เล่ห์รักเมียตัวน้อย นิยาย บท 9

ตอนที่ 8 ไวน์ในปากของเธอ

ไวน์เต็มแก้ว เธอดื่มจนหมดเกลี้ยง ไวน์นี้รสไม่จัด แต่มีฤทธิ์แรง เมื่อจารวีดื่มหมดสายตาเธอก็เริ่มสลึมสลัว

“ยศ ยศพล มึง มึง รักษาคำพูดของมึงด้วยนะ….” จารวีมือสั่น ชี้นิ้วไปที่ใบหน้าที่เลือนรางของยศพล แล้วระเบิดคำหยาบออกมา

เสียงพูดยังไม่ทันจบ ยศพลจูบริมฝีปากของเธออย่างเร่าร้อนรุนแรง ที่แท้การดื่มเหล้าจากปากผู้หญิง ถึงจะได้ลิ้มรสของเหล้าที่แสนอร่อย

ในความสับสนงุนงง จารวีดิ้นรนที่จะผลักตัวออกจากยศพล แต่กลับเป็นว่าเขายิ่งจูบรุนแรงกว่าเดิม จารวีถูกแอลกอฮอล์ทำให้เกิดอาการชา ร่างกายไม่มีความรู้สึกใดๆ ร่างกายอ่อนปวกเปียกเหมือนกับสำลี ใบหน้าแดงก่ำ ล้มไปอยู่ในอ้อมกอดของยศพลอย่างนุ่มนวล ลูกตาดำที่สวยงามกึ่งหลับกึ่งตื่น ผมสีดำขลับยุ่งเหยิงกระจายไปกคลุมไหล่ทำให้ไหล่ดูขาวเด่นชัดมากขึ้น หัวไหล่ที่เปี่ยมไปด้วยความอิ่มเอิบจนทำให้คนที่เห็นรู้สึกใจสั่นหวั่นไหว

ยศพลหอบแรงขึ้น เขาแก้มัดที่อยู่บนตัวเธอออกอย่างรุนแรง จะพาเธอไปที่โซฟา เขาคือยศพลที่ฟันผู้หญิงมาแล้วนับไม่ถ้วน แต่ก็ไม่เคยพบเจอของชิ้นดีแบบนี้มาก่อน

ผ่านไปสี่สิบนาที ฤทธิ์เหล้าที่จารวีดื่มไปเริ่มฤทธิ์อ่อนลง ไม่ใช่เพราะว่าเหล้าฤทธิ์ไม่แรง แต่เป็นเพราะจารวีคออ่อน แค่แก้วเล็กๆแค่นั้นก็เมาแล้ว