เพลิงร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 26

"ก่อนที่จะออกไป ฉันขอถามอะไรคุณสักอย่าง"

ชายหนุ่มหยุดแล้วหันกลับมาอยากรู้ว่าเธอต้องการถามอะไร

"คุณกับพี่เกวลินเป็นอะไรกัน"

"ผมกับคุณเกวลินเหรอ?" เพลิงแปลกใจทำไมเธอถึงถามเรื่องเกวลิน

"ถ้าคุณไม่สะดวกที่จะตอบก็ไม่เป็นไรนะคะ" คนตัวเล็กหันไปหาสวิตช์กำลังจะเปิดไฟ แต่คนที่ยืนอยู่หน้าต่างตรงเข้ามาหาก่อน ..ความไวของเขาเร็วกว่ามือที่เธอจะเปิดสวิตซ์เสียอีก

"อุ๊ยคุณ" คนอะไรจะเคลื่อนตัวไวขนาดนี้ และความไวของเขานี้แหละถึงช่วยชีวิตทศกัณฐ์ออกมาจากอันตรายคราวก่อนได้

"อย่าบอกนะว่าคุณคิดว่าผมกับคุณเกวลินเป็นอะไรกัน"

เมขลาเงยหน้าขึ้นมองสบตาผ่านความมืด โดยไม่มีคำพูดใดๆ แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเธอคิดอะไร

"ผมไม่มีอะไรกับคุณเกวลินทั้งนั้น ผมได้รับงานพิเศษจากท่านผู้พันพี่ชายของคุณ"

"ยังไงคะ"

"ผมทำภารกิจให้ท่านนิดหน่อยครับ"

"ภารกิจกับผู้หญิงเนี่ยนะคะ"

"เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน ถ้าเล่าแล้วมันคงจะยาว แต่ผมอยากจะบอกว่าผมกับคุณเกวลินเราไม่ได้เป็นอะไรกัน"

"แต่ทุกครั้งฉันก็เห็นคุณคุยอี๋อ๋อกับพี่เขา"

"หึ.." อันนี้จะแก้ตัวก็คงไม่ได้ เพราะความที่เขาเจ้าชู้ชอบหว่านเสน่ห์ไปเรื่อย

"ออกไปได้แล้วค่ะ"

"คุณไปทานข้าวกับผู้พันกองทัพมาเหรอ"

"คุณรู้จัก?" หญิงสาวกำลังจะถามว่าเขารู้จักผู้พันกองทัพด้วยเหรอ แต่ก็ไม่แปลกเพราะเขาเป็นลูกน้องของพี่ชายเธอ "ใช่ค่ะ"

"พวกท่านอยากให้คุณกับผู้พัน?"

"ไม่รู้สิคะ ก็แค่ไปทานข้าวกันเฉยๆ" ถ้าประโยคนี้เปลี่ยนคู่สนทนาเป็นคุยกับเพื่อน เธอคงจะเม้าท์เรื่องความหล่อของผู้พันกองทัพให้เพื่อนฟัง

"แล้วคุณคิดยังไง" เพลิงไม่คิดว่าตัวเองจะมีความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ เพราะทั้งยศและวงศ์ตระกูลของเขาจะเอาอะไรไปสู้ผู้พันกองทัพได้ "ผมไม่น่าจะถามเลยนะ ถ้างั้นคุณพักผ่อนเถอะมันดึกแล้ว"

มือแกร่งค่อยๆ ปล่อยเธอออกจากวงแขน ..แต่พออีกฝ่ายปล่อยเธอกลับยังคงจับเขาไว้

"?"

"ถ้าคุณออกไปตอนนี้ไม่กลัวคนเห็นหรือไง..เออ.. ก็พี่ชายฉันยังอยู่ข้างนอก"

"ถ้างั้นเอาไงดี คุณกล้าให้ผมหลบอยู่ในนี้ด้วยเหรอ" ถ้าเขาจะออกไปใครจะสังเกตเห็น

"คุณก็อย่าทำอะไรฉันสิ"

"ผมสัญญาด้วยเกียรติของทหาร" คนร่างสูงโน้มลงมากระซิบพูด จนทำให้อีกฝ่ายรู้สึกสยิวขึ้นมาได้

"ปล่อยได้แล้วค่ะ" นี่แค่คำสัญญานะ ยังทำให้เธอขนลุกได้

"วันหลังถ้าจะออกไปทานข้าวกับใครไม่ต้องแต่งตัวสวยขนาดนี้นะ" แค่มองผ่านความมืดก็เห็นแล้วว่าเธอใส่ชุดแบบไหน ใจจริงอยากจะห้ามไม่ให้เธอออกไปพบใครเลยด้วยซ้ำ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะเธอเป็นถึง..

เห็นว่าเธอไม่ได้ตอบ..เพลิงก็เลยพามาที่เตียง ร่างหนาเอนตัวลงนอนก่อนที่จะดึงเธอตามลงมา

"คุณ!" เมขลาตำหนิเบาๆ เมื่อถูกอีกฝ่ายดึงมาแนบไว้กับหน้าอก