เพลิงร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 33

"สวัสดีครับคุณแม่"

"สวัสดีค่ะคุณทศ" ขณะที่ทศกัณฐ์ไหว้แม่ใหญ่ เมขลาก็ได้ไหว้พี่ชายเช่นกัน

"ทำไมถึงพากันมาได้ล่ะครับ"

"แม่อยากมาเยี่ยม เป็นไงบ้างมาทำงานที่ต่างจังหวัด" ที่ทศกัณฐ์ไม่รู้ว่านางมา เพราะพุดตาลบอกลูกสะใภ้ไม่ให้แจ้งเรื่องนี้กับสามี เพราะนางอยากมาเห็นกับตา

"ก็แบบที่เห็นนี่แหละครับ"

"แม่ขอให้ท่านพลเอกเกษมราษฎร์ย้ายเรากลับกรมแล้วนะ"

"อะไรนะครับ?"

"วันนี้แม่อยากมาดูให้เห็นกับตา"

"คุณแม่รู้แล้วหรือครับ"

"กลับบ้านเรากัน"

"แต่ผมกลัวว่า.." ทศกัณฐ์กลัวว่าทุกคนจะมาเดือดร้อนเพราะเรื่องนี้ด้วย เขาแค่อยากลองใจพ่อ ว่าจะเห็นผู้หญิงดีกว่าลูกในไส้จริงไหม แต่ถือว่าเขาไม่ได้ลำบากอะไรมากมาย คนที่ลำบากก็เห็นจะเป็นลูกน้องแบบเพลิง เพราะไม่อยากให้ลูกพี่ต้องได้เหนื่อยมาก

ทีแรกพุดตาลคิดว่าตัวเองจะรับมือเรื่องนี้ไหว แต่ด้วยความที่นางหย่าขาดจากสามีแล้ว เครดิตของนางก็เลยไม่ดีเหมือนแต่ก่อน ก็เลยต้องได้ขอความช่วยเหลือจากท่านพลเอกเกษมราษฎร์

"คุณแม่เดินทางมาเหนื่อยๆ ไปพักที่บ้านพักผมก่อนดีกว่าครับ"

"ก็ดีเหมือนกัน" นางก็เลยขึ้นรถตามลูกชายมาที่บ้านพักของราชการ ด้วยความที่นี่กันดารเป็นเขตชายแดน บ้านพักก็เลยไม่หรูหราอะไร

"ถ้าเราจะเข้าไปพักในตัวเมืองก็ใช้เวลาร่วมชั่วโมง แถมถนนหนทางก็ไม่ค่อยดี ผมว่าคืนนี้พักที่บ้านพักผมก่อนดีกว่า" เพราะเวลานี้ก็ใกล้จะค่ำแล้ว

"แม่พักที่ไหนก็ได้"

บ้านพักหลังนี้มีทั้งหมดสามห้อง ทศกัณฐ์ก็เลยให้ชาติและเพลิงพักอยู่ร่วมกัน จะได้ไม่ต้องไปเบียดกับทหารคนอื่น

แต่วันนี้ต้องได้ให้ทั้งสองพักห้องเดียวกันไปก่อน ชาติที่ติดตามผู้พันตลอดก็เลยอาสาเก็บกวาดห้องให้

"เดี๋ยวเมย์ช่วยค่ะ" ขณะที่พุดตาลและทศกัณฐ์คุยกันอยู่ด้านนอก เมขลาก็เข้ามาช่วยชาติทำความสะอาด

"ผมว่าคุณเมขลาออกไปรอข้างนอกดีกว่าครับ"

ใจจริงเมขลาก็อยากหาโอกาสถามถึงเพลิง เพราะตั้งแต่มายังไม่เห็นเขาเลย

"เมื่อกี้มึงว่าอะไรนะไอ้ชาติ" เวลานี้ก็ค่ำมากแล้ว พอเพลิงกลับมาจากฝึกทหาร ก็ได้ยินข่าวดีจากชาติ

ที่ชาติรีบมาแจ้งก่อนเพราะอยากจะเตือนให้ผู้กองระวังอาการไว้ ไม่ให้ตื่นเต้นมากเดี๋ยวคนอื่นจับได้

"ดะ.. เดี๋ยวก่อนครับผู้กอง" แต่ก็ยังไม่ทันได้เตือนอะไร เพลิงก็รีบไปส่องมองหน้าต่างห้อง อยากรู้ว่าเธอจะพักห้องไหน

พอแน่ใจแล้วว่าเธออยู่ห้องไหน เพลิงก็รีบกระโดดข้ามหน้าต่างเข้าไป

"ตายห่าแล้วไหมล่ะ" ชาติตามมาติดๆ แต่ต้องได้รีบเลี้ยวอ้อมมาด้านหน้า เพื่อดูว่าท่านผู้พันกับแม่ยังคุยกันอยู่ไหม

แต่พอมาถึงด้านหน้าก็เห็นผู้พันกำลังจะเดินไปเปิดประตู

"ดะ.. เดี๋ยวก่อนครับ"

"มีอะไรของมึงไอ้ชาติ" ทศกัณฐ์ตกใจเสียงลูกน้องรีบชักมือออกมาจากลูกบิด

"ห้องนี้ยังทำความสะอาดไม่เรียบร้อยเลยครับพอดีว่าผมไปเข้าห้องน้ำก่อน" เพราะห้องน้ำถูกแยกออกจากตัวบ้าน

"ไม่เป็นไรหรอกจ้า เดี๋ยวที่เหลือแม่ทำต่อเอง"

"ดะ..เดี๋ยวก่อนสิครับ" ชาติรีบเดินเข้าไปขวางหน้าประตูไว้ก่อน