สวีซุ่ยหนิงเงยหน้ามองเขาด้วยรอยยิ้ม แต่แววตาของเธอนั้นเศร้าโศกเป็นอย่างมาก: "นายไม่ได้บอกว่า นายเป็นแฟนของฉันหรือไง ดังนั้นฉันก็แค่ขอให้นายยอมเปิดตัวฉันในฐานะแฟน มีปัญหาอะไรเหรอ?"
แววตาของเฉินลู่สั่นไหว แต่เขาหันหน้าหนีไป ไม่มองเธอ เขาเอ่ยขึ้น: "เธอใช้อารมณ์มากไปแล้ว ฉันไม่เคยคิดที่จะซ่อนเธอไว้ แต่อย่างน้อยเธอก็ควรจะดูสถานการณ์"
ในสายตาของเฉินลู่ โจวอี้นั้นเพิ่งจะผ่าตัดเสร็จ ควรจะได้มีเวลาพักผ่อน ไม่ใช่ต้องมาหงุดหงิดเพราะโดนเธอยั่วโมโหและยังไม่ใช่เวลาในการพูดคุยเรื่องชายหญิง
สวีซุ่ยหนิงกลับเอ่ยว่า: "ถ้าเกิดฉันไม่ไป แล้วนายจะอยู่ในห้องพักฟื้นของเธออีกนานแค่ไหน? นายมีแฟนแล้วนะ ไม่รู้ขอบเขตหรือไง?"
เฉินลู่ชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์: "อยู่ที่โรงพยาบาล ฉันเองก็เป็นหมอคนหนึ่งเหมือนกัน"
เขาพูดจบก็เดินไปที่ลานจอดรถ คงเพราะไม่มีอารมณ์จะเถียงกับเธอต่อ
สวีซุ่ยหนิงยืนอยู่ที่เดิมอีกพักใหญ่ ถึงแม้ว่าเธอจะเสียใจ แต่เธอก็รู้สึกสะใจมากเหมือนกัน ขอแค่ทำให้โจวอี้โมโหได้ เธอก็สะใจแล้ว
โบราณว่าฆ่าศัตรูได้นับพันแต่ฝ่ายตัวเองก็สูญเสียแปดร้อย ถึงมันจะสูญเสียพอๆ กัน แต่เธอคิดว่ามันก็ไม่ได้แย่อะไร
แต่ว่าวันนี้เธอคิดว่าเธอควรจะรักษาระยะห่างจากเฉินลู่เสียหน่อย เธอควรจะให้เวลาพวกเธอทั้งคู่คิดเรื่องนี้ อย่างไรเสียพวกเธอทั้งคู่ คงไม่มีใครยอมใคร
วันนี้พอกลับไปแล้ว พวกเธอทั้งสองคนก็คงไม่มีใครยอมคุยกัน อาจเป็นอีกครั้งที่พวกเธอต้องมาทะเลาะกันก็เพราะโจวอี้
ทำไมจะต้องกลับไปรับความกดดันแบบนั้นด้วยล่ะ เฉินลู่คิดว่าเธอใช้อารมณ์แบบไม่ดูเวล่ำเวลา เธอคิดว่าเธอทำแบบนี้ผิดยังไง
ดังนั้นก่อนที่รถของเฉินลู่จะขับมา สวีซุ่ยหนิงก็ไปจากตรงนั้นแล้ว
เธอคุ้นชินกับเมืองนี้ แต่ในตอนที่เธอขึ้นไปนั่งบนรถแท็กซี่ เธอกลับไม่รู้ว่าควรจะไปไหนดี
ตอนแรกสวีซุ่ยหนิงตั้งใจว่าจะไปเจอจางอวี้แต่คิดอีกทีก็ไม่เอาดีกว่า ตอนนี้เธอคงกำลังเที่ยวอย่างมีความสุข
สุดท้ายแล้วเธอก็เลือกที่จะไปktv(ที่ร้องคาราโอเกะ) เธออยากร้องเพลงคนเดียวเพื่อระบายอารมณ์ แต่กลายเป็นว่าบังเอิญเจอเซียวหร่านกับผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นถามเขาว่าภรรยาของเขาเป็นยังไง ภรรยาของเขาหรือเธอดีกว่ากัน?
เซียวหร่านคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็ตอบออกมาอย่างไม่ใส่ใจ: "เธอเหรอ เธอเป็นผู้หญิงแก่ๆ คนหนึ่ง"
สวีซุ่ยหนิงรู้สึกเศร้าเล็กน้อย ทั้งๆ ที่ซูหว่านจิ้งยังสาวมากแท้ๆ เพียงแต่นัยน์ตาของเธอไม่มีแววตาสดใส เลยทำให้ดูเย็นชา ไม่น่าสนใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่ห์เหลือร้ายของคุณนายตระกูลเฉิน
แรกๆ สงสารนอ อ่านไปอ่านมาสงสารพอ...
เฉินลู่ไอ้คนเลว ส่วนสวีซุ่ยหนิงก็ใจอ่อนน่าสงสารเสียจริง...
ซุยหนิงย้ายที่อยู่เถอะ สงสารนาง เจอแต่ผู้ชายเลวๆ...
สวีซุยหนิงทำไมชอบเป็นของเล่นของเฉินลู่ล่ะ...
ช่วยอัพต่อด้วยค่ะ...