ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 210

หยุนชางตกตะลึง ไม่คาดคิดว่าจะมีกองทัพที่ไม่ใช่กองทัพแคว้นหนิงเข้ามาในแคว้นหนิง และในพระราชวังนั้นกลับไม่ทราบข่าวกระไรเลย...

"กองทัพหนึ่งกองอย่างน้อยมีทหารหมื่นนาย หากมีแผนการใดจริงๆล่ะก็ เกรงว่าผู้คนนับหลายหมื่นก็คงไม่เพียงพอ คนจำนวนมากเช่นนี้เข้ามาในแคว้นหนิงอย่างไม่มีร่องรอยได้เยี่ยงไรหรือ?"

เซียวหย่วนซานมองไปที่ไกลๆ แววตาของเขาว่างเปล่าเล็กน้อย "เข้ามาโดยการแยกออกเป็นกลุ่ม ๆ ข้าเกรงว่าพวกมันคงจะปลอมตัวเป็นคนธรรมดาหรือว่าขบวนการค้า แล้วแอบเข้ามาในแคว้นหนิง ดูจากร่องรอยการตั้งฐานทัพแล้ว มีคนอยู่อย่างน้อยหนึ่งแสนคน พวกเขาคงวางแผนนานมากแล้ว กองกำลังกว่าแสนคน แม้ว่าจะแยกออกเป็นกลุ่มเล็กๆอย่างไร หากไม่ใช้เวลาสักหลายปีก็คงยากที่จะเข้ามาในแคว้นหนิงได้ทั้งหมด"

แสนคนหรือ?

สีหน้าของหยุนชางค่อยๆ เคร่งขรึมขึ้นมา นางทราบเป็นอย่างดี หากว่าเป็นกองทัพชั้นยอด คนหนึ่งแสนคนนั้นสามารถทำอะไรได้เยอะเหลือเกิน มากจนกระทั่งสามารถทำลายทั้งแคว้นได้

ไม่น่าแปลกใจที่จิ้งอ๋องถูกวางกลอุบายอย่างต่อเนื่อง อาจเป็นเพราะอีกฝ่ายนั้นได้เตรียมพร้อมแล้ว และคิดว่าจิ้งอ๋องนั้นเป็นภัยคุกคามที่อันตรายที่สุด ดังนั้นจึงคิดจะจัดการจิ้งอ๋องก่อนที่จะเริ่มทำการบางอย่าง หยุนชางไม่สามารถจินตนาการได้ว่า หากว่าไม่มีจิ้งอ๋อง แล้วแคว้นหนิงจะเป็นอย่างไรเมื่อเจอกับเหตุการณ์ที่วางแผนมานานเช่นนี้

"ท่านตาเพคะ จิ้งอ๋องถูกพาตัวไปแล้วเพคะ เราต้องตามหาจิ้งอ๋องให้เจอโดยเร็วที่สุดเพคะ ต้องนำเรื่องนี้ไปทูลให้เสด็จพ่อทราบก่อนหรือไม่เพคะ?" หยุนชางรู้สึกว่าในหัวของตนนั้นมีแต่ความว่างเปล่า จึงรีบหันไปหาเซียวหย่วนซานอย่างรวดเร็วและกล่าวเช่นนี้

เมื่อเห็นท่าทีที่ตื่นตระหนกเช่นนี้ของนาง ก็ยิ้มและตบไหล่นาง " ชางเอ๋อร์ ในเมื่อข้าสังเกตเห็นเรื่องนี้ล่วงหน้าแล้ว และเรื่องนี้ยังไม่ได้เลวร้ายมากจนไม่สามารถแก้ไขได้ เจ้าไม่ต้องกังวล ใจเย็น ๆ ส่วนทางฝ่าบาท ข้าจะไปทูลกับท่านเอง ตอนนี้สิ่งที่สำคัญมากที่สุดของเจ้าคือหาจิ้งอ๋องให้เจอ อีกทั้งตาทราบดีว่าเจ้าได้วางกำลังคนไว้ทั่วแคว้นหนิงแล้ว ที่ยิ่งไปกว่านั้นก็คือแม้แต่แคว้นอื่นๆเจ้าก็ได้วางกำลังพลไว้ เจ้าคิดหาวิธีใช้คนเหล่านี้ให้เป็นประโยชน์อย่างมากที่สุด ข้ามั่นใจว่าเจ้าทำได้"

หยุนชางตกตะลึงจึงค่อยๆสงบลงอย่างช้าๆ ท่านตากล่าวได้ถูกต้อง ตนต้องใจเย็นและอย่างได้ร้อนรนเป็นอันขาด "ท่านตามิต้องเป็นกังวลไปเพคะ ชางเอ๋อร์จะกลับไปคิดทบทวนเรื่องนี้ แล้วค่อยมาหารือกับท่านตาอีกครั้งเพคะ"

หลังจากน้อมลาเซียวหย่วนซานไป เมื่อหยุนชางกลับไปที่ตำหนักชิงซินจึงเก็บตัวอยู่ในตำหนักใน เฉี่ยนอินและฉินยีเห็นเพียงนางเอาแต่ขีดเขียนบนกระดาษเพียงลำพัง และสิ่งที่วาดออกมานั้นมีแต่ภาพที่คนอื่นอ่านไม่เข้าใจ

หนึ่งแสนคน แม้จะคิดเอาเพียงเลขรวม นอกจากจะต้องใช้เวลานานในการรวมตัวแล้ว ยังต้องมีคนคอยตอบรับดูแล อีกทั้งตำแหน่งของคนคนนั้นต้องสูงอย่างแน่นอน มิเช่นนั้นคนหนึ่งแสนคนเข้ามาในแคว้นหนิง แล้วหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เป็นเรื่องที่เป็นที่สนใจอย่างมาก แต่กลับไม่มีใครทราบเรื่องนี้เลย ฉะนั้นจึงพิสูจน์ได้ว่า มีใครบางคนปกปิดเรื่องนี้เอาไว้

คนแรกที่หยุนชางนึกถึงคือหนิงเย่

ตัวตนของหนิงเย่ หากเป็นไปตามที่หนิงเฉี่ยนสิบมา หนิงเย่คนปัจจุบันนี้เป็นตัวปลอมอย่างแน่นอน อีกทั้งการปลอมตัวในครั้งนี้ทำมานานกว่าหลายปี นี้ ก่อนหน้านี้ตนไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าใครเป็นคนทำเรื่องนี้ แล้วเหตุใดจึงต้องทำเช่นนี้ เพราะถึงอย่างไรแม้ว่าจวนซุ่นชิ่งอ๋องจะมีฐานะสูงส่ง แต่ก็ไม่มีอำนาจที่แท้จริง แม้ว่าหนิงเย่มีตำแหน่งเป็นท่านอ๋อง แต่เขาก็ไม่มีอำนาจใดๆ เมื่อมองดูเช่นนี้แล้ว กลับรู้สึกว่าหากการดำรงอยู่ของหนิงเย่ เป็นดำรงอยู่เพื่อปกปิดที่มาที่ไปของคนหนึ่งแสนคน หากคิดเช่นนี้กลับดูเหมาะสมและพอดีเป็นอย่างมาก

หนิงเย่ไม่มีอำนาจที่แท้จริง แต่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเหล่าขุนนางในพระราชวัง และเพราะเขาไม่มีอำนาจจึงทำให้เหล่าขุนนางนั้นวางใจเขาเป็นอย่างมาก หากว่าหนิงเย่วางเล่ห์เหลี่ยมบ้างเป็นครั้งคราวและช่วยงานเหล่าขุนนางบ้างเล็กน้อย ข้าคิดว่าคงมีขุนนางหลายท่านเต็มใจที่จะให้เขาช่วย

จำได้ว่าช่วงก่อนหน้านี้ หวังจินฮวนก็กำลังสืบตัวตนของหนิงเย่เช่นกัน เป็นไปได้หรือไม่ว่าจิ้งอ๋องเอะใจกับเรื่องนี้ ฉะนั้นจึงสงสัยตัวหนิงเย่?