ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 572

หยุนชางนำหลิวหมิงและคนอื่นๆเดินจูงม้ามุ่งหน้าไปทางโรงเตี๊ยมหลังถัดไป เสี่ยวเอ้อร์มองดูพวกเขาอยู่นานแล้วจึงร้องออกมาว่า "ประเดี๋ยวก่อนขอรับ โรงเตี๊ยมส่วนหลังยังพอมีห้องว่างอยู่ แต่เป็นห้องที่เถ้าแก่แยกไว้ให้พวกเราพัก พวกท่านมากันไม่มาก มีแค่เพียง 7 คน และยังมีแต่ผู้ชาย พวกเราจะจัดห้องให้พวกท่านพักกัน 3 ห้องก็แล้วกัน นี่ก็ดึกมากแล้ว จะไปหาที่พักข้างหน้าก็เกรงว่าจะไม่มีห้องว่างแล้วขอรับ"

หยุนชางยืนคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็เห็นว่าสิ่งที่เสี่ยวเอ้อร์คนนี้พูดมาดูเข้าที นางพยักหน้า "เช่นนั้นก็ต้องขอรบกวนพี่ชายด้วยแล้วกัน"

เสี่ยวเอ้อร์สั่งให้คนมาช่วยจูงม้าไปเก็บแล้วพาพวกเขาเดินเข้าไปในโรงเตี๊ยม "พวกท่านโปรดรอที่ห้องโถงตรงนี้สักครู่ ข้าน้อยได้ให้คนไปจัดเตรียมห้องไว้แล้ว ประเดี๋ยวข้าน้อยจะไปนำน้ำชามาให้"

"ให้คนทำอาหารมาด้วยเลยก็แล้วกัน พวกเรารีบเดินทาง ยังไม่ได้ทานอะไรกันมาเลย" เฉี่ยนจั๋วพูดกับเสี่ยวเอ้อร์

เสี่ยวเอ้อร์รับคำ เฉี่ยนหลิ่วก็ได้พูดต่อไปว่า "ขอเป็นอาหารที่รสไม่จัดมาสัก 2-3 อย่าง ส่วนจานอื่นๆก็นำอาหารจานเด็ดของโรงเตี๊ยมพวกเจ้ามาก็แล้วกัน"

เสี่ยวเอ้อร์ได้ฟังก็ตาเป็นประกาย เขารีบตอบกลับในทันที "ได้เลยขอรับ!"

เมื่อหยุนชางได้ยินเฉี่ยนหลิ่วสั่งอาหารเช่นนั้น นางก็ยิ้มออกมาอย่างสุขใจ มือของนางลูบไปที่ท้องน้อยๆ โชคดีที่เด็กน้อยในครรภ์เฉลียวฉลาด แม้จะผ่านการเดินทางอันยากลำบากมายาวนาน แต่เขากลับไม่งอแงหรือแผลงฤทธิ์แต่อย่างใด

คงเป็นเพราะล่วงเลยเวลารับประทานอาหารมาแล้ว ห้องโถงในโรงเตี๊ยมจึงเหลือแค่เพียงพวกเขาไม่กี่คน นานๆทีจะมีแขกคนอื่นๆขึ้นๆลงๆบันไดเพื่อเรียกหาเสี่ยวเอ้อร์

รอเพียงชั่วอึดใจ อาหารก็เริ่มนำมาวางไว้บนโต๊ะ พวกเขาลงมือรับประทาน สักพักหนึ่ง เสี่ยวเอ้อร์ก็เดินมาบอกว่า "ห้องพักของพวกท่านเตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้ว เชิญทางนี้ขอรับ"

หยุนชางและคนอื่นๆเดินตามเสี่ยวเอ้อร์ไปที่ส่วนหลังของโรงเตี๊ยม ที่นั่นตกแต่งอย่างเรียบง่าย มีเพียงโต๊ะหิน 2 ตัวกับเก้าอี้หินจำนวนหนึ่ง มีห้องพักเรียงติดกันอยู่ 1 แถว เสี่ยวเอ้อร์นำคนทั้งสามไปที่ห้องด้านขวาสุด "จากห้องนี้นับไปอีกสามห้องจะเป็นห้องของพวกท่าน ภายในห้องไม่ได้ตกแต่งสวยงามมากนัก ต้องขออภัยด้วยนะขอรับ"

เฉี่ยนหลิ่วหยิบเงินจากแขนเสื้อออกมาแล้วส่งมอบให้กับเสี่ยวเอ้อร์ นางยิ้มแล้วพูดกับเขาว่า "ลำบากพี่ชายจริงๆเลย"

เสี่ยวเอ้อร์เดินจากไปด้วยความสุขใจ หลิวหมิงเอ่ยขึ้นกับทุกคนว่า "คืนนี้ให้พระชายาบรรทมที่ห้องนี้ แม่นางทั้งสองนอนห้องข้างๆ ส่วนพวกเราก็นอนเบียดกันหน่อยคงไม่มีปัญหา"

หยุนชางยิ้มพลางส่ายหน้า "ข้ากับเฉี่ยนหลิ่วและเฉี่ยนจั๋วสามคนนอนห้องเดียวกันก็ได้ ข้าชินกับการที่มีพวกนางคอยอยู่ใกล้ๆ รบกวนท่านทั้งสองโปรดช่วยดูสถานการณ์ที่ด้านนอก ผู้บัญชาการหลิวเชิญตามข้าเข้ามา พวกเราจะหารือกันว่าวันรุ่งขึ้นจะต้องทำอะไรบ้าง"

หลิวหมิงดูเหมือนยังมีเรื่องที่อยากจะพูดต่อ แต่หยุนชางก็ได้เดินเข้าไปในห้องแล้ว หลิวหมิงเห็นดังนั้นจึงจำต้องเดินตามไป ภายในห้องดูธรรมดาอย่างที่เสี่ยวเอ้อร์ได้กล่าวไว้ มีเตียง 1 เตียง โต๊ะ 1 ตัว ชั้นวางของที่มีอ่างเล็กๆและผ้าวางอยู่

หยุนชางหาได้ใส่ใจไม่ นางเดินไปนั่งลงข้างๆโต๊ะ นางมองมาที่หลิวหมิงและยิ้ม "เชิญผู้บัญชาการหลิวนั่งก่อน"

หลิวหมิงยังไม่ทันได้นั่งลง หยุนชางก็ได้นำแผนที่ออกมาแล้วกางลงบนโต๊ะ "มีคนจากต่างถิ่นหลั่งไหลเข้ามาภายในเมืองเชียนเฉิงอย่างรวดเร็ว ที่นี่กำลังเป็นที่น่าจับตาของใครหลายๆคน แม้ว่าตอนนี้จะมีงานเฉลิมพระชนมพรรษาของฮ่องเต้มาเป็นเหตุผลในการมาเยือน แต่พวกเราก็ควรที่จะให้กองทหารอวี้หลินออกไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุด"

สายตาของหยุนชางจับจ้องไปที่แผนที่แล้วพูดออกมาเบาๆว่า "การออกไปจากที่นี่ทำได้ไม่ยาก แต่การที่จะได้เข้าไปใกล้กองกำลังทหารขององค์หญิงใหญ่โดยไม่ให้พวกเขารู้ตัว นั่นแหละคือปัญหาใหญ่"

หลิวหมิงขมวดคิ้ว เขาพยักหน้าพลางพูดขึ้นมาว่า "กองทหารอวี้หลินมีจำนวนไพร่พลมากมาย หากค่อยๆส่งคนไปจัดการ ก็จะเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น แต่ถ้าหากพวกเราบุกไปพร้อมกันทีเดียว ก็จะต้องถูกจับได้เป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ"

หลิวหมิงพูดจบ ทั้งเขาและหยุนชางก็เงียบกันไปพักใหญ่ หลังจากนั้น หลิวหมิงก็ได้พูดขึ้นว่า "แต่กองทหารอวี้หลินมีการเคลื่อนพลที่รวดเร็ว หากเป็นยามราตรีล่ะก็ อาศัยความมืดสนิทของท้องฟ้าในการลงมือปฏิบัติภารกิจ หากไม่เกิดเหตุสุดวิสัยขึ้นมา ก็อาจรอดจากการถูกจับได้พ่ะย่ะค่ะ"

หยุนชางพยักหน้าเบาๆ "เพื่อเป็นการป้องกันเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ ข้าจะส่งสายลับกลุ่มเล็กไปที่เขากิเลน จะต้องหาทางทำลายฐานการสื่อสารของพวกเขาให้ได้ เพื่อเป็นการถ่วงเวลาพวกเขาเอาไว้"

หลิวหมิงพยักหน้ารับคำ "พ่ะย่ะค่ะ เช่นนั้นก็ตกลงตามนี้ วันนี้เกรงว่าจะไม่สะดวกเสียแล้ว ในช่วงกลางวันของวันพรุ่งนี้ หม่อมฉันจะให้คนไปหาโรงเตี๊ยมแห่งใหม่ พวกเราจะลงมือคืนวันพรุ่งนี้ พระชายาโปรดรอฟังข่าวจากพวกเราอยู่ในโรงเตี๊ยมเถิดพ่ะย่ะค่ะ"

"ไม่เป็นไร ข้าจะไปด้วย ข้าไม่ได้บอบบางอย่างที่ผู้บัญชาการหลิวคิดหรอกนะ" หยุนชางม้วนแผนที่แล้วส่งให้กับหลิวหมิง "แผนที่นี้ ผู้บัญชาการหลิวจงนำไปประกอบการวางแผนจัดวางกองกำลัง คืนนี้รีบพักผ่อนเถอะ เก็บเรี่ยวแรงเอาไว้ต่อสู้กับวันพรุ่งนี้"