เผด็จรัก หัวใจซาตาน นิยาย บท 37

“คุณจะทำอะไร?”กู้ชิงเกอถูกเขาหามอยู่บนหลัง สีหน้าตื่นกลัว

ฟู่ซือหานไม่ได้พูดตอบสักคำ โยนเธอลงบนเตียงที่นุ่มนวลไปเลยตรงๆ

ร่างกายที่เล็กกระจิริดของกู้ชิงเกอกลิ้งอยู่บนเตียง ตกลงมาจนรู้สึกเวียนหัวอยู่เล็กน้อย คนสารเลวนี่ตอนปกติก็แสร้งทำเป็นคนมีคุณธรรมสูงส่ง รักความสะอาดอย่างนู้นอย่างนี้

เธอแค่ไปแตะต้องผ้าห่มของเขานิดหน่อยเท่านั้น เขาก็สั่งให้เธอเอาผ้าห่มไปแล้ว

แต่พอตอนที่มาแตะต้องตัวของเธอ กลับไม่รู้สึกรังเกียจอะไรเลยสักนิด

ช่างเป็นผู้ชายที่ขัดแย้งกันในตัวเองจริงๆ

กู้ชิงเกอเงยหน้าขึ้นมา แต่กลับพบว่าฟู่ซือหานยืนอยู่ข้างเตียงด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ความรู้สึก ถอดเสื้อผ้าออกอย่างคล่องแคล่ว

กู้ชิงเกอตกใจจนสีหน้าซีดขาว กัดริมฝีปากพูดขึ้น“คุณ คุณสัญญาแล้วว่าจะไม่แตะต้องฉัน……”

“เหอะ”ฟู่ซือหานสบถหึออกมาอย่างเย้ยหยัน มองมาที่เธอด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม “ผู้หญิงแบบเธอ ต้องทำจนเธอลงจากเตียงไม่ได้ เธอถึงจะได้ไม่มีเรี่ยวแรงไปอ่อยผู้ชายคนอื่น”

พูดจบ เขาก็เอนตัวกดลงมาบนร่างกายที่อ่อนแอของเธอ

“อย่านะ！”ขณะที่เสื้อของกู้ชิงเกอถูกเขาฉีกกระชากออกเป็นชิ้นๆ เธอก็กรีดร้องออกมาด้วยความตกใจอย่างอดกลั้นไม่อยู่แล้ว แต่ไม่นานก็ถูกจูบของเขามาสกัดกั้นเสียงทั้งหมดเอาไว้ กู้ชิงเกอไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะหายใจ ขณะที่กำลังวิงเวียนอยู่นั้น คนทั้งคนก็ได้สติขึ้นมาทันที เพราะว่าร่างกายรู้สึกเจ็บปวดเหมือนกับถูกฉีกขาด

“เจ็บ……”กู้ชิงเกอขมวดคิ้ว เสียงร้องครวญครางดังออกมาจากริมฝีปากสีแดง

“เจ็บเหรอ? ถ้าอย่างนั้นก็จำเอาไว้ซะว่ามันเจ็บขนาดไหน จดจำวันนี้เอาไว้ซะ รักษาภาระหน้าที่ในการเป็นภรรยาหุ่นเชิดของเธอให้ดีๆ”

ฟู่ซือหานไม่ได้มีทีท่าจะอ่อนโยนลงเนื่องจากคำพูดของเธอเลยสักนิด แต่ยิ่งป่าเถื่อน เลือดเย็นมากขึ้นไปอีก！ รุนแรงกว่าครั้งที่แล้ว

กู้ชิงเกอกัดริมฝีปากไว้แน่น จ้องเขม็งเขาด้วยสายตาโกรธเกลียด“คุณเกลียดฉันไม่ใช่เหรอ? หรือว่าผู้ชายแบบพวกคุณต่อให้จะเกลียดผู้หญิงคนไหนแล้ว แต่ก็ยังจะหลับนอนกับเธอได้อย่างไม่แยแสสนใจงั้นเหรอ?”

พอได้ยินแบบนั้น การกระทำของฟู่ซือหานก็หยุดชะงักลง เขาแทบจะไม่เคยคิดพิจารณาถึงเรื่องนี้มาก่อน

แค่รู้สึกว่าร่างกายของผู้หญิงคนนี้มันดึงดูดเขาอย่างมาก แล้ววันนี้เธอก็มายั่วโมโหเขาอีก

“เหอะ ถูกต้อง ผู้หญิงแบบเธอ ฉันไม่แม้แต่จะอยากแตะต้องเลยด้วยซ้ำ”

กู้ชิงเกอเจ็บจนขอบตาแดงเล็กน้อย“แล้วตอนนี้คุณกำลังทำอะไรอยู่?”

“เหอะ ตรวจว่าร่างกายของเธอสะอาดหรือไม่ยังไงล่ะ”ฟู่ซือหานบีบกรามของเธอเอาไว้ สบตากับเธอ“ถ้าต่อไปยังฉันให้รู้ว่าเธอไปมาหาสู่กับผู้ชายคนอื่น หรือว่ามีความสัมพันธ์ที่คลุมเครือไม่ชัดอีกล่ะก็ ฉันจะลงโทษหนักกว่านี้อีกเท่าตัว เข้าใจไหม?”

ตรวจร่างกายของเธองั้นเหรอ?

กู้ชิงเกออ้าปาก พบว่าตัวเองพูดอะไรไม่ออกเลยแม้แต่ประโยคเดียว

หลังจากที่แต่งงานกันมา ดูแล้วว่าคงจะทำให้เขาตั้งมั่นในความคิดที่มีต่อเธอแล้วสินะ เขาคิดว่าตัวเองจะหลับนอนกับผู้ชายคนอื่นอยู่ตลอดเวลา……

ช่างน่าเศร้าเหลือเกิน……

กู้ชิงเกอกัดริมฝีปาก จ้องเขม็งเขาไม่พูดอะไรอีก

ฟู่ซือหานยิ้มอย่างชั่วร้าย“สายตาแบบนี้ของเธอ จะทำให้ฉันยิ่งอยากจะกดขี่รังแกเธอมากขึ้นอย่างควบคุมไม่อยู่”

เขาพูดจริง กู้ชิงเกอรู้สึกได้

ต่อมา เธอถูกเขาทรมานจนถึงกลางดึก เหนื่อยจนแทบจะเป็นลมไป

แต่จู่ๆคนที่กดทับอยู่บนตัวของเธอก็เหมือนกับหมดความสนใจ ลุกขึ้นไปทันทีจากนั้นก็พูดขึ้นมาอย่างเย็นชา“ไสหัวกลับไปที่ของเธอได้แล้ว”

กู้ชิงเกอเหนื่อยจนลุกขึ้นมาไม่ไหว แต่ก็กัดปากอดกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้ก่อนจะลุกขึ้นมา หุบสองขาของตัวเองเดินตรงไปยังโซฟา

ชาตินี้……ไม่สิ ชาติหน้า ไม่ว่าชาติไหนๆ เธอก็จะไม่ชอบผู้ชายที่ใจจืดใจดำแบบนี้

หลังจากที่กู้ชิงเกอกลับมายังที่ของตัวเองแล้ว ก็คิดจะไปอาบน้ำ ตอนที่กำลังจะเปิดฝักบัวนั้น จู่ๆฟู่ซือหานก็เดินเข้ามา ปิดฝักบัวของเธอลง

“คุณคิดจะทำอะไรอีก?”

เธอเงยหน้าขึ้นมาด้วยความโมโห เลิกคิ้วพูดถามขึ้น

พอเห็นท่าทางที่แทบจะระเบิดโมโหออกมาของเธอนั้น ฟู่ซือหานก็รู้สึกสนุกอย่างมาก ยิ้มอย่างเย้ยหยัน“ทำเสร็จแล้วก็อาบน้ำ? เธอกล้ารังเกียจฉันเหรอ?”

“เปล่านะ ฉันก็แค่อยากจะอาบน้ำเท่านั้น”กู้ชิงเกอก้มหน้า เสียงแผ่วเบา