เทพโอสถผงาดโลกา นิยาย บท 5

เสิ่นเสียงรู้สึกตะลึงยิ่งนัก สตรีลึกลับที่มีชีพจรเทพคู่ทั้งสองแข็งแกร่งถึงเพียงนี้แล้ว แต่ศัตรูของพวกนางยังแข็งแกร่งยิ่งกว่า ทำให้ทั้งคู่ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ได้

"ข้าเก็บเห็ดหลินจือนรกได้จากหน้าผา ไม่ทราบมันพอจะช่วยฟื้นฟูอาการบาดเจ็บของพวกท่านได้หรือไม่" เสิ่นเสียงเอ่ยถาม เขากำลังจะได้รับเส้นชีพจรเทพสองสายในอีกไม่ช้า ดังนั้นจึงไม่ตระหนี่เห็ดหลินจือนรกเอาไว้อีกต่อไป

ซูเม่ยเหยามีท่าทางปีติยินดีขึ้นมา นางกล่าว "มีประโยชน์แน่นอนอยู่แล้ว มันจะทำให้เราเคลื่อนไหวได้เร็วขึ้น"

เสิ่นเสียงยิ้มอย่างใสซื่อ นำ "เห็ดหลินจือนรก" ออกมาครึ่งใหญ่แล้วแบ่งเป็นสองส่วน ป้อนให้กับสตรีทั้งสอง การป้อนอาหารหญิงงาม มันทำให้เสิ่นเสียงรู้สึกดื่มด่ำยิ่งนัก...

แม้ว่าเห็ดหลินจือนรกจะไม่สามารถทำให้อาการบาดเจ็บของสตรีทั้งสองฟื้นฟูได้อย่างสมบูรณ์ แต่ก็ช่วยซ่อมแซมกระดูกที่แตกร้าวในร่างกาย ทำให้พวกนางเคลื่อนไหวได้ แต่ตอนนี้พวกนางไม่หลงเหลือความแข็งแกร่งอยู่เลย

"พี่สาวทั้งสอง พวกท่านมีประวัติความเป็นมาอย่างไร ถึงได้มีศัตรูที่ร้ายกาจเช่นนั้น แล้วศัตรูของพวกท่านเป็นผู้ใดกันแน่" นี่คือสิ่งที่เสิ่นเสียงสงสัยมาตลอด

ไป๋โยวโยวเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา "ในพันธสัญญาไม่ได้เขียนเอาไว้ว่าข้าต้องบอกเรื่องพวกนี้ ดังนั้นข้าจึงไม่จำเป็นต้องตอบเจ้า"

ซูเม่ยเหยาจัดผมของนาง แล้วกล่าวด้วยวาจานุ่มนวล "เรื่องนี้เจ้าอย่าได้ถามอีกเลย มันเกี่ยวพันเป็นวงกว้าง ลูกกระจ๊อกอย่างเจ้าเพื่อตอบสนองความอยากรู้อยากเห็นกลับนำมาซึ่งหายนะมันคงไม่ดีแน่ เอาล่ะ เรามาเริ่มเคลื่อนย้ายเส้นชีพจรเทพสู่ร่างของเจ้ากันเถอะ"

เสิ่นเสียงนั่งขัดสมาธิลงบนพื้น รวบรวมพลังจิต รอเส้นชีพจรเทพถูกย้ายมาใส่ร่างเขา

ไป๋โยวโยวกับซูเม่ยเหยาวางมือเรียวยาวลงบนหน้าท้องของเสิ่นเสียง พบเพียงว่ามีหมอกควันสีดำและขาวลอยออกมาจากมือเรียวงามดั่งหยกของทั้งสอง สีดำคือเส้นชีพจรเทพจื้อหยินของไป๋โยวโยว สีขาวคือเส้นชีพจรเทพจื้อหยางของซูเม่ยเหยา มันช่างดูลึกลับมหัศจรรย์ยิ่งนัก

สิ่งที่คล้ายกระแสพลังสีขาวและดำปรากฏขึ้นมาในร่างของเสิ่นเสียง ไหลเวียนไปในกล้ามเนื้อ กระดูก และเส้นลมปราณของเขา เส้นชีพจรของเขาขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ กระดูกและกล้ามเนื้อถูกวิวัฒนาการให้แข็งแกร่งขึ้น หลังจากวนเวียนอยู่หลายรอบ สุดท้ายกระแสพลังสีดำและขาวก็ได้มารวบรวมยังจุดตันเถียนของเขากลายเป็นรูปสัญลักษณ์หยินหยาง และนี่ก็คือเส้นชีพจรเทพหยินหยาง

เมื่อซูเม่ยเหยากับไป๋โยวโยวเห็นเสิ่นเสียงหลอมรวมเส้นชีพจรเทพหยินและหยาง ก็อดรู้สึกตื่นเต้นดีใจไม่ได้ เดิมทีพวกนางคิดว่าการหลอมรวมเส้นชีพจรเทพหยินและหยางเป็นเรื่องยาก และครั้งนี้พวกนางก็แค่ทดลองบนร่างของเสิ่นเสียงเท่านั้น แต่กลับประสบความสำเร็จโดยไม่คาดคิด

ซูเม่ยเหยามีท่าทางเข้มงวด นางกล่าว "ในเมื่อเจ้ามีชีพจรเทพหยินหยางแล้ว ก็ควรมีวิสัยทัศน์ที่กว้างขวางยิ่งขึ้น ในโลกนี้มีพลังอย่างไม่สิ้นสุด และยังมีโลกที่แตกต่างอยู่มากมาย ทวีปเฉินหวู่ที่เจ้าอยู่ในตอนนี้ เป็นทวีปเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในโลกมนุษย์เท่านั้นเอง"

"เจ้าจักต้องจำสัญญาเอาไว้ เจ้าต้องช่วยพวกเราฟื้นฟูพลังจนกว่าจะกลับไปแข็งแกร่งเหมือนเดิม ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย"

เสิ่นเสียงพยักหน้าอย่างหนักพร้อมกล่าว "ตราบใดที่ข้ายังมีชีวิตอยู่ ข้าจะทำตามสัญญา ช่วยพี่สาวทั้งสองฟื้นฟูพลังให้แข็งแกร่งดังเดิมอย่างแน่นอน"

ไป๋โยวโยวกล่าวอย่างพอใจ "วิธีที่เร็วที่สุดในการช่วยพวกเราฟื้นฟูพลังก็คือโอสถ แน่นอนว่าต้องเป็นโอสถที่มีระดับสูง รอพลังของพวกเราฟื้นฟู สัญญาก็เป็นอันเสร็จสิ้น ถึงตอนนั้นพวกเราจะไปตามหาศัตรูเพื่อแก้แค้น"

เสิ่นเสียงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย หากโฉมสะคราญทั้งสองอยู่ข้างกายเขาไปตลอด เช่นนั้นมันต้องมีความสุขมากอย่างแน่นอน