เผด็จรัก หัวใจซาตาน นิยาย บท 14

ผู้หญิงคนแรกในชุดสีดำพูดขึ้นด้วยริมฝีปากสีแดง “ฉันมาจากตระกูลหลี่ ชื่อหลี่ซือหยุนเป็นลูกสาวของหลี่ซื่อ กรุ๊ป แล้วเธอล่ะ?”

กู้ชิงเกอกลับรู้สึกว่ารอยยิ้มของพวกเธอดูมีเจตนาร้ายเสียมากกว่า

“ไม่มีชื่อหรือไง?” เมื่อเห็นว่าเธอไม่ตอบ หลี่ซือหยุนก็หรี่ตาลงเล็กน้อย

กู้ชิงเกอเอื้อมมือไปผลักไหล่อีกฝ่ายออกอย่างระมัดระวัง จากนั้นพูดว่า “ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้จักคุณค่ะ”

“เมื่อกี้เธอยังไม่รู้จักผู้ชายคนนั้นเลย ทำไมอยู่ๆ ถึงสนิทสนมกันล่ะ? หรือเพราะเราเป็นผู้หญิงเหมือนกัน เธอก็เลยไม่ต้อนรับพวกเรา” หลี่ซือหยุนเย้ยหยัน

จากนั้นหญิงสาวด้านข้างก็พูดอย่างเห็นด้วย

“อ๋อ เป้าหมายของเธอในวันนี้คือคุณชายฉินสินะ ไม่แปลกใจเลยที่แสร้งทำเป็นไร้เดียงสา คิดว่าเป็นกระต่ายน้อยน่ารักผู้ใสซื่อ... แต่หางจิ้งจอกใกล้จะโผล่ออกมาแล้วล่ะสิ?”

“อยากจะยั่วยวนผู้ชาย แต่ไม่อยากคุยกับพวกเราใช่ไหม?”

พวกเธอเย้ยหยัน กู้ชิงเกอขมวดคิ้วเมื่อได้ยิน และเข้าใจในทันทีว่าทำไมฉินม่อถึงจากไปอย่างกะทันหัน เพื่อเปิดสร้างโอกาสให้กับผู้หญิงพวกนี้ใช่ไหม?

เมื่อคิดดังนั้น กู้ชิงเกอก็ลุกขึ้นยืน “ฉันไม่รู้จักพวกคุณจริงๆ ขอโทษด้วยนะคะ”

หลังจากพูดจบ เธอก็หันหลังกลับเพื่อจะจากไป แต่กลับถูกหยุดโดยใครบางคนที่อยู่ห่างออกไปเพียงสองก้าว

“อยากออกไปเหรอ? เธอไม่กล้าบอกชื่อด้วยซ้ำ แถมฉันไม่คุ้นหน้าเธอเลย หรือว่า… แอบเข้ามาในนี้งั้นเหรอ?”

“ใช่ ฉันไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเลย เธอต้องเป็นเด็กสาวน่าสงสาร จงใจแต่งตัวเข้ามาหาเหยื่อในนี้แน่ๆ”

“ฉันเปล่าสักหน่อย” กู้ชิงเกอปกป้องตัวเอง “ฉันไม่ได้แอบเข้ามาที่นี่ ฉันมีบัตรเชิญ”

“บัตรเชิญ? อยู่ไหนล่ะ? เอาออกมาดูหน่อยสิ”

กู้ชิงเกอหยุดชั่วคราว บัตรเชิญอยู่ในมือของน้าชูตั้งแต่ต้น ดังนั้น...

“ดูจากหน้าตาของเธอก็รู้แล้วว่าต้องแอบเข้ามาแน่ๆ”

เมื่อถูกฝูงชนซักถาม หลี่ซือหยุนอดไม่ได้ที่จะยกมุมปากขึ้น หยิบเค้กชิ้นหนึ่งจากโต๊ะแล้วกัดเบาๆ

“การที่จะเข้ามาที่นี่ได้เธอต้องมีบัตรเชิญยื่นให้สต๊าฟเท่านั้น เธอถึงจะมีโอกาสเข้ามาในงานได้ ถ้าเธอมีบัตรเชิญจริงๆ ทำไมถึงไม่ตอบล่ะ?” หลี่ซือหยุนพูดอย่างใจเย็น เธอพูดต่อว่า “ดูจากท่าทางลังเลของเธอ เธอคงใช้วิธีการพิเศษเข้ามาในนี้ใช่ไหม? คงใช้ความพยายามไปเยอะเลยสินะ”

กู้ชิงเกอจะรู้ได้อย่างไร?

เธอไม่เคยเข้าร่วมงานเลี้ยงมาก่อน แม้ว่าเธอจะเคยเข้าร่วมงานเลี้ยง แต่ก็เป็นงานเลี้ยงขนาดเล็กและไม่มีการใช้บัตรเชิญใด

“หลี่ซิงอ้าย จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอแอบเข้ามาในงานเลี้ยง” หลี่ซือหยุนเงยหน้าถาม

“ก็รีบออกไปไง” หลี่ซิงอ้ายตอบอย่างซุกซน

“ออกไป! ออกไป!”

เด็กสาวสองสามคนเริ่มโห่ร้อง เสียงของพวกเธอเริ่มดึงดูดความสนใจของผู้อื่น ทุกสายตาจับจ้องไปที่กู้ชิงเกอ

กู้ชิงเกอรู้สึกอายมาก ตั้งแต่โตมา...เธอไม่เคยรู้สึกละอายใจมากเท่าตอนนี้

“ผู้หญิงคนนั้นหน้าตาก็ดี ทำไมถึงทำแบบนั้นล่ะ?”

มีชายคนหนึ่งพูดขึ้นในฝูงชน

และอีกคนก็ตอบทันที “ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?สาวๆ สมัยนี้น่ะรักเงินยิ่งกว่าอะไร เป็นแค่เป็ดขี้เหร่ฝันอยากจะเป็นหงส์ฟ้า พวกเธอจะทำได้ทุกอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย”

“ดูชุดเดรสของเธอสิ ฉันจำได้ว่ามันเป็นชุดเดรสจากงานประมูลครั้งก่อน ดูเหมือนมูลค่าจะเพิ่มขึ้นเป็นล้านกว่าๆ แล้ว คนที่ใส่ชุดแบบนี้เข้างานต้องเป็นคนแบบไหนกันนะ?”

ผู้เชี่ยวชาญบางคนจำชุดเดรสสไตล์บนร่างกายของกู้ชิงเกอได้

“เกิดอะไรขึ้น?” ฉินม่อขมวดคิ้ว เขาไม่คาดคิดว่าเรื่องใหญ่เช่นนี้จะเกิดขึ้น หลังจากที่เขาหายไปไม่นาน

เมื่อมองไปยังกู้ชิงเกอที่กำลังนั่งยองอยู่บนพื้น ฉินม่อก็อยากจะเดินไปหา แต่ถูกใครบางคนหยุดไว้

“คุณชายฉิน อย่าไปเลยค่ะ” หลี่ซิงอ้ายหยุดเขา “เธอไม่ใช่คนดี เธอไม่มีบัตรเชิญด้วยซ้ำ เธอตั้งใจแอบเข้ามาที่นี่

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉินม่อก็ขมวดคิ้วด้วยความสับสน “แอบเข้ามา?”

“ใช่ค่ะ ดูชุดที่เธอใส่สิ ก็เป็นของปลอม เธอไม่กล้าบอกว่าเธอเป็นใคร พวกเราไม่เคยเห็นเธอมาก่อน คงจะเป็นพวกคนจนที่แอบเข้ามา อยากยั่วยวนคุณชายมากกว่า!”

“ของปลอม?ไม่กล้าบอกว่าเธอเป็นใคร?” ฉินม่อหรี่ตาลงเล็กน้อย มองไปที่ร่างกายที่สั่นเทาแล้วถามขึ้น “เธอเป็นลูกสาวตระกูลกู้ไม่ใช่เหรอ?”

เมื่อทุกคนได้ยิน ทุกอย่างก็ตกอยู่ในความโกลาหล

“ลูกสาวตระกูลกู้?”

“ไม่มีทาง ประธานกู้นิสัยไม่ดีนั่นน่ะเหรอ? เธอเป็นลูกสาวของเขาจริงๆ เหรอ ทำไมฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลยล่ะ”

“ลูกสาวนอกสมรสเปล่า?” หลี่ซิงอ้ายถามอย่างลังเลพลางขมวดคิ้ว

หลี่ซือหยุนกลอกตา และทันใดนั้นก็ยกมุมปากขึ้น “ก็ดี วันนี้มีลูกสาวประธานกู้มาร่วมงานเลี้ยง จะใช่ลูกสาวเขาหรือไม่พวกเราก็แค่ไปถามประธานกู้ซะก็สิ้นเรื่อง”

“พี่พูดถูก เราไปถามประธานกู้กันเถอะ”

หลี่ซิงอ้ายพยักหน้าอย่างมีความสุข จากนั้นหันหลังกลับและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

กลุ่มคนที่เหลือยืนมองอยู่เช่นเดิม ขณะที่กู้ชิงเกอไม่กล้าลุกขึ้น

ฉินม่อจ้องมองเธออยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ถอดเสื้อนอกของเขาออกแล้วเดินไปหาเธอ