"สวัสดีค่ะคุณแม่"
"ไหว้พระเถอะจ้า รู้แบบนี้แม่รอทานข้าวเย็นพร้อมกันแล้ว"
"วาทานมาแล้วค่ะ" เอวาไม่ได้โทรมาแจ้งก่อนว่าจะเข้ามา แต่พอมาถึงแม่บ้านก็ไปตามคุณผู้หญิงให้ "วามารบกวนไหมคะ"
"ไม่รบกวนหรอกจ้า ดีใจนะที่หนูมา"
"นั่งรถทีไรเวียนหัวค่ะ ก็เลยไม่ค่อยได้ออกมา แล้วน้องเป็นยังไงบ้างคะ"
"ขึ้นนอนแล้วล่ะ เดี๋ยวแม่ให้คนไปตาม"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ เห็นว่าน้องเจ็บขา"
"ใช่จ้า แต่ดีขึ้นมากแล้ว ขอบใจนะจ๊ะที่เป็นห่วงน้อง"
"ถ้างั้นวาไม่กวนดีกว่าค่ะ"
"อยู่ต่ออีกสักหน่อยสิลูก"
"ไม่ดีกว่าค่ะ ป่านนี้คุณทศคงใกล้จะกลับมาแล้ว"
"อ้าวตาทศติดงานหรือจ้ะ"
"ได้ยินว่าจะมีงานเลี้ยงประจำปีของทางกรมอะไรแบบนี้แหละค่ะ" เรื่องนี้เอวายังไม่ค่อยรู้หรอกเพราะเพิ่งรู้จักเขายังไม่ถึงปีเลย
"งานเลี้ยงเหรอ?" แต่พุดตาลรู้ดีว่ามันคืองานอะไร เพราะทุกปีนางต้องได้ไปร่วมงานนี้
วันต่อมา..
วันนี้ก็เหมือนทุกวันเมขลาให้รถที่บ้านมาส่งที่บริษัท แต่แปลกมากพอเดินเข้ามา เหมือนเธอเป็นที่สนใจของพนักงาน ..หรือว่าเราใส่ชุดไม่เรียบร้อย อะไรติดใบหน้าเราหรือเปล่า เมขลาคิดไปหลายอย่าง
พอประตูลิฟต์เปิดออก หญิงสาวก็รีบก้าวเข้าไปด้านในพร้อมกับพนักงานหลายคน
"ภรรยาของท่านประธาน ทั้งสวยและน่ารัก แกคิดว่าท่านประธานจะเป็นแบบที่คนพูดกันไหม" เสียงนี้ดังแว่วมาเข้าหู เมขลาไม่รู้หรอกความหมายที่พวกเขาพูดคืออะไร แต่เธอก็แอบยิ้มเล็กน้อยเพราะพวกเขาชมว่าพี่สะใภ้เธอสวยน่ารัก
"เห็นว่าท้องด้วยไม่ใช่เหรอ"
"ก็เพราะท้องนี่แหละสามีถึงได้.."
คนพูดทิ้งท้ายไว้แค่นี้แล้วก็ออกจากลิฟต์ไป เหลือทิ้งไว้แค่เธอเพราะต้องขึ้นไปชั้นบนสุด
ที่พวกเขาพูดหมายความว่ายังไง แต่เธอก็ไม่เก็บมาใส่ใจเพราะร้อยพ่อพันแม่ต่างคนต่างก็มีความคิดคนละแบบ
"สวัสดีค่ะคุณเลขา น้องหายดีแล้วเหรอคะ" ที่เมขลาถามเพราะเห็นว่าเกวลินมาทำงาน
"ดีขึ้นมากแล้วจ้า พี่ก็เลยฝากพี่เลี้ยงไว้" เงินล้านที่รับมาช่วยได้เยอะ ตอนนี้จ้างพี่เลี้ยงดูแลลูกได้แล้ว แต่ก่อนก็มีจ้างบ้างเป็นบางวันที่กลับไปรับลูกไม่ทัน แต่ตอนนี้เกวลินจ่ายแบบเป็นเงินเดือนให้กับคนดูแล
"ถ้างั้นเมย์ขอไปเตรียมเครื่องดื่มให้ท่านประธานนะคะ"
"ไม่ต้องหรอกจ้าเดี๋ยวพี่จัดการเอง เราทำเรื่องเอกสารดีกว่า" เกวลินยังไม่อยากตัดสินอะไร ตอนที่เข้ามาเมื่อเช้า ได้ยินคนพูดกันหนาหูมาก เพราะเมื่อวานนี้เกวลินกลับไปก่อน ก็เลยไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ตอนที่ท่านประธานลูบผมเมขลา
วันต่อมา..
ชีวิตของเมขลาไม่มีอะไรแปลกใหม่ ตื่นขึ้นก็ออกมาทำงาน ค่ำกลับบ้านนอน แต่ที่มันแปลกวันนี้มาทำงานก็มีสายตาหลายคู่ที่จับจ้องมาอีกแล้ว แถมยังหันไปพูดเหมือนว่านินทา
"ฉันว่าแล้วเด็กใหม่อะไรจะมีชุดสวยขนาดนี้ใส่มาทำงาน ดูแต่ละชุดสิยี่ห้อแพงๆ ทั้งนั้น" เรื่องแบบนี้กระจายเร็วมากไม่ว่าที่ไหน
แต่เมขลาพยายามที่จะไม่สนใจ พวกเขาคงคิดว่าเธอแต่งชุดนี้แล้วสวยมั้ง ขนาดตัวเองก็ยังคิดว่าสวยเลย ขณะที่คิดก็แอบยิ้มเล็กน้อย
ชั้นผู้บริหาร..
ขึ้นมาถึงเมขลาอดไม่ได้ที่จะเข้าไปส่องดูตัวเองในกระจกห้องน้ำ สองวันแล้วนะที่คนมองเธอแปลกๆ
"มีอะไรเหรอจ๊ะน้องเมย์" เกวลินมาถึงก็เข้าห้องน้ำเช่นกัน พอเข้ามาเห็นว่าเมขลากำลังทำอะไรอยู่หน้ากระจก
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พี่ว่าฉันดูแปลกไหม"
"แปลก? หมายความว่ายังไงจ้ะ"
"ก็ฉันเห็นคนมอง" เธอเริ่มสนิทกับเกวลินมากขึ้น เพราะทำงานร่วมกับพี่เขา
"หึ.. ไม่ต้องไปสนใจคำพูดของคนหรอก แค่เราคิดว่าเราไม่ได้เป็นแบบที่เขาพูด"
"เห็นวันนี้คุณย่าไม่ได้ไปหาหลาน โรสก็เลยพารามิลมาหาคุณย่าค่ะ" ถึงแม้วันนี้จะเป็นวันหยุดของพนักงาน แต่ผู้บริหารแบบรามสูรก็ยังคงทำงาน จนถึงเวลาเย็นภรรยาก็เลยอ้อนขอให้พามาหาคุณย่า
"วันนี้มีงานเลี้ยง ย่าก็เลยชวนอาเมย์ของหนูออกไปทำสวยมาครับ" ขณะที่ตอบลูกสะใภ้นางก็หยอกหลานชายไปด้วย
"ถึงว่าคุณย่าทำผมสวยเลย เราอย่าซนทำผมคุณย่าเสียนะลูก"
"พวกเรามาก็ดีแล้ว อยู่ทานข้าวเย็นเป็นเพื่อนน้องหน่อยนะ แม่อาจจะไม่ได้ทานข้าวเย็นด้วย"
"ได้เลยครับ แล้วตอนนี้น้องไปไหนล่ะครับ"
"เอาของขึ้นไปเก็บข้างบน แม่พาแวะช้อปปิ้งด้วย"
พอเมขลาเก็บของเสร็จก็ลงมา
"สวัสดีค่ะ"
"สวยแพ็คคู่เลยนะคะ" สโรชาอดแซวไม่ได้เมื่อเห็นน้องสามีก็ทำผมมาสวยเหมือนกัน
"เมย์สวยสู้คุณท่านไม่ได้หรอกค่ะ"
ได้ยินสรรพนามที่เด็กสาวคนนี้เรียกคุณย่าแล้วสโรชาได้แต่มองหน้าสามี ทุกคนในครอบครัวอยากให้เมขลาเปิดใจมากกว่านี้ แต่ก็ไม่มีใครบังคับ
ห้องรับแขก..
จากที่รอกันอยู่ข้างนอกจนค่ำ พุดตาลก็เลยชวนทุกคนเข้ามารอในห้องรับแขก ที่บอกว่ารอนั่นก็คือรอคนรถของสามีมารับนางไปร่วมงาน แต่จนถึงป่านนี้ก็ไร้วี่แวว
"แม่ว่าเปิดการ์ตูนให้รามิลดูหน่อย" รอจนรู้สึกเบื่อก็เลยเปิดทีวี คิดว่าจะดูอะไรเพลินๆ แต่พอเปิดเข้าไปก็เห็นข่าวที่กำลังเผยแพร่อยู่
"งานเลี้ยงของคุณพ่อนี่ครับ"
เมขลาได้ยินพี่ชายพูดก็ใจจดใจจ่อมองหน้าจอโทรทัศน์ ที่จริงเธอก็เห็นรูปท่านที่ติดอยู่ในบ้านหลังนี้แล้ว แต่อยากจะเห็นภาพเคลื่อนไหวด้วย
ที่นักข่าวให้ความสนใจข่าวธุรกิจในครั้งนี้ก็เพราะมีดาราไปร่วมด้วย
ทุกคนก็เลยนั่งมองดูทีวีกันเพลินๆ แต่จังหวะนั้นได้มีชายหญิงคู่หนึ่งควงกันเดินผ่านหน้ากล้อง ถึงแม้ว่ากล้องจะจับภาพเพียงไม่นาน แต่ทุกคนก็จำได้แม่นว่าผู้ชายคนนั้นคือใคร..
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เพลิงร้ายซ่อนรัก