ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 738

หญิงสาวนางนั้นรีบใช้อีกมือปิดปากของหนิงเชียนแล้วพลิกตัวขึ้นเตียงไปนอนราบอยู่ด้านข้างนาง

"เซียงเฟยอย่าได้กลัวไป ข้าคือเฉี่ยนเหยียน" เสียงลมหายใจของหญิงสาวผู้นั้นดังขึ้นข้างกายของหนิงเชียน

เฉี่ยนเหยียน หนิงเชียนตะลึงงันไปครู่หนึ่งจึงนึกขึ้นได้ คนผู้นี้ดูเหมือนจะเป็นคนของนายท่าน นางบอกว่านายท่านให้นางมาหาเซียงเฟย

ต่อมาเมื่อนายท่านเข้าวังแล้วก็ถามเกี่ยวกับความเป็นมาของนาง

เพียงแต่เหตุใดนางจึงไปอยู่ใต้เตียงได้

หญิงสาวที่นางบอกว่าชื่อเฉี่ยนเหยียนจึงรีบตอบนาง "ก่อนหน้านี้ที่ท่านจะไปยังตำหนักเว่ยยางได้ไม่นานก็มีคนมาบอกให้นางกำนัลทั้งหมดออกไป ข้ารู้สึกว่าผิดปกตินักจึงได้อาศัยตอนที่ทุกคนไม่รู้ตัวหลบซ่อนอยู่ใต้เตียง"

หนิงเชียนตกใจ นางหลบอยู่ใต้เตียงมานานเช่นนี้กลับไม่ถูกผู้ใดค้นพบ

ในขณะที่ในใจของนางกำลังตื่นตะลึงอยู่นั้นก็ได้ยินเฉี่ยนเหยียนบ่นเบาๆ "ข้าหิวแล้ว"

หนิงเชียนอดหัวเราะออกมาไม่ได้ นางถอนหายใจแล้วจึงพยักหน้าชี้ไปที่ใต้เตียง

เฉี่ยนเหยียนรีบรับคำและกลับไปซ่อนตัวอยู่ที่ใต้เตียงอีกครั้ง หนิงเชียนลุกขึ้นไปจุดตะเกียงบนโต๊ะ ชิงไต้จึงรีบเข้ามา "ดึกขนาดนี้แล้วท่านยังไม่นอนอีกหรือเพคะ?"

หนิงเชียนขมวดคิ้วแล้วพยักหน้าน้อยๆ "ไปนำมื้อดึกมาให้ข้าเถอะ ตอนกลางวันข้านอนเยอะไปหน่อยจึงนอนไม่ค่อยหลับ ตอนนี้รู้สึกหิวเล็กน้อย"

ชิงไต้เหลือบมองหนิงเชียน เมื่อเห็นว่านางมีสีหน้าเป็นปกติก็พยักหน้าแล้วจึงออกไป

ไม่นานชิงไต้ก็กลับมาพร้อมอาหาร นางให้ชิงไต้วางอาหารลงแล้วไล่นางออกไป จากนั้นจึงยกชามน้ำนมวอลนัทเดินไปที่ข้างเตียงแล้วส่งให้ผู้ที่อยู่ใต้เตียง

ด้านล่างจึงมีเสียงซดอาหารดังขึ้น หนิงเชียนนั่งนิ่งอยู่ข้างเตียงพลางคิดในใจว่าเฉี่ยนเหยียนอยู่ที่นี่ นางจะอาศัยความสามารถของเฉี่ยนเหยียนออกไปอย่างไรดี

นางเชี่ยวชาญการแปลงโฉมเป็นที่สุด หากนางและเฉี่ยนเหยียนต่างก็ปลอมตัวเป็นอีกฝ่าย...

ไม่นานเฉี่ยนเหยียนก็กินเสร็จและยื่นชามคืน หนิงเชียนรับมาและนำโจ๊กถั่วแดงอีกด้วยยื่นให้นาง

เมื่อเฉี่ยนเหยียนกินหมดแล้ว หนิงเชียนจึงเรียกชิงไต้เข้ามาเก็บของ ขณะที่ชิงไต้กำลังเก็บของเข้าไปในถาด หนิงเชียนก็เอ่ยว่า "ไม่รู้ว่าฝ่าบาทจะจัดการกับฮองเฮาอย่างไรหรือ?"

มือของชิงไต้ชะงักไป แต่นางก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา

หนิงเชียนจึงพูดต่อ "ฝ่าบาทมีคำสั่งให้ข้าพักฟื้นอยู่ในตำหนัก แต่ไม่ได้บอกว่าห้ามให้ข้ารู้ ผู้ที่ทำร้ายข้าจนแท้งเป็นอย่างไรบ้างแล้ว...

ชิงไต้ยิ้มเย็นแล้วจึงตอบเรียบๆ "พบร่องรอยน้ำมันชะมดในกำยานซูเหอเซียงที่ตำหนักเว่ยยาง ฝ่าบาทโกรธมากจึงให้กรมวังนำตัวเหล่าข้ารับใช้ในตำหนักเว่ยยางไปสอบสวนเพคะ"

น้ำมันชะมดงั้นหรือ

หนิงเชียนยกยิ้มมุมปากขึ้นเล็กน้อย ก็ไม่ได้เป็นอะไรที่แปลกใหม่นัก แต่กลับได้ผลดีอย่างยิ่ง

อีกทั้งน้ำมันชะมดไม่เหมือนกลิ่นชะมดที่เพียงดมก็สามารถได้กลิ่นออกมา น้ำมันชะมดนั้นไม่ได้มีกลิ่นรุนแรงแต่สรรพคุณกลับเยี่ยมยอดทั้งยังหาได้ยาก

เพียงแต่ไม่รู้ว่าหากฮองเฮารู้ว่านี่เป็นหลุมพรางของเซี่ยหวนอวี่จะมีปฏิกิริยาเช่นไร

หนิงเชียนคิดแล้วจึงคลี่ยิ้มออกมา ในวังหลังนั้นทั้งสกปรกและซับซ้อนกว่าที่อื่นเป็นร้อยเท่าพันเท่า