แล้วอีกอย่างทั้งสองคนก็แยกกันตั้งนาน ใครจะปล่อยผู้หญิงร่างน้อยๆตัว หอมๆที่อยู่ในอ้อมแขนไปได้ล่ะ เขาก็มหน้าลงไปจูบเธอทันที

“ฉะ....”เธอเปล่งเสียงยังไม่ทันจบคำ เธอค่อยๆปล่อยแขนที่ห้ามปรามเขาออก และอ่อนไหวไปกับจูบนั้น

จูบที่ร้อนแรงของเขา ราวกับหิวกระหาย รสชาติของริมฝีปากนี้ทำให้เขาไม่สามารถต้านทานได้จริงๆ

“พอ...อย่า....” จารวีพยาพยามที่จะผลักเขาออก

เขาถอดเสื้อผ้าเธอออก แล้วก็ฝังจูบลงไปตามลำคอของเธอ แล้วก็เอามือลูบไล้ไปที่อกที่ขาวและอวบอิ่ม พร้อมกับจูบลงไป

ลิ้นที่ร้อนแรงของเขาทำให้เธอรู้สึกอ่อนไหวและเคลิ้มตาม เธอไม่ห้ามเขาอีกต่อไป

เธอเหมือนกับดอกไม้ ที่สวยงามจนทำให้เค้าอยากจะลิ้มรส

ผู้หญิงคนนี้ ผิวของเธอช่างหอมหวานและเย้ายวน ดูเหมือนกับเต้าหู้ที่พึ่งจะแช่น้ำมา ทั้งเรียบเนียนและอ่อนนุ่ม ทำไมให้เค้าห้ามตัวเองไว้ไม่อยู่

ลมหายใจที่ร้อนผ่าวของเขา ได้พ่นโดนผิวที่เนียนละเอียดของเธอ

สายตาของเขาเต็มไปด้วยความต้องการและความหื่นกระหาย แต่ในความบ้าคลั่งของเขา ก็ยังมีความอ่อนโยนอยู่

“อา....หวานมากเลย....” ราวกับเขาได้ชิมน้ำผลไม้ที่แสนหวาน

เธออายจนหน้าแดงแปร๊ด มันจะเหมือนน้ำผลไม้ได้ยังไง นายคนนี้ต้องจงใจแซวเธอแน่ๆ

“นายบ้า ลามกจริงๆ....”

เขายิ้มอย่างร้ายกาจ เขาจูบไล่ที่ท้องน้อยเธอลงไปเรื่อยๆ แล้วก็ไปไปหยุดอยู่จุดที่จุดๆนั้นของเธอ ราวกับว่าวิญญาณเธอได้ หลุดออกจากร่างไปแล้ว

เขากลัวว่าจะทำให้เธอเจ็บ ก็เลยเอาขาสองข้างของเธอวางไว้บนตัวเขา แล้วก็ค่อยๆใส่เข้าไป

“อา.....อื้อ....”

จารวีนึกถึงลูกในท้อง ก็เลยไม่กล้าทำอะไรมาก

“เบาหน่อย....”

ยศพลเงยหน้าขึ้นมา เปลี่ยนท่าทางให้ดูแข็งแรง แต่ไม่บ้าคลั่งเท้าเมื่อกี้

ในขณะเดียวกัน เขาสนใจเรื่องร่างกายและหัวใจของคนสองคนหลอมรวมกันมากกว่า

เขาแค่อยากให้เขากับเธอหล่อหลวมเป็นหนึ่งเดียวกัน แค่นั้นก็มีความสุขมากแล้ว

ไม่ใช่แค่ความสุขทางกายเท่านั้น แต่ใจเขาก็มีความสุขมากเช่นกัน

ทั้งคู่เหงื่อไหลไปทั่วร่างกาย

เธอผมเผ้ายุ่งเหยิง สยายไปทั่วหมอน ใบหน้าที่สวยสดงดงามกลายเป็นสีแดงจากความต้องการ ดวงตาที่กลมโตปิดไปครึ่ง

นึงจากความเหนื่อยล้า ริมฝีปากบวมเล็กน้อย

ภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้เขารุ่มร้อนยิ่งกว่าเดิม เขาขยับเอวต่อไปเรื่อยๆไม่หยุด

เธอเริ่มส่งสัญญาณว่าใกล้ถึงความสุขสม เธอยิ่งกอดเขาไว้แน่น

เขายื่นมือออกไป เขี่ยผมเธอออกจากใบหน้า

“ยัยโง่ บอกว่ารักฉันสิ....”

เขาบรรจงจูบลงไปที่ริมฝีปากสีแดง ดวงตาที่เต็มไปด้วยความต้องการ

เขาเร่งจังหวะขยับเอวให้เร็วขึ้น และเร็วขึ้นเรื่อยๆ

ตอนนี้จารวีถูกครอบงำไปด้วยอารมณ์ ไม่มีเหตุผลอะไรใดๆมาเกี่ยวข้องอีกแล้ว

“ฉัน ฉันรักคุณ....”

ยศพลพอใจมาก ก็ยิ่งเพิ่มแรงเข้าไปอีก

จารวีนอนหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า เธอเหนื่อยมาก โดยเฉพาะขาทั้งสองข้าง เหมือนไปวิ่งมาหลายร้อยเมตร เธอไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าตอนนี้ยศพลยังอยู่ข้างกายเธอรึเปล่า อะไรก็ยั้งเธอไว้ไม่อยู่แล้ว

ในบรรยากาศมืดสลัว เธอแค่รู้สึกว่ามีสองมือโอบกอดเธอไว้ ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นจากอ้อมกอดนั้น

เธอรู้สึกว่าเธอเอาหัวพาดอ่างอาบน้ำเพื่อหลับ หลับไปด้วยความเหนื่อยล้าจริงๆ

ยศพละกำลังตั้งอกตั้งใจอาบน้ำให้เธอ

ถึงแม้ว่ากำลังตั้งท้องอยู่ แต่ว่ารูปร่างกลับเหมือนเด็กมีไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย

ในสายตาของเขาแล้ว นั่นคือสิ่งที่ยั่วยวนเขามากที่สุด

เขาต้องพยายามควบคุมตัวเองอย่างมาก เพื่อที่จะไม่เผลอไผลทำอะไรตอนเธอหลับ

ยัยผู้หญิงบื้อคนนี้นี่ พอหลับแล้วโดนใครทำอะไรก็ไม่ตื่น ไม่รู้จริงๆว่าถ้าเธอไปอยู่ข้างนอกคนเดียวจะเป็นยังไง

อยู่ดีๆยศพลก็นึกถึงดนวัตคนนั้นขึ้นมา เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก

กลางดึกนั้น อยู่ดีๆจารวีก็ตื่นขึ้นมา

พอลืมตาขึ้นมา ยื่นมือไปข้างๆกลับไม่เห็นอ้อมแขนที่กอดเธอไว้ ซักพักเธอถึงคิดขึ้นมาได้ว่า เมื่อคืนเหมือนทำไปได้แค่ครึ่ง เดียวเธอก็หลับซะก่อนแล้ว

เธอรู้สึกสะอาดและสดชื่อ ดูเหมือนว่าเมื่อคืนเขาจะจัดการอาบน้ำให้เธอแล้ว

พอคิดแบบนั้นในใจเธอก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ผู้ชายคนนี้ ไม่น่าจะเป็นคนไม่ดีแบบที่เธอคิดไว้นะ

อย่างน้อยเขาก็ดูแลเธออย่างดี ถึงแม้ว่าดูภายนอกจะดูร้ายกาจ แต่ว่าจริงๆแล้วเขาก็รักเธอนั่นแหละ

ผ้าห่มด้านข้างของจารวีว่างอยู่ เธอยื่นมือออกไปคลำดู มันยังอุ่นอยู่เลย

เหมือนว่าเขาจะพึ่งตื่นนะ

เธอคิดอะไรคนเดียวอยู่ซักครู่นึง ก็ห่มผ้าห่มเตรียมที่จะนอนต่อ

อยู่ดีๆ เธอก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนนึงแบบเบาบาง

เธอลุกขึ้นตั้งใจฟัง เป็นเสียงผู้หญิงจริงๆด้วย เหมือนเสียงหัวเราะ และร้องไห้