น้าซูสีหน้าท่าทางลึกซึงเข้าใจยาก ก่อนจะพยักหน้า“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวดิฉันจะไปดูสักหน่อยแล้วกันค่ะ”
ฟู่ซือหานไม่ได้ตอบรับ สีหน้าและสายตาเย็นชา เหมือนกับคนอื่นติดค้างหนี้ของเขาอย่างไรอย่างนั้น
น้าซูคุ้นชินกับท่าทางแบบนี้ของเขาแล้ว จึงรู้สึกว่าไม่ได้อะไร หลังจากที่พูดกับเขาคำสองคำก็เดินจากไป
ฟู่ซือหานยืนอยู่ที่เดิม ดูเหมือนมีคำพูดอะไรที่อยากจะพูดแต่ก็เก็บเอาไว้ ผ่านไปสักพักเขาก็หัวเราะเยาะตัวเอง
ไม่ว่าเธอจะบาดเจ็บสาหัสหรือไม่ เธอยิ่งบาดเจ็บสาหัสก็ยิ่งดี แบบนี้ถึงจะได้ให้เธอรู้สึกยากลำบากแล้วยอมถอยไปซะ
ตระกูลฟู่ไม่ใช่สถานที่ที่ผู้หญิงแบบเธอควรจะอยู่
ถ้ารู้ว่ามันยากลำบาก ก็จะได้รีบไสหัวออกไปซะ
ฟู่ซือหานคิดแบบนี้ ภายในใจก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาไม่น้อย
*
กู้ชิงเกอเกือบจะนอนหลับไปแล้ว จู่ๆก็ได้ยินเสียงคนเคาะประตูจากข้างนอก เธอตกใจตื่นขึ้นมา ขณะที่กำลังลุกขึ้นไปเปิดประตูนั้น กลับรู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองเปียก
เมื่อตะกี้เธอร้องไห้ออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่แล้วงั้นเหรอ
กู้ชิงเกอยื่นมือออกมาเช็ดความเปียกชื้นที่หน้า จากนั้นก็ไปเปิดประตู
น้าซูยืนอยู่ข้างนอกประตู ตอนที่เปิดประตู ก็เห็นตาของเธอแดงเล็กน้อย
น้าซูก็ไม่กล้าถามไปตรงๆ แค่มองเธออย่างยิ้มนิ่งๆเท่านั้น
“คุณนายน้อย คุณหญิงให้ดิฉันมาถามท่านว่า แผลที่หัวเข่าเป็นยังไงบ้างแล้วเหรอคะ? สาหัสไหม? จะให้เชิญหมอมาที่บ้านไหม?”
เชิญหมอมาที่บ้าน?
กู้ชิงเกอตื่นตกใจ“ไม่ต้องแล้วค่ะน้าซู แผลไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย เดี๋ยวหนูไปทำแผลที่โรงพยาบาลเองก็ได้แล้วค่ะ”
“คุณนายน้อย เชิญหมอมา แค่โทรศัพท์ไปเองค่ะ ท่าน……”
“หมอเขาอาจจะยุ่งมากๆ ไม่คุ้มค่าที่จะให้มาเสียเวลากับเรื่องเล็กๆแบบนี้หรอกค่ะ น้าซู เดี๋ยวหนูไปโรงพยาบาลเองดีกว่าค่ะ”
น้าซูพยักหน้า“ถ้าอย่างนั้นดิฉันไปด้วยกันกับคุณนายน้อยก็แล้วกันค่ะ”
เธอเป็นคนที่นิสัยอ่อนโยน ที่ตัวก็ได้รับบาดเจ็บ ถ้าเกิดออกไปคนเดียวตามลำพัง แล้วถูกคนกลั่นแกล้งรังแกขึ้นมาจะทำยังไง?
น้าซูยังชอบสาวน้อยที่อยู่ตรงหน้าคนนี้มาก ผอมซูบตัวเล็ก ดูแล้วเหมือนกับลมแทบจะพัดปลิว สีหน้าก็ดูเหมือนจะไม่แข็งแรง แม้ว่าจะไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความสวยของเธอก็ตาม
แต่เธอก็แต่งเข้ามาในตระกูลฟู่ตัวคนเดียว พอเห็นวันเวลาที่เธอใช้ชีวิตอยู่ในตระกูลฟู่อย่างระมัดระวังแล้ว น้าซูก็รู้สึกเป็นห่วงเอ็นดูเธอ
“น้าซู ไม่ต้องลำบากหรอกค่ะ แค่แผลเล็กๆเท่านั้น ถ้าให้คนอื่นรู้ว่าทำตัวดัดจริตขนาดนี้ล่ะก็……”
“เอาเถอะค่ะ ในเมื่อคุณนายน้อยยืนหยัดขนาดนั้น ดิฉันก็ไม่พูดอะไรมากแล้วกัน เดี๋ยวดิฉันจะให้คนขับรถไปส่งคุณนายน้อยก็แล้วกันค่ะ”
น้าซูยอมถอยจำนนเพื่อให้บรรลุจุดประสงค์ กู้ชิงเกอก็ปฏิเสธไม่ลงแล้ว ทำได้แค่พยักหน้าตอบรับ
จากนั้นคนขับรถก็พากู้ชิงเกอออกไป เตรียมไปโรงพยาบาล แต่ปรากฏว่ากู้ชิงเกอกลับพูดขึ้นว่า ไปร้านขายยาก็ได้แล้ว
ที่หัวเข่า แค่หนังถลอกเท่านั้น ไปซื้อยาครีมทารักษาหนังถลอกก็น่าจะได้แล้ว ไม่ได้หนักหนาสาหัสขนาดนั้น
แต่ดูเหมือนคนขับรถจะได้ยินคำสั่งกำชับของน้าซู ถ้าไม่ไปส่งเธอถึงโรงพยาบาลก็จะไม่ปล่อยเธอลงไป สุดท้ายก็พาเธอไปถึงโรงพยาบาล
กู้ชิงเกอยืนอยู่ตรงประตูทางเข้าโรงพยาบาล คนทั้งคนอึ้งตะลึงไป เธอมองหัวเข่าของตัวเอง รู้สึกว่ายิ้มไม่ออกร้องไห้ก็ไม่ได้
อุตส่าห์วิ่งแจ้นมาถึงที่โรงพยาบาลเพียงแค่บาดแผลเล็กๆแค่นี้ นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่เธอเกิดมา แม้ว่าจะแต่งงานเข้ามาในตระกูลฟู่ถูกเอารัดเอาเปรียบทางด้านจิตใจมามากมาย แต่น้าซูกับคนขับรถก็ปฏิบัติต่อเธอไม่เลวเลยจริงๆ
โดยเฉพาะน้าซู เป็นเหมือนกับผู้ใหญ่ใจดีคนหนึ่ง
พอคิดถึงตรงนี้ กู้ชิงเกอก็นึกถึงแม่ที่เสียชีวิตไปแล้วของตัวเองขึ้นมาอีกครั้ง ภายในใจเกิดความซาบซึ้งขึ้นมาทันที
แต่มายืนดัดจริตอยู่ตรงประตูใหญ่ของโรงพยาบาลก็ไม่ใช่เรื่องดีอะไร เธออดกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้ก่อนจะรีบก้าวเท้าเดินเข้าไปต่อคิวในโรงพยาบาลทันที
มองแถวยาวเฟื้อยที่อยู่ตรงหน้า กู้ชิงเกอก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา ใครบอกว่าอยากจะมาโรงพยาบาลกัน? แค่แผลเล็กๆเท่านั้น ไปซื้อยาจากร้านขายยามาใช้เอง จากนั้นก็พักผ่อน จะต้องดีขึ้นอย่างรวดเร็วแน่นอน
จำเป็นต้องวิ่งแจ้นมาต่อแถวยาวเฟื้อยแบบนี้เหรอ?
มือของฉินม่อค้างอยู่กลางอากาศทันที สีหน้าก็แข็งชะงักลง
ครั้งแรก……
ที่มีผู้หญิงหลบเลี่ยงการสัมผัสของเขา ปฏิเสธความช่วยเหลือและความปรารถนาดีของเขา
กู้ชิงเกอเปลือกตาตกอย่างขี้ขลาด เสียงเล็กๆ“ฉันไม่เป็นไร แค่บาดแผลเล็กๆเท่านั้น”
“เป็นอะไรเหรอ?”ฉินม่อเห็นเธอหวาดกลัว ก็เลยไม่ได้เข้าไปอีก แค่มองเธออย่างยิ้มแย้ม“บาดเจ็บตรงไหน? บอกผมไม่ได้เหรอ?”
“เปล่า”กู้ชิงเกอเงยหน้าขึ้น รู้สึกขอโทษอยู่ไม่น้อย ถึงยังไงคนคนนี้ก็เคยช่วยตนเองในงานเลี้ยงเอาไว้
แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงช่วยเธอ แต่รู้สึกว่าคนตรงหน้าคนนี้ไม่ได้เลวร้ายอะไร
ทำได้แค่เม้มริมฝีปาก ก่อนจะพูดขึ้น“ไม่ได้เป็นแผลใหญ่อะไร แค่หัวเข่าเป็นแผ่เล็กน้อยเท่านั้น”
พูดจบ กู้ชิงเกอก็รู้สึกอึดอัดเขินอายอยู่เล็กน้อย หัวเข่าเป็นแผลนิดหน่อยก็วิ่งแจ้นมาที่โรงพยาบาล คนเขาจะรู้สึกว่ามันดัดจริตไปไหม?
“หัวเข่าได้รับบาดเจ็บเหรอ?” ฉินม่อเลื่อนสายตาลง มองที่หัวเข่าของเธอ ถึงได้พบว่าเธอใส่กระโปรงเหนือเข่า เผยให้เห็นถึงหัวเข่าพอดี
จากนั้นก็บังเอิญเห็นรอยแผลสีแดงเข้มที่ได้รับบาดเจ็บนั้นของเธอเข้า
ฉินม่อขมวดคิ้ว“ทำไมถึงบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้? คุณชายฟู่ไม่ได้มาที่โรงพยาบาลเป็นเพื่อนคุณเหรอ?”
เขาพูดคุยกับเธอที่นี่มาสักพักแล้ว แต่ไม่เห็นวี่แววของผู้ชายคนนั้นเลย
ถ้าเกิดการกระทำเมื่อคืนของเขา เป็นการประกาศกับทุกคนว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขาจริงๆล่ะก็ ถ้าอย่างนั้นเขาก็น่าจะรักและทะนุถนอมกู้ชิงเกอสิถึงจะถูก
แต่ทำไมถึงไม่มาโรงพยาบาลด้วยกันกับเธอล่ะ?
ผู้หญิงได้รับบาดเจ็บ แถมยังเจ็บที่ขาอีก ไม่คิดว่าจะให้เธอมาที่โรงพยาบาลตัวคนเดียวแบบนี้?
พอคิดแบบนี้ ฉินม่อขมวดคิ้วมากขึ้น เห็นเธอไม่ได้ตอบ จึงพูดถามขึ้นมาอีก“เขาไม่ได้มากับคุณ ใช่ไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผด็จรัก หัวใจซาตาน