ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 649

หลินโยวหรานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงค่อย ๆ กล่าวออกมาว่า " เมื่อครู่คำพูดที่ได้ยินจากด้านนอก. หม่อมฉันล้วนแต่ได้ยินทั้งหมดแล้วเพคะ หม่อมฉันมิเคยคิดเลยว่าจะเป็นเสียนฮูหยิน. ทว่า. หม่อมฉันกลับนึกขึ้นมาได้อีกอย่างหนึ่งว่า. เมื่อตอนที่หม่อมฉันเพิ่งจะรู้ตัวว่าตนเองตั้งครรภ์นั้น ก่อนวันงานเลี้ยงส่งท้ายปีเก่า เสียนฮูหยินนำกล่องชาดทาปากสีแดงมามอบให้หม่อมฉัน"

"ชาดทาปาก" หยุนชางพลันขมวดคิ้วลง ภายในใจรู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก "หากแต่ ก่อนงานเลี้ยงวันส่งท้ายปีเก่า เจ้ายังเป็นเพียงแค่ไฉเหรินมิใช่หรือ เสียนฮูหยินส่งชาดทาปากมาให้เจ้าเช่นนี้เพื่อเฉลิมฉลองที่เจ้าได้รับความโปรดปรานงั้นหรือ ? "

หลินโยวหรานพลันส่ายหน้าไปมา. ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงกล่าวออกมาว่า "น่าจะไม่ใช่เช่นนั้นเพคะ. ก่อนหน้านั้น หม่อมฉันถูกเสนอชื่อให้เป็นเป็นผู้ที่มีความสามารถในครั้งนั้น เสียนฮูหยินจึงให้คนส่งของมาให้ หม่อมฉันจำได้ว่าของที่ส่งมาในครั้งนั้นเป็นผ้าพับหยุนจิ่น. ส่วนชาดทาปากนั้น เป็นตอนที่หม่อมฉันตั้งครรภ์ได้ไม่นานเพคะ หม่อมฉันย่อมจำได้อย่างแม่นยำ เนื่องจากว่ายามตั้งครรภ์ หม่อมฉันจึงมิได้ทาชาดอีกเลย ทว่าวันนั้นเสียนฮูหยินมาเยี่ยมเยียน. พลันพูดถึงร้านค้าเฉียนสุ่ยอี้เหรินว่า กลิ่นของชาดหอมสดชื่นเป็นอย่างมาก ของในเฉียนสุ่ยอี้เหรินเป็นสิ่งของที่ยากจะได้มา เนื่องจากว่ามารดาของเสียนฮูหยินส่งมาให้นางใช้ในวังหลวง นางจึงส่งมาให้หม่อมฉันหนึ่งกล่องเพคะ "

หลินโยวหรานชะงักไปครู่หนึ่ง จึงพูดขึ้นมาอีกว่า "หม่อมฉันรู้มาว่าร้านเฉียนสุ่ยอี้เหริน. เซียงกุ้ยผินเคยเล่าให้หม่อมฉันฟังมาบ้างแล้ว ว่าเป็นร้านค้าของพวกเรา หม่อมฉันจึงมิได้ติดใจสงสัยอันใด จึงได้เก็บกล่องนั้นกลับมาด้วย หลังจากนั้นไม่นาน หม่อมฉันก็พบเห็นของชิ้นนี้ผ่านตาบ้าง ชาดทาปากนั้นมิได้มีปัญหาอันใด อีกทั้งยังเป็นสินค้าของเฉียนสุ่ยอี้เหรินอีก. หม่อมฉันจึงมิได้แตะต้อง ทว่า ก่อนหน้านั้นเซียงกุ้ยผินเคยกำชับหม่อมฉันมาว่า ผู้ที่ตั้งครรภ์ควรใช้ชาดทาปากอย่างระมัดระวัง หม่อมฉันจึงมิเคยได้ใช้มันเลย. จนไม่กี่วันที่มานี้ เสียนฮูหยินถามหม่อมฉันว่าเหตุใดหม่อมฉันถึงไม่ใช้มัน ? หม่อมฉันรู้สึกผิดกับการแต่งกายเช่นนั้น จึงได้หยิบมาใช้เป้นบางครั้งบางครา"

หยุนชางพลันขมวดคิ้วลง "ชาดทาปากอันนั้นอยู่ที่ใดแล้ว ?"

หลินโยวหรานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง "ก่อนที่หม่อมฉันจะย้ายมาอยูที่ตำหนักเซียงจู๋ ของใช้อันเก่าทั้งหมดไม่ได้ทำการขนย้ายมาที่นี่เลยเพคะ เกรงว่าคงจะอยู่ที่ตำหนักเดิม. ไม่รู้ว่าข้ารับใช้จะนำของพวกนั้นไปทิ้งแล้วหรือยัง หากแต่ตำหนักเดิมของหม่อมฉันยังมิได้มีผู้ใดเข้าไปอยู่ หวางเฟยลองส่งคนไปค้นหาดูได้เพคะ หม่อมฉันคิดว่า ในตอนนั้นเสียนฮูหยินคงจะสงสัยในตัวหม่อมฉันว่าตั้งครรภ์แล้วหรือไม่ จึงได้ส่งชาดทาปากมาลองเชิงหม่อมฉัน"

หยุนชางพยังหน้าเล็กน้อย มิรู้ว่าควรจัดลำดับความเป็นไปเช่นไรดี พลางครุ่นคิดอยู่ในใจชั่วครู่ จึงถามอย่างระเอียดว่า หลินโยวหรานวางชาดทาปากไว้ที่ใด แล้วจึงให้องครักษ์เงาปลอมตัวเป็นข้ารับใช้ไปส่งจดหมายพร้อมไปสำรวจที่ตำหนักแห่งนั้น

หากแต่มีข้ารับใช้คนหนึ่งพลันเปิดม่านเดินเข้ามา พร้อมกระซิบกับหยุนชางว่า "พระชายารุ่ยอ๋อง. เมื่อครู่ข้ารับใช้คนสนิทของฮองเฮาเหนียงเหนียงได้ติดต่อกับหน่วยเงาที่อยู่ในตำหนักเซียงจู๋ เสมือนว่ากำลังส่งจดหมายหากันเพคะ"

หยุนชางได้ยินเช่นนั้น พลันเลิกคิ้วขึ้นมา พร้อมมุมปากที่กระตุกรอยยิ้มขึ้นมาอย่างเย็นชา "ฮองเฮาเหนียงเหนียงของพวกเรามิได้โง่ พวกเราช่วยนางกำจะนางสนมไปได้หนึ่งคน นางคงจะดีใจเป็นอย่างมากที่ได้เห็นเช่นนี้ เกรงว่า คงกำลังส่งคนเข้าไปสอดแผนการอยู่กระมัง"

หยุนชางกังวลว่า หากนางได้ออกไปแล้ว. เกรงว่าจะเป็นการยากเมื่อต้องเข้ามาในห้องอีกรอบ ดังนั้น จึงได้แต่รอเบาะแสภายในตำหนัก รอจนองครักษ์เงาเข้ามารายงานเบาะแสที่ค้นพบ

"หวางเฟย ฮองเฮาเหนียงเหนียงถามว่า อาการของฮุยจาวอี๋เกิดอะไรขึ้นหรือเพคะ ? ต้องการหมอหลวงหรือไม่ ? " พลันมีข้ารับใช้คนหนึ่งเปิดม่านเข้ามาถาม ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

หยุนชางขบคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงตอบไปว่า "ไปรายงานฝ่าบาทและฮองเฮาเหนียงเหนียงว่าฮุ่ยจาวอี๋มิได้เป็นอันใดมาก หากแต่นางมีอาการแน่นหน้าอกเล็กน้อย ข้ากำลังเฝ้าดูอาการให้นางอยู่. อีกชั่วครู่ข้าจะออกไป"

ข้ารับใช้พลันรับคำแล้วถอยกายจากไป

รอจนราว ๆ ครึ่งชั่วยาม ก็สามารถหากล่องชาดทาปากของหลินโยวหรานที่ตำหนักเดิมจนพบ เมื่อหยุนชางเปิดกล่องออกมานั้น พลันสูดดมกลิ่นอย่างละเอียด ชาดทาปากมิได้มีความผิดปกติอันใด ทว่า ชาดทาปากมีกลิ่นอ่อน ๆ ของน้ำหอมของดอกโม่ลี่ ชาดส่วนใหญ่ของร้านเฉียนสุ่ยอี้เหรินมักจะมีส่วนผสมของดอกไม้ใส่ลงไป ทว่า ชาดชิ้นนี้คงจะเป็นชาดที่ทำจากดอกโม่ลี่เป็นแน่ กลิ่นของดอกโม่ลี่มีความหอมอ่อน ๆ หากแต่ไม่เป็นผลดีต่อสตรีที่ตั้งครรภ์ หากสตรีที่ตั้งครรภ์ทาสีชาดที่ทำจากดอกโม่ลี่แล้ว จะทำให้เกิดอารปวดหัวได้ง่าย รวมไปถึงอาการคลื่นไส้และอาเจียนออกมา

หยุนชางพลันค่อย ๆยิ้มอย่างเย็นชาออกมา พลางยิ้มแล้วกล่าวออกมาว่า "ก่อนหน้านั้นเจ้าอาการแย่มาก ๆ เป็นไปได้ว่า. ต้นเหตุจะเกิดมาจากชาดทาปากชิ้นนี้ "

หลินโยวหรานได้ยินเช่นนั้น พลันชะงักไปชั่วครู่ แววตาพลันฉายแววตื่นตระหนกออกมา เพียงครู่หนึ่งกล่าวต่อไปว่า "จะเป็นเช่นนั้นไปได้อย่างไร. ก็ชาดชิ้นนี้. เป็น"