ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 772

หยุนชางมิได้โต้แย้งแต่อย่างใด นางได้แต่ยิ้มและตอบกลับไปว่า "ข้าคิดว่าบนโลกนี้มีผู้คนมากมาย จะให้องค์พระปกป้องคุ้มครองคนทุกคนก็คงจะไม่ไหว ข้าจึงได้มอบโอกาสที่จะได้รับการปกป้องคุ้มครองจากองค์พระให้กับผู้อื่นน่ะค่ะ"

นับถือในพระพุทธศาสนา? หยุนชางยิ้ม หากองค์พระสามารถปกป้องคุ้มครองนางได้จริง เช่นนั้นในอดีตชาติ ลูกของนางจะยังคงปลอดภัยดีหรือไม่?

ท่านฮูหยินจ้าวพยักหน้า แล้วจึงถอนหายใจออกมาเบาๆ "ใช่แล้ว คงจะปกป้องคุ้มครองคนทุกคนไม่ไหวหรอกนะเพคะ"

เมื่อพูดจบ นางก็เปลี่ยนเรื่องการสนทนา "ทรงมีเรื่องอะไรหรือเปล่า เหตุใดจู่ๆจึงมาที่นี่ได้? แล้วหลังจากนี้จะต้องไปที่ใดอีกหรือไม่?"

หยุนชางหาได้มีสิ่งใดต้องปิดบังไม่ นางก้มหน้าลงแล้วพูดออกมาว่า "ท่านอ๋องเจ็ดแห่งแคว้นเซี่ยและชางเจียชิงซูแห่งแคว้นเย้หลางได้ร่วมมือกัน พวกเขาเพ่งเล่งมาที่ท่านอ๋อง ต้องการเอาชีวิตท่านอ๋อง ท่านอ๋องจึงคิดวิธีรับมือขึ้นมา อีกสองวันก็จะต้องเสด็จไปที่เมืองหวายอิน"

ท่านฮูหยินจ้าวเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะหันหน้ามามองหยุนชาง "เมืองหวายอิน เป็นเมืองที่เราเคยเดินทางผ่านมาก่อนหน้านี้นี่?"

หยุนชางพยักหน้า

"ที่นั่นไม่เหมาะสำหรับการระดมไพร่พลเลยนะ" ท่านฮูหยินจ้าวเอ่ยขึ้นพร้อมกับขมวดคิ้ว "แคว้นเซี่ยระส่ำระสายได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ? พี่น้องสังหารกันเอง ฮ่องเต้แห่งแคว้นเซี่ย......ไม่ทรงสนพระทัยเลยหรือ?"

หยุนชางก้มหน้า นัยน์ตาของนางดูว่างเปล่า "ถึงอย่างไรทั้งสองพระองค์ก็ทรงเป็นเลือดเนื้อเชื้อไข ท่านอ๋องเจ็ดได้อยู่กับฮ่องเต้มาเป็นเวลาหลายปี คงมีความผูกพันธ์มากเป็นพิเศษ ท่านฮูหยินคงจะทราบอุปนิสัยของท่านอ๋องดี เขามักจะเย็นชากับใครต่อใคร แม้จะเสด็จกลับมาอยู่แคว้นเซี่ยได้เป็นปีแล้ว แต่ก็ยังไม่เคยเรียกฮ่องเต้ว่าเสด็จพ่อเลยแม้แต่ครั้งเดียว......"

ท่านฮูหยินจ้าวเงยหน้าขึ้นมามองหยุนชาง นางมองดูหยุนชางอย่างพินิจพิเคราะห์ หลังจากเงียบไปนาน นางก็ได้เอ่ยขึ้นมาว่า "หม่อมฉันจำสิ่งที่พระชายาเคยตรัสได้ ฮ่องเต้แห่งแคว้นเซี่ยทรงปักใจรัก...ฮวาฮองเฮา แล้วไยจึงทรงเฉยเมยกับพระโอรสของฮวาฮองเฮานักล่ะ?"

เมื่อหยุนชางได้ฟังท่านฮูหยินจ้าวเอ่ยคำว่าฮวาฮองเฮาสามพยางค์นี้ขึ้นมาแล้วก็ถึงกับต้องขมวดคิ้ว นางพยายามตั้งสติก่อนจะตอบกลับไปว่า "ก็มิได้เฉยเมยเสียทีเดียวหรอกค่ะ จริงๆแล้ว อุปนิสัยของฮ่องเต้ก็คล้ายกับท่านอ๋องอยู่บ้าง แคว้นเซี่ยในตอนนี้เต็มไปด้วยเรื่องราวที่ซับซ้อนวุ่นวาย เครือญาติฝั่งฮองเฮาเป็นผู้ทรงอิทธิพล วังหลังมีการชิงดีชิงเด่นกันอย่างลับๆ เหล่าโอรสของฮ่องเต้เองก็เช่นกัน เมื่อตอนที่ท่านอ๋องกับข้าเพิ่งเดินทางมาถึงแคว้นเซี่ย ชีวิตยังไม่มีความมั่นคงใดๆ หลายๆฝ่ายต่างก็จ้องเล่นงานพวกเรา พวกเขาต้องการกำจัดพวกเรา หากไม่ได้ฮ่องเต้ทรงแอบช่วยอย่างลับๆแล้ว พวกเราคงไม่มีชีวิตรอดภายในแคว้นเซี่ยมาจนถึงทุกวันนี้ได้หรอกค่ะ"

ท่านฮูหยินจ้าวขมวดคิ้วหนักมากขึ้นเรื่อยๆ หยุนชางจึงเลือกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในแคว้นเซี่ยบางเหตุการณ์มาเล่าให้ท่านฮูหยินจ้าวฟัง ส่วนใหญ่มักเป็นเหตุการณ์ที่นางและลั่วชิงเหยียนถูกปองร้าย ตั้งแต่เรื่องตุ๊กตา​คุณ​ไสย เรื่องลั่วชิงเหยียนหายตัวไป เรื่องที่นางถูกลักพาตัว มาจนถึงเรื่องพิษบัวหิมะปุยที่เพิ่งเกิดขึ้น

หลังจากนั้น หยุนชางก็พินิจพิเคราะห์สีหน้าท่าทางของท่านฮูหยินจ้าว นางยิ้มและเอ่ยขึ้นมาว่า "ที่เมืองจิ่นมีอันตรายรอบตัว หากไม่ทันระวังตัวก็อาจเกิดเหตุร้ายถึงแก่ชีวิตได้ แม้ว่าตอนนี้จะกำจัดองค์หญิงใหญ่ไปได้แล้ว แต่ก็ยังมีฮองเฮา เสิ่นซู่เฟย และอ๋องเจ็ด ที่ยังต้องคอยจับตาดูความเคลื่อนไหวของพวกเขาเอาไว้ตลอดเวลา"

นัยน์ตาของหยุนชางมีบางอย่างแอบซ่อนเร้นอยู่ "ไม่กี่วันก่อนหน้านี้ ชางเอ๋อร์ยังได้ปรึกษากับท่านอ๋องอยู่เลยว่า ตอนนี้ชางเอ๋อร์กำลังตั้งครรภ์ คงจะปกป้องตัวเองได้ลำบาก และอาจจะดูแลท่านฮูหยินได้ไม่ดีพอ แม้ว่าพระทัยของฮ่องเต้จะไม่เคยลืมเลือนเรื่องนี้ไปเลยแม้แต่วันเดียว แต่ท่านฮูหยินก็คงจะทราบดีว่า แม่ทัพจ้าวอาจทำให้ฮ่องเต้ทรงเกิดความหึงหวงจนแทบบ้าคลั่ง เมื่อถึงตอนนั้นแล้ว ฮ่องเต้จะทรงทำอย่างไรกับท่านฮูหยินก็หามีผู้ใดล่วงรู้ หมู่บ้านอันหนิงเป็นหมู่บ้านเล็กๆ คนที่นี่ก็ล้วนเป็นคนของพวกเรา ท่านฮูหยินสามารถใช้ชีวิตที่นี่โดยไม่ต้องกังวลสิ่งใด เพียงแต่ว่า ท่านฮูหยินคงต้องหลีกเลี่ยงเรื่องของการออกรบที่ท่านชอบเสียแล้วล่ะค่ะ"

ท่านฮูหยินจ้าวแววตาแน่นิ่ง และมิได้เอ่ยคำใดออกมา

หยุนชางมิได้ใส่ใจ นางยิ้มและพูดขึ้นมาว่า "แม่ทัพจ้าว ท่านอ๋องทรงให้เขาคอยอยู่คุมไพร่พลอยู่ที่เมืองชางหนาน อย่างน้อยๆก็ต้องได้เป็นขุนพลระดับกลาง ตำแหน่งของแม่ทัพจ้าวในตอนนี้แม้จะมิได้โดดเด่นมากนัก แต่ก็ยังสามารถเจริญรุ่งเรืองในหน้าที่การงานสืบต่อไปได้"

แล้วหยุนชางก็หันไปสั่งเฉี่ยนจั๋วให้เตรียมเรื่องอาหารเย็น หยุนชางยิ้มพร้อมกับเอ่ยว่า "อีกสองวันข้าและท่านอ๋องจะต้องเดินทางไปที่เมืองหวายอิน เมื่อเสร็จภารกิจแล้ว ข้าจะหาเวลามาเยี่ยมท่านฮูหยินบ่อยๆนะคะ"