ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 384

"ห้องขัง?" จิ่นกุ้ยเฟยตกใจ "องค์หญิงหัวจิ้งเพิ่งจะถูกคุมตัวไปที่นั่นคืนแรกก็เกิดเหตุเพลิงไหม้ขึ้นเลยหรือ? ตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง? คนเจ็บคนตายกันกี่คน? องค์หญิงหัวจิ้งเป็นอะไรหรือเปล่า?"

หยุนชางส่ายหน้า "ยังไม่ทราบเพคะ ตอนนี้หม่อมฉันยังไม่ทราบรายละเอียดที่ชัดเจน แต่ก็ได้ส่งคนไปสืบข่าวแล้ว แต่สถานที่อย่างศาลต้าหลี่นั้น เดิมทีมีการคุ้มกันและรักษาเวรยามแน่นหนา กลับปล่อยให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นมาได้ ที่หม่อมฉันเข้าวังมาวันนี้ ก็เพื่อจะทูลขอให้เสด็จพ่อทรงเพิ่มมาตรการการคุ้มกันของที่นั่นเพคะ"

"เสด็จพ่อของเจ้า......" จิ่นกุ้ยเฟยเงียบไป "คงจะยังไม่ตื่นบรรทมกระมัง จะว่าไป เรื่องก็เกิดขึ้นแล้ว เจ้าคงแก้ไขสิ่งใดไม่ได้ เมื่อวานนี้หนิงหัวจิ้งด่าทอเจ้าสารพัด หากนางจะตายในกองเพลิงข้าก็ไม่รู้สึกอะไร เป็นห่วงก็แต่นักโทษคนอื่นภายในห้องขัง เมื่อมีไฟลุกโชนขึ้นก็ย่อมลุกลามออกไปใหญ่โต"

หยุนชางได้ฟังคำพูดของจิ่นกุ้ยเฟยแล้วก็รู้ว่าจิ่นกุ้ยเฟยไม่ได้คิดอะไรล้ำลึก และนางก็ไม่อยากให้หยุนชางต้องคิดมากด้วย หยุนชางพยักหน้าแล้วพูดว่า "เพคะ ตอนนี้หม่อมฉันจะอยู่รอรับอาหารเช้าที่นี่กับเสด็จแม่ เสด็จแม่ช่วยส่งคนไปเฝ้ารอที่หน้าประตูวังชีอู๋ได้ไหมเพคะ หากเสด็จพ่อตื่นบรรทมแล้วก็ให้นางในไปกราบทูลเสด็จพ่อว่าหม่อมฉันมีเรื่องต้องการเข้าเฝ้าเพคะ"

จิ่นกุ้ยเฟยพยักหน้า นางให้เจิ้งมามาไปเฝ้ารอที่หน้าประตูวังชีอู๋ "นางกำนัลคนอื่นๆเสด็จพ่อของเจ้าไม่รู้จักหรอก อีกอย่างถ้าส่งคนอื่นไป เกรงว่านางจะกลัวเสด็จพ่อของเจ้าแล้วจะกราบทูลตะกุกตะกัก"

หยุนชางได้ฟังแล้วก็มองไปยังนางกำนัลคนอื่นๆ นางเลิกคิ้ว นี่นางไม่เคยคำนังถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย นางกำนัลในที่ประทับของเสด็จแม่ เมื่อจะเรียกใช้ก็ต้องเลือกคนที่เชื่อใจได้ เมื่อนางกลับถึงจวนอ๋อง จะต้องให้เฉี่ยนอินรวบรวมรายชื่อนางกำนัลฝ่ายตนเองออกมาให้หมด แล้วคัดเลือกผู้ที่หน่วยก้านดีมาคอยรับใช้เสด็จแม่

ในขณะที่เริ่มทานมื้อเช้า ก็เห็นเจิ้งมามาเชิญเสด็จจักรพรรดิหนิงเข้ามาแล้ว จักรพรรดิหนิงทอดพระเนตรไปที่จิ่นกุ้ยเฟยและหยุนชาง "ได้ยินว่าเจ้ารีบเข้าวังมาแต่เช้า มีเรื่องร้อนใจอะไรมาหรือ?"

เมื่อหยุนชางได้ยินจักรพรรดิหนิงตรัสถามเช่นนี้ ก็รู้ได้ทันทีว่าจักรพรรดิหนิงคงยังไม่รู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น เมื่อจักรพรรดิหนิงเสด็จออกมาจากวังชีอู๋ก็ได้พบกับเจิ้งมามาเสียก่อน หากจักรพรรดิหนิงได้เสด็จไปยังตำหนักฉินเจิ้งมาแล้ว มีหรือจะไม่ทรงทราบข่าว ป่านนี้ผู้พิพากษาสูงสุดแห่งศาลต้าหลี่คงจะไปคอยเข้าเฝ้าจักรพรรดิหนิงอยู่หน้าตำหนักฉินเจิ้งแล้ว ผู้พิพากษาสูงสุดแห่งศาลต้าหลี่ไม่สามารถเข้ามาในเขตวังหลังได้ หยุนชางจึงได้โอกาสเข้าเฝ้าจักรพรรดิหนิงก่อน เป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน......

หยุนชางรีบกราบทูล "เสด็จพ่อเพคะ เช้าวันนี้หม่อมฉันได้รับรายงานมาว่า ห้องขังในศาลต้าหลี่ถูกลอบวางเพลิงเพคะ นี่ก็ผ่านมาได้ราว 2 ชั่วยามแล้ว หม่อมฉันได้ส่งคนไปสืบต้นสายปลายเหตุแล้ว จำนวนคนเจ็บและคนตายตอนนี้ยังไม่แน่ชัด หม่อมฉันอยากจะทูลเชิญเสด็จพ่อ ให้เสด็จไปทอดพระเนตรสถานการณ์กับหม่อมฉันหน่อยน่ะเพคะ"

"ห้องขังถูกลอบวางเพลิง?" จักรพรรดิหนิงแทบไม่อยากเชื่อ พระองค์ทรงนิ่งไปสักพัก แล้วตรัสว่า "ไฟไหม้คุกหาได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเจ้าไม่ ไยเจ้าจึงคิดที่จะไปดูเล่า?"

เมื่อหยุนชางได้ฟังเช่นนั้นก็ทำสีหน้าสลด "เสด็จพ่อคงจะทรงทราบดีกว่าหม่อมฉัน ตอนนี้ห้องขังในศาลต้าหลี่เป็นสถานที่จองจำของผู้ใด เมื่อวานนี้หม่อมฉันกับเสด็จพี่มีปากเสียงรุนแรงกันในตำหนักจินหลวน หากเสด็จพี่ถูกไฟครอกตายอยู่ในนั้น ผู้คนจะพากันเพ่งเล็งหม่อมฉันได้ หม่อมฉันอยากจะไปแสดงความบริสุทธิ์ใจเท่านั้นเองเพคะ"

เมื่อได้ฟังหยุนชางพูดดังนั้นแล้ว จิ่นกุ้ยเฟยรู้สึกตกใจ แต่นางก็ยังคงพยายามครุ่นคิด "เป็นอย่างนี้เองหรือ ผู้ที่ลอบวางเพลิงจงใจจะโยนมลทินให้กับเจ้า?" จิ่นกุ้ยเฟยหน้าซีด "ที่ห้องขังมีนักโทษมากมาย และยังมีผู้คุมอีก หากคนเหล่านั้นบาดเจ็บสาหัสหรือเสียชีวิต เกรงว่าผลที่ตามมาคงจะเป็นปัญหาใหญ่ให้เราต้องตามแก้"

หยุนชางพยักหน้า นางก็คิดเห็นเหมือนกันกับจิ่นกุ้ยเฟย

จักรพรรดิหนิงไตร่ตรองอยู่ชั่วครู่แล้วจึงตรัสว่า "เช่นนั้น ข้าจะไปดูศาลต้าหลี่กับเจ้า"