อีกด้านที่กระทรวงยุติธรรม ร่างกายของเฉินผิงกำลังเปล่งแสงสีทอง จากนั้นรัศมีที่รูปร่างดั่งมังกรก็หมุนตัวไปมาภายในห้องแล้วกลับเข้าร่างเฉินผิงอีกครั้ง
เฉินผิงหลับตาสนิท พยายามอย่างหนักเพื่อควบคุมและโคจรพลังแห่งมังกร แม้ว่าเขาจะได้พลังนั้นมาครอบครองแล้ว เขาก็ยังรู้สึกว่ามันยากที่จะควบคุม เขาจึงต้องทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อให้มันสงบลง
พลังแห่งมังกรยังคงไหลเวียนอยู่ในกายเขา มันกำลังกลืนพลังวิญญาณทั้งหมดของเฉินผิง เขาใช้จิตตวิสุทธิสร้างแรงดึงดูดมหาศาลภายในจุดชีพจรตันเถียนเพื่อดูดซับพลังมังกร แต่เฉินผิงรู้สึกเหมือนว่าพลังมังกรมีความรู้สึกนึกคิดเป็นของตัวเอง
มันเอาแต่ต้านทานแรงดึงดูดจากจุดชีพจรตันเถียนอย่างดื้อด้านและไม่ยอมเชื่อฟัง
เมื่อเฉินผิงรู้สึกว่าพลังในจุดชีพจรตันเถียนของเขาเริ่มหมดลง แหวนมังกรฟ้าในมือของเขาพลันส่องแสงสว่างไสวขึ้นมาเป็นเวลานาน
แสงนั้นส่องผ่านบริเวณโดยรอบ สาดส่องตรงไปที่พลังมังกร ทำให้มันยอมจำนนต่อความพยายามของเฉินผิงที่จะเข้าควบคุม ก่อนที่เฉินผิงจะทำอะไรมากกว่านั้น พลังมังกรก็หายเข้าไปในจุดชีพจรตันเถียนของเขา
เฉินผิงใช้จิตตวิสุทธิต่อไป และจุดชีพจรตันเถียนของเขาก็เริ่มผสานเข้ากับพลังมังกร ทันใดนั้นเฉินผิงรู้สึกได้ว่าพลังของเขายกระดับขึ้นไปอีกขั้น
เขารู้สึกว่าร่างกายของตัวเองข้ามผ่านขีดจำกัดของระดับพลังได้เพราะความช่วยเหลือจากพลังมังกร ขีดความสามารถของมันที่ช่วยให้เขาข้ามได้หลายต่อหลายขั้นนั้นยังไม่อาจประเมินได้
เมื่อแสงแดดแรกของวันส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง เฉินผิงก็ใช้เวลาซึมซับพลังมังกรจนเสร็จสิ้นในที่สุด
เขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง ยังคงไม่อยากเชื่อว่าร่างกายของตนจะรู้สึกเปี่ยมพลังได้ขนาดนี้ เพียงแค่วันเดียวเขาก็ก้าวข้ามมาถึงจิตวิญญาณอมตะขั้นห้า เขารู้สึกได้ว่าจิตวิญญาณอมตะในกายเขาพัฒนาขึ้นอย่างมาก
ดูจากรัศมีที่เขาเปล่งออกมา ก็เห็นได้ชัดว่าเขากลายเป็นปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูงสุดแล้ว
ก๊อก! ก๊อก!
“คุณเฉิน!” จ้าวอู๋ฉีตะโกนอยู่หน้าประตู “วันนี้วันสำคัญนะครับ!”
“กำลังไปครับ!”
เฉินผิงลุกขึ้นไปเปิดประตู
จ้าวอู๋ฉีรู้สึกทึ่งเมื่อสัมผัสถึงรัศมีจากตัวเฉินผิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...