ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 481

"หลี่เฉี่ยนโม่คนนี้ดูเป็นคนดี คนดูแลประตูก็เข้าใจมารยาทเช่นนี้" เฉี่ยนอินพึมพำเบาๆ

ผ่านไปครู่หนึ่ง ประตูก็เปิดออกอีกครั้ง ไม่ใช่คนดูแลประตูที่ออกมา แต่เป็นชายหนุ่มที่มีใบหน้าที่ดูสะอาดสะอ้าน เขามองไปที่หยุนชางและเฉี่ยนอินจากนั้นรีบโค้งมือและกล่าวว่า "ข้าน้อย หลี่เฉี่ยนโม่ เชิญท่านทั้งสองเข้ามาข้างใน"

หยุนชางพยักหน้า และพูดกับคนดูแลประตูที่ที่อยู่ข้างหลังหลี่เฉี่ยนโม่ "เราเพิ่งมาจากเมืองหลี และได้นำของฝากมามากมาย อยู่บนรถม้า ต้องขอรบกวนพี่ชายท่านนี้ช่วยไปเอาด้วยได้หรือไม่"

คนดูแลประตูตอบรับอย่างรวดเร็ว หยุนชางจึงตามหลี่เฉี่ยนโม่เข้าไปในจวน จวนหลี่นั้นเรียบง่ายมาก ด้านหน้าเป็นสวนที่มีดอกไม้และต้นไม้ และมีหินตั้งตระหง่านอยู่ตรงกลาง เข้าไปด้านในจะเจอโถงดอกไม้ ลอดโถงดอกไม้ แล้วเดินเข้ามา เป็นลานที่ใหญ่ขึ้น ในลานมีสระบัวขนาดเล็กเปิดออกด้วยดอกบัวบ้าง สระบัวแบ่งลานออกเป็นสองฝั่ง เชื่อมต่อกันด้วยทางเดิน มีเซียงฝางทั้งสองด้าน

หลี่เฉี่ยนโม่พาหยุนชางเข้าไปในห้องด้านซ้ายมือ ดูเหมือนเป็นห้องหนังสือ หยุนชางหาได้ยากนักที่จะเห็นว่าห้องหนังสือของคนทั่วไปจะใหญ่โตเยี่ยงนี้ มีชั้นหนังสือที่อัดแน่น บนชั้นเต็มไปด้วยหนังสือ และไม่มีของตกแต่งอย่างอื่น ห้องหนังสือนั้นเรียบง่าย มีโต๊ะหนึ่งตัว และเก้าอี้สองสามตัว

หยุนชางและเฉี่ยนอินเข้ามาในห้อง หลี่เฉี่ยนโม่ก็ปิดประตู หันหลังกลับและโค้งคำนับหยุนชาง "ข้าน้อยขอคารวะนายหญิง"

หยุนชางพยักหน้าเบาๆ ใช้เสียงของตัวเอง "ลุกขึ้น"

หลี่เฉี่ยนโม่กระตุกมุมปากของเขาเล็กน้อย และมองที่หยุนชาง พูดด้วยเสียงเบาว่า "นายหญิงใช้เสียงผู้ชายพูดเถอะขอรับ ข้าน้อยรู้สึกว่า... เอ่อ ยากที่จะยอมรับ ยากที่จะยอมรับ"

หยุนชางยิ้ม ก็ทำตามที่เขาร้องขอ "ตอนนี้ที่จวนกั๋วกงและจวนรุ่ยอ๋องถูกจับตาดูอยู่ ข้าจะขอพักอยู่ที่นี่สักพัก ได้หรือไม่"

หลี่เฉี่ยนโม่รีบพูด "ข้าน้อยจะให้คนไปทำความสะอาดเซียงฝางทางด้านขวาทันทีขอรับ"

หยุนชางพยักหน้าและนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ หลี่เฉี่ยนโม่ลุกจึงขึ้น หยิบกาน้ำชาบนโต๊ะ รินน้ำชาให้หยุนชาง และกล่าวว่า "ข้าน้อยฟัง เซียงกุ้ยผินกล่าวว่า นายหญิงยังอยู่เมืองหลี ยังคงคิดว่าต้องใช้เวลาสักระยะกว่าที่นายหญิงจะกลับมา"

"ถ้าอยู่เมืองหลีจะได้ชมที่สนุกของเมืองจิ่นได้อย่างไร" หยุนชางหยิบถ้วยน้ำชาขึ้นมาจิบชา แล้วพูดว่า "สถานการณ์ในเมืองจิ่นตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง"

หลี่เฉี่ยนโม่กล่าวอย่างเร่งรีบ "นายหญิงมาได้จังหวะพอดี ได้ยินว่าบ่ายนี้ นายหญิง เอ่อ ศพของพระชายารุ่ยจะส่งมาที่เมืองจิ่น"

"อากาศร้อนมากเยี่ยงนี้ หลายวันแล้ว เกรงว่าร่างนี้จะเน่าเสียไม่เป็นรูปเป็นร่างไปนานแล้ว และถ้าข้าบอกว่ามันเป็นร่างของฝ่าบาท คิดว่าก็คงจะมีคนเชื่อ" หยุนชางเกี่ยวที่มุมปากของนางและทำเสียงอย่างเย็นชา "เสิ่นซู่เฟยถูกฮองเฮาใช้แผนอุบายเยี่ยงนี้ ก็ไม่การเคลื่อนไหวใดๆหรือ"