เผด็จรัก หัวใจซาตาน นิยาย บท 37

“คุณจะทำอะไร?”กู้ชิงเกอถูกเขาหามอยู่บนหลัง สีหน้าตื่นกลัว

ฟู่ซือหานไม่ได้พูดตอบสักคำ โยนเธอลงบนเตียงที่นุ่มนวลไปเลยตรงๆ

ร่างกายที่เล็กกระจิริดของกู้ชิงเกอกลิ้งอยู่บนเตียง ตกลงมาจนรู้สึกเวียนหัวอยู่เล็กน้อย คนสารเลวนี่ตอนปกติก็แสร้งทำเป็นคนมีคุณธรรมสูงส่ง รักความสะอาดอย่างนู้นอย่างนี้

เธอแค่ไปแตะต้องผ้าห่มของเขานิดหน่อยเท่านั้น เขาก็สั่งให้เธอเอาผ้าห่มไปแล้ว

แต่พอตอนที่มาแตะต้องตัวของเธอ กลับไม่รู้สึกรังเกียจอะไรเลยสักนิด

ช่างเป็นผู้ชายที่ขัดแย้งกันในตัวเองจริงๆ

กู้ชิงเกอเงยหน้าขึ้นมา แต่กลับพบว่าฟู่ซือหานยืนอยู่ข้างเตียงด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ความรู้สึก ถอดเสื้อผ้าออกอย่างคล่องแคล่ว

กู้ชิงเกอตกใจจนสีหน้าซีดขาว กัดริมฝีปากพูดขึ้น“คุณ คุณสัญญาแล้วว่าจะไม่แตะต้องฉัน……”

“เหอะ”ฟู่ซือหานสบถหึออกมาอย่างเย้ยหยัน มองมาที่เธอด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม “ผู้หญิงแบบเธอ ต้องทำจนเธอลงจากเตียงไม่ได้ เธอถึงจะได้ไม่มีเรี่ยวแรงไปอ่อยผู้ชายคนอื่น”

พูดจบ เขาก็เอนตัวกดลงมาบนร่างกายที่อ่อนแอของเธอ

“อย่านะ！”ขณะที่เสื้อของกู้ชิงเกอถูกเขาฉีกกระชากออกเป็นชิ้นๆ เธอก็กรีดร้องออกมาด้วยความตกใจอย่างอดกลั้นไม่อยู่แล้ว แต่ไม่นานก็ถูกจูบของเขามาสกัดกั้นเสียงทั้งหมดเอาไว้ กู้ชิงเกอไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะหายใจ ขณะที่กำลังวิงเวียนอยู่นั้น คนทั้งคนก็ได้สติขึ้นมาทันที เพราะว่าร่างกายรู้สึกเจ็บปวดเหมือนกับถูกฉีกขาด

“เจ็บ……”กู้ชิงเกอขมวดคิ้ว เสียงร้องครวญครางดังออกมาจากริมฝีปากสีแดง

“เจ็บเหรอ? ถ้าอย่างนั้นก็จำเอาไว้ซะว่ามันเจ็บขนาดไหน จดจำวันนี้เอาไว้ซะ รักษาภาระหน้าที่ในการเป็นภรรยาหุ่นเชิดของเธอให้ดีๆ”

ฟู่ซือหานไม่ได้มีทีท่าจะอ่อนโยนลงเนื่องจากคำพูดของเธอเลยสักนิด แต่ยิ่งป่าเถื่อน เลือดเย็นมากขึ้นไปอีก！ รุนแรงกว่าครั้งที่แล้ว

กู้ชิงเกอกัดริมฝีปากไว้แน่น จ้องเขม็งเขาด้วยสายตาโกรธเกลียด“คุณเกลียดฉันไม่ใช่เหรอ? หรือว่าผู้ชายแบบพวกคุณต่อให้จะเกลียดผู้หญิงคนไหนแล้ว แต่ก็ยังจะหลับนอนกับเธอได้อย่างไม่แยแสสนใจงั้นเหรอ?”

พอได้ยินแบบนั้น การกระทำของฟู่ซือหานก็หยุดชะงักลง เขาแทบจะไม่เคยคิดพิจารณาถึงเรื่องนี้มาก่อน

แค่รู้สึกว่าร่างกายของผู้หญิงคนนี้มันดึงดูดเขาอย่างมาก แล้ววันนี้เธอก็มายั่วโมโหเขาอีก

“เหอะ ถูกต้อง ผู้หญิงแบบเธอ ฉันไม่แม้แต่จะอยากแตะต้องเลยด้วยซ้ำ”

กู้ชิงเกอเจ็บจนขอบตาแดงเล็กน้อย“แล้วตอนนี้คุณกำลังทำอะไรอยู่?”

“เหอะ ตรวจว่าร่างกายของเธอสะอาดหรือไม่ยังไงล่ะ”ฟู่ซือหานบีบกรามของเธอเอาไว้ สบตากับเธอ“ถ้าต่อไปยังฉันให้รู้ว่าเธอไปมาหาสู่กับผู้ชายคนอื่น หรือว่ามีความสัมพันธ์ที่คลุมเครือไม่ชัดอีกล่ะก็ ฉันจะลงโทษหนักกว่านี้อีกเท่าตัว เข้าใจไหม?”

ตรวจร่างกายของเธองั้นเหรอ?

กู้ชิงเกออ้าปาก พบว่าตัวเองพูดอะไรไม่ออกเลยแม้แต่ประโยคเดียว

หลังจากที่แต่งงานกันมา ดูแล้วว่าคงจะทำให้เขาตั้งมั่นในความคิดที่มีต่อเธอแล้วสินะ เขาคิดว่าตัวเองจะหลับนอนกับผู้ชายคนอื่นอยู่ตลอดเวลา……

ช่างน่าเศร้าเหลือเกิน……

กู้ชิงเกอกัดริมฝีปาก จ้องเขม็งเขาไม่พูดอะไรอีก

ฟู่ซือหานยิ้มอย่างชั่วร้าย“สายตาแบบนี้ของเธอ จะทำให้ฉันยิ่งอยากจะกดขี่รังแกเธอมากขึ้นอย่างควบคุมไม่อยู่”

เขาพูดจริง กู้ชิงเกอรู้สึกได้

ต่อมา เธอถูกเขาทรมานจนถึงกลางดึก เหนื่อยจนแทบจะเป็นลมไป

แต่จู่ๆคนที่กดทับอยู่บนตัวของเธอก็เหมือนกับหมดความสนใจ ลุกขึ้นไปทันทีจากนั้นก็พูดขึ้นมาอย่างเย็นชา“ไสหัวกลับไปที่ของเธอได้แล้ว”

กู้ชิงเกอเหนื่อยจนลุกขึ้นมาไม่ไหว แต่ก็กัดปากอดกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้ก่อนจะลุกขึ้นมา หุบสองขาของตัวเองเดินตรงไปยังโซฟา

ชาตินี้……ไม่สิ ชาติหน้า ไม่ว่าชาติไหนๆ เธอก็จะไม่ชอบผู้ชายที่ใจจืดใจดำแบบนี้

หลังจากที่กู้ชิงเกอกลับมายังที่ของตัวเองแล้ว ก็คิดจะไปอาบน้ำ ตอนที่กำลังจะเปิดฝักบัวนั้น จู่ๆฟู่ซือหานก็เดินเข้ามา ปิดฝักบัวของเธอลง

“คุณคิดจะทำอะไรอีก?”

เธอเงยหน้าขึ้นมาด้วยความโมโห เลิกคิ้วพูดถามขึ้น

พอเห็นท่าทางที่แทบจะระเบิดโมโหออกมาของเธอนั้น ฟู่ซือหานก็รู้สึกสนุกอย่างมาก ยิ้มอย่างเย้ยหยัน“ทำเสร็จแล้วก็อาบน้ำ? เธอกล้ารังเกียจฉันเหรอ?”

“เปล่านะ ฉันก็แค่อยากจะอาบน้ำเท่านั้น”กู้ชิงเกอก้มหน้า เสียงแผ่วเบา

“ฉันมีความรู้สึกตั้งแต่เมื่อไร?”

“ไม่มีหรือไง?”จู่ๆฟู่ซือหานก็ยื่นมือออกมาโอบเอวของเธอเอาไว้ ดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดของตัวเอง อุณหภูมิที่ร้อนระอุส่งผ่านเสื้อผ้ามาที่ตัวของเธอ“จะให้ฉันตรวจร่างกายของเธออีกรอบแล้วค่อยบอกผลกับเธอไหม?”

ใบหน้าเล็กๆที่สวยละเอียดลออของกู้ชิงเกอเริ่มซีดขาว

ไอ้คนต่ำช้าหน้าไม่อาย！

เธอรู้ว่าทักษะของเขาเหนือชั้นมาก ต่อให้เธอไม่ได้มีความรู้สึกต่อเขา แต่ถ้าเขาต้องการจะกระตุ้นยั่วยุตนเองล่ะก็ เธอจะต้องรับมือไม่ไหวอย่างแน่นอน

ดังนั้นเธอจะไม่โง่ส่งตัวเองไปถึงที่อย่างแน่นอน

พอคิดถึงตรงนี้ เธอก็ยื่นมือออกไปผลักเขา“ไม่ต้องแล้ว”

“กลัวเหรอ?”หลังจากที่ฟู่ซือหานถูกผลักออกไปแล้ว ก็ยกริมฝีปากขึ้น มองเธออย่างเยาะเย้ย

กู้ชิงเกอหันหน้าหนี ครุ่นคิด สูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะพูดขึ้น“ถ้าคุณจะอาบน้ำ ก็ให้คุณอาบก่อนแล้วกัน”

พูดจบ เธอก็ออกไปจากห้องน้ำทันที หัวใจกลับเต้นแรง ตอนที่เดินผ่านตัวของฟู่ซือหาน ก็ยังรู้สึกกลัวว่าฟู่ซือหานจะไม่ยอมปล่อยเธอไป

แต่คิดไม่ถึงว่า ฟู่ซือหานไม่ได้รั้งเธอเอาไว้ จ้องมองเธอออกไปจากห้องน้ำทั้งอย่างนี้

จากนั้นสายตาก็หันมองไปที่กระจกในห้องน้ำ ริมฝีปากของเขายังมีรอยเลือดอยู่ ได้มาจากตอนที่กัดคอของเธอเมื่อตะกี้นี้……

ชิ แม้ว่าเธอจะใจง่ายไปหน่อย แต่รสชาติของเธอ……ก็ไม่เลวเลยจริงๆ

มันชวนให้ติดใจถวิลหา

ฟู่ซือหานสีหน้าเคร่งขรึมลงไม่น้อย

ฉินม่อ……

กล้ามาแย่งผู้หญิงกับเขา……เหอะ……