เพลิงร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 16

"คุณรามขึ้นไปก่อนเถอะค่ะ" ทำไมเธอจะไม่อยากเรียกพวกเขาว่าพี่หรือเรียกท่านว่าแม่ แต่ถ้าทำแบบนั้น พวกเขาจะคิดว่าเธอเป็นคนยังไง เห็นครอบครัวที่มีฐานะหน่อยรีบตะครุบเลยเหรอ เมขลาก็เลยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่าว่าเธอไม่ใช่เป็นคนแบบนั้น

"ทำไมไม่ขึ้นไปพร้อมกัน ไหนพี่ดูซิว่าหายเจ็บจริงไหม" ถ้าเป็นรามสูรสมัยสิบกว่าปีที่แล้ว เขาคงจะรับเรื่องนี้ไม่ได้ แต่ด้วยอายุวุฒิภาวะ หรืออะไรอีกหลายๆ อย่าง รวมแม้กระทั่งนิสัยมักมากของพ่อ เขาก็เลยต้องได้ทำใจยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้น

"หายดีแล้วจริงๆ ค่ะ"

"ถ้างั้นพี่ขึ้นไปก่อนแล้วกัน ค่อยๆ เดินตามมาล่ะ" ชายหนุ่มให้สิทธิ์ในการตัดสินใจของน้องสาวว่าต้องการอะไร

เมขลานั่งรออยู่ในรถจนพี่ชายเดินเข้าไปข้างใน ถึงได้เปิดประตูลงมา รถคันนี้ถือว่าฟิล์มมืดพอสมควร ถ้าไม่มาส่องดูใกล้ๆ ก็คงไม่เห็นว่าในรถมีใครอยู่บ้าง

"หึ???" เสียงสบถดังขึ้นเมื่อรถคันนั้นมีผู้หญิงอีกคนเปิดประตูลงมาหลังจากที่เจ้าของรถไปแล้ว มันเป็นแบบที่คิดไว้จริงๆ คงกลัวคนอื่นรู้เรื่องมากเลยสินะ ถึงต้องได้แยกกันไป

มึงบ้าไปแล้วเหรอไอ้เพลิง สายตาเธอไม่ได้แลมาที่มึงเลย ..มันก็แน่อยู่แล้ว แค่ผู้กองกระจอกๆ ใครเขาจะมาสนใจ

ตุ๊บ!! กำปั้นอันแข็งแกร่งทุบลงที่พวงมาลัยรถ เพื่อระบายอารมณ์ที่มันกำลังพุ่งขึ้นมา

ก็แค่ผู้หญิงทำงานกลางคืน ทำไมเราต้องให้ค่ามากขนาดนั้นด้วยวะ ตอนนี้เขาเหมือนหัวใจแตกสลาย ทีแรกไม่คิดว่าตัวเองจะมีใจให้กับเธอมากขนาดนี้ แต่พอเห็นว่าเธอเป็นเด็กของรามสูร ความรู้สึกของเขายากที่จะบรรยายมาก

"หายดีแล้วเหรอ" ขณะที่เมขลายืนรอลิฟต์อยู่ เกวลินก็เดินเข้ามาพอดี

"ดีขึ้นมากแล้วค่ะ ขอโทษด้วยนะคะหยุดงานไปตั้งสองวัน"

"จะขอโทษพี่ทำไม ก็เราเกิดอุบัติเหตุในที่ทำงาน"

พอประตูลิฟต์เปิดออกทั้งสองก็เดินเข้าไปพร้อมกัน แต่จังหวะที่ประตูกำลังจะปิดสนิท ก็ได้มีมือของใครบางคนแทรกเข้ามาเพื่อบังคับให้มันเปิดออก

"คุณเพลิง?" เกวลินเอ่ยชื่อเพลิงเบาๆ เมื่อเห็นว่าเป็นใครที่ตามเข้ามาในลิฟต์ เมขลาก็เลยมองอีกคน เขาชื่อเพลิงงั้นเหรอ? ขนาดชื่อของเขาก็เพิ่งจะรู้นี่แหละ

"สวัสดีครับคุณเกวลิน" ชายหนุ่มแทรกตัวเข้ามาพร้อมกับเอื้อมไปกดชั้นที่ทุกคนต้องขึ้นไป โดยที่ไม่ได้มองผู้หญิงอีกคนเลย

"คุณเพลิงมีธุระอะไรหรือเปล่าคะ" ที่เกวลินถามเพราะไม่เห็นว่าเอวามาด้วย แต่ถ้าเขามาหาเมขลาเหมือนทุกครั้ง ก็ไม่เห็นให้ความสนใจ เพราะเจ้าตัวก็อยู่ในนี้เหมือนกัน

"ก็ธุระกับคุณนั่นแหละครับ เรายังคุยกันไม่จบเลย"

"ถ้าเป็นเรื่องเงิน..เออ" เกวลินเห็นว่าในลิฟต์ไม่ได้มีแค่เธอกับเขาก็เลยเงียบไว้ก่อน

จนประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นผู้บริหารเมขลาก็รีบออกมาก่อน เพราะพวกเขาคงจะมีเรื่องต้องคุยกัน

เราเป็นบ้าอะไรเนี่ย พวกเขาเป็นแฟนกันจะคุยกันก็เรื่องปกติ ห้ามคิดแบบนั้นเด็ดขาดนะเมขลา

หญิงสาวเดินตรงเข้าไปในห้องเครื่องดื่ม เพราะคิดว่าพวกเขาต้องแวะคุยกันที่โต๊ะทำงานก่อนแน่ พอเข้ามาในห้องนี้แล้วก็ไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยถือโอกาสชงกาแฟเข้าไปให้พี่ชายดีกว่า

คนตัวเล็กยกแก้วกาแฟเดินผ่านเพลิงและเกวลินที่นั่งอยู่หน้าห้อง

"บอสมาแล้วเหรอจ๊ะ" ที่เกวลินถามเพราะคิดว่าท่านประธานยังไม่เข้ามา ไหนบอกว่าวันนี้จะเข้าสาย แต่พอเห็นเมขลายกกาแฟมาที่หน้าห้องก็เลยถามดู

"มาแล้วค่ะ"

ที่รามสูรบอกจะมาสายหน่อยเพราะคิดว่าจะแวะไปดูน้องสาวที่บ้านก่อน

ถ้าสังเกตมองสายตาผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างเกวลิน คงเห็นอะไรหลายอย่างแฝงอยู่ในแววตานั้น แต่เผอิญว่าเมขลาไม่ได้มองไป

ก๊อก ก๊อก